26.02 - Dzień spania w miejsach publicznych

Hejo~!
Oto przed wami pierwsza na świecie a na pewno w polskim fandomie Shizayi role-miniaturka (niedługo pojawi się ich więcej ;]) opiewająca jakże cudowny dzień jaki dziś nam zawitał XD
Trochę nam smutno z powodu małego zainteresowania ostatnim rozdziałem Inny niż wszystkie :C Więc skoro go nie komentujecie na jakiś czas robimy od niego przerwę :P Tak jesteśmy wredne...
W ogóle ludzie gdzie was ostatnio wessało :/ ani na blogach ani w kometach ani nic... a w wejściach luk nie ma? O.o?
No nic to przypominam o kliknięciu w banerek po prawej i nakarmieniu psiaków, poza tym ankietka niedługo znika i miło by było gdybyście zagłosowali...
Enjoy~

Hejo hejo~!

Mnie też strasznie dziwi, że coś was mało słychać~... Znaczy odpowiada mi, że nie czuję nacisku na nic konkretnego i ruszyłam z pracą, ale chciałbym wiedzieć po prostu, czy dalej czekacie na Wampirka~... Tylko wiedzieć, naprawdę. :3 Bo betować go będę dalej, tylko póki mamy co dodawać to się nie spieszę. ;3 (Bardzo przepraszam te dwie osoby, które się odezwały i wiem, że czekają~! Pamiętam o was~! ;3) Troszkę tego jest~... Oczywiście Inu nie mogła jak grzeczny psiak zająć się własnym pisaniem, no ale mam nadzieję, że jakoś tam... Coś mnie natchnie~... Póki co w końcu ładuję się czytaniem. :'3 I role-play'ami. Jak mam pisać, to tylko porządnie~!

To teraz już miłej role-miniaturki~...

Enjoy~!

 

     Izaya miał już dziś wolne. Powinien iść do domu, jak reszta jego klasy jednak on został i czekał. Tajemniczy półuśmieszek wykrzywiał jego twarz, gdy stał oparty o szafki. Wpatrzony w swój telefon odliczał czas. Czas do końca lekcji i... czas do swojej małej niespodzianki.

     Z klasy obok dało się słyszeć ostry głos nauczyciela "Heiwajima wracaj na miejsce!". "Ale coś śmierdzi..." Odpowiedział drugi, lekko już zły głos."Uspokój się i siadaj!" nakazał nauczyciel, a chwilę później dało się słyszeć skrzypnięcie odsuwanego krzesełka.

     Uśmiech Izayi powiększył się tylko, gdy usłyszał tę krótką rozmowę.
     Siedzenie w klasie, gdy zza drzwi czuć ten jedyny w swoim rodzaju fetor, który mógł wytwarzać jedynie pewien bardzo upierdliwy pasożyt, to zupełnie jak siedzieć przed klatką z egzotycznym wężem bez tylnej ściany i nie zareagować. Shizuo nie mógł się doczekać, aż w końcu będzie mógł wstać i...
     W tym momencie zadzwonił dzwonek. Równo z nim coś huknęło, grzmotnęło i zadymiło.
- I-ZA-YAAAAAAA!!! - warknął, zgarniając tylko spakowaną już torbę. Wybiegł, od razu podążając za brunetem znajdującym się już na drugim końcu korytarza.

     Izaya uśmiechnął się cwanie, gdy licznik w jego telefonie pokazał 0:00 i ze śmiechem zamknął klapkę urządzenia, jednocześnie zaczynając uciekać. W tej samej chwili usłyszał za sobą huk i wrzask blondyna. Tak oto zaczynała się ich kolejna gonitwa.

     Brunet śmiejąc się wybiegł przez drzwi wejściowe i skierował się do Ikebukuro łowiąc zdziwione, rozbawione, bądź też zniesmaczone spojrzenia innych uczniów.
     Blondyn biegł, wpatrując się wyjątkowo intensywnie w tyłek Izayi. Mimo całego naturalnego smrodu Izayi miał całkiem miłe wspomnienia co do jego miękkości. Ale nie powodowało to, że czuł się jakoś rozluźniony, wprost przeciwnie. Musiał go dorwać i odciągnąć od reszty znanych mu ludzi, najlepiej w mniej znane im miejsce... Choć pewnie i tak wylądują tam, gdzie pociągnie go Izaya.
     Izaya rozbawiony biegł w coraz to ciemniejsze zaułki, zwinnie unikając lecących w jego stronę elementów infrastruktury.
- Dalej Shizu-chan, szybciej, szybciej~! - Machał do niego, pośpieszając go, gdy nikt ich nie widział.
Tak naprawdę Izaya lubił ich gonitwy, przypominały mu przedszkolne zabawy w berka. Nie wiesz czemu biegniesz i nie przejmujesz się tym. Czujesz się dobrze nie myśląc o pocie czy zmęczeniu a jedynie rozkoszując się biegiem, wiatrem i odgłosami za tobą. Zdecydowanie lubił te gonitwy, jak i samego Shizusia.
     Shizuo uśmiechnął się pod nosem, łapiąc za pobliski śmietnik. Jedną z największych zalet Izayi było to, że nie był aż taki delikatny i każda zabawa z nim była naprawdę satysfakcjonująca dla
osoby z jego nadmiarem siły i energii. Tym razem liczył na podobną.
- Izayaaaaaa! Kiedy się zatrzymasz?! - krzyknął głośno, rzucając w niego metalowym śmietnikiem.

- Jak mi się znudzi Shizzy~! - odkrzyknął zaraz chowając głowę za rogiem, aby uniknąć śmietnika. - Musisz mnie moocno wymęczyć~!!! - zapowiedział biegnąc dalej, lekko kręcąc przy tym tyłkiem.

- O to się nie bój! - parsknął, zbierając kilka znaków jeden po drugim i rzucając nimi jak włóczniami. - Nie będę ci dziś folgował! - wykrzyczał, a widząc uniki Izayi jeszcze raz zamierzył się najbliższymi ciężkimi przedmiotami. Jak to możliwe, że na odległość był taki twardy i nieuchwytny, a przy bliższym poznaniu był całkiem delikatny i przyjemny...?
     Izaya zaśmiał się i odwrócił na chwilę do blondyna, biegnąc tyłem. Uśmiechnął się do niego dwuznacznie. - Teraz zmieniamy kierunek~! - wykrzyknął wesoło. - Na jakieś mniej uczęszczane miejsce~... - Oblizał się dwuznacznie i skręcił.
- Zachęcać mnie nie musisz... - mruknął pod nosem, uśmiechając się z jakąś dziwną satysfakcją i biegnąc za nim szybciej. - Szykuj się, zaraz cię dorwę, Iiizayaaa! - wykrzyczał, jakby już nie mógł się doczekać. Bo tak było naprawdę... Moment, w którym go dorwie i będzie miał na wyłączność pod sobą...

- Tak, tak, JAK mnie dorwiesz Shizzy~! - zaśmiał się, znów skręcając. Wybiegł z pomiędzy budynków, przez przejście i wbiegł do niewielkiego parku. - A może to ja powinienem dać się złapać? - zapytał siebie, zwalniając. Miał ciężki oddech i czerwone policzki.

     Shizuo wyleciał za nim, w końcu zwalniając i od razu obejmując go od tyłu. Oparł się na nim lekko, przyciskając go ściśle plecami do swojego torsu.
- Masz dla mnie niespodziankę...? - wymruczał mu prosto do ucha. - Jesteś gotowy? - Odsunął się lekko i posadził go na pobliskiej ławce, mrucząc z zadowoleniem.
- Tak, tak~... - Machnął ręką, odpędzając go. Zdjął bluzkę od mundurka i rzucił ją na ławkę zaraz się na niej kładąc. Ziewnął, wyciągając ręce. - Aaaa~a Shizuś tak późno kończy lekcje, do tego ta gonitwa, jestem wykończony~... - westchnął, kładąc głowę na kolanach blondyna. - A cóż jest tą niespodzianką, którą przygotował dla mnie Shizu-chan~? - Zaciekawiony przekręcił się na brzuch i raz jeszcze ziewnął.
- To już to, że śpisz na mnie chociaż dziś moja kolej spania na tobie nie starczy...? - zdziwił się nieco, opierając wygodniej o ławkę. Przymknął oczy. Jak on czekał na tę popołudniową drzemkę... Zdążył się zmęczyć gonitwą. Izaya zresztą chyba też, bo jak już znalazł dogodną pozycję i wyglądał, jakby od razu zasnął. Sam blondyn zwiesił głowę, momentalnie zaczynając nią sennie kiwać... A w końcu nie wiedział kiedy przysnął.