Shizaya: Przyjęcie

 No hej~! Ten one-shot został podzielony na pięć bardzo krótkich części żeby jakoś... podzielić wydarzenia (?) W sumie to nie wiem, nie pytajcie się, tak mi się chciało i tak napisałam >.<" ^^"  Więc mam nadzieję, że wam się jako tako spodoba i że przetrwacie jeszcze te kilka dni bez jakiejkolwiek notki któregokolwiek z opowiadań... Wiem że w wakacje miałyśmy się z inu-chan spiąć z tymi notkami i może nawet zrobić zapasy... ale co tu dużo mówić rozleniwiłyśmy się i to strasznie -.-"
Ano i jeszcze pod ostatnim one-shotem pojawiło się pytanie czy z tym kolesiem i ławką to na serio więc odpowiem tak: Facet był piany (bardzo porządnie piany) była sobota i był samotny... podesłałabym wam linka ale na serio nie mogę znaleźć dawno o tym słyszałam...
 No a teraz już nie marudzę :) Proszę oto ostatni przerywnik ( jak na razie) One-shot "przyjęcie"  Zapraszam ~! :)

CZĘŚĆ I - CUDOWNY PORANEK

- Oi Izaya, otwórz drzwi, ten cholerny dzwonek spać nie daje.
- Daj spokój Shizu-chan, sam powinieneś zaproponować mi, że wstaniesz, zabierzesz pocztę, spławisz listonosza i jeszcze przyniesiesz mi śniadanko do łóżka po takiej nocy. Wszystko mnie boli~... - westchnął, schodząc z łóżka i wciągając na tyłek bokserki.
- Tylko weź mi się ubierz w coś, nie dam jakiemuś listonoszowi zobaczyć widoku zarezerwowanego tylko dla mnie, nie myśl sobie. - warknął, wtulając głowę w poduszkę.
- Ale Shizuś, wiesz ile z tym roboty~? - jęknął. - Dobra... Ale ubieram twoją koszulę, nie mam pojęcia gdzie może być moja. - westchnął, biorąc z ziemi koszulę należącą do blondyna. Ruszył do drzwi, zapinając kolejne guziki. - Już, chwila!!! - wrzasnął do człowieka czekającego za drzwiami. Krzyknął tak głośno nie tylko dlatego, że ma naprawdę grube, wzmacniane drzwi, ale głównie po to, by zdenerwować Shizuo. W końcu skarżył się na hałas, prawda~?
     Dokończył zapinać koszulę i odnalazł na kanapie spodnie. Te również szybko wciągnął na siebie, podchodząc do drzwi.
- Tak~? - zapytał ze swoim czarującym uśmiechem, gdy tylko otworzył drzwi.
- Eeee... - Facet zagapił się na Izayę, jednak zaraz się opamiętał. - Proszę, jest do pana zaproszenie i nadawca kazał potwierdzić odbiór. - Podał mu listę.
- A tak, jasne, jasne~! - Wziął długopis i podpisał się. - Proszę~! - Wymienił listę na list.
- Izaya, spławiłeś już tego listonosza? Nie lubię go. - Do przedpokoju wyszedł Shizuo, ubrany jedynie w bokserki.
- Nie, jeszcze nie~... - westchnął, otwierając list i nawet nie patrząc na blondyna. Uśmiechnął się jednak wrednie. - I co~? Ty to możesz wszystkim naokoło pokazywać się prawie nagi, a mnie to każesz się ubierać żeby podejść do drzwi, tak~? To nie fair Shizuś, przecież nic by się nie stało~!
- ... - Shizuo w odpowiedzi warknął najpierw na listonosza, który z uwagą obserwował dwójkę kłócących się facetów... z czego jeden był w bokserkach. Oczywiście listonosz jak najszybciej się pożegnał i uciekł, nie chcąc narażać się na gniew zazdrosnego chłopaka bruneta. Nawet w samych bokserkach w serduszka Shizuo wyglądał strasznie.
- Słuchaj Izaya, nie podoba mi się, gdy ktoś dotyka moją własność, ale gdy ogląda coś co jest tylko moje też się wkurzam... Zwłaszcza jeśli jest to jakiś listonosz-gej.
- Gej? - zapytał, udając idiotę.
- Nie udawaj głupiego, wiem, że zaważyłeś!!!- wkurzył się i walnął ręką w ścianę. Lampa na suficie zachwiała się niebezpiecznie, a po chwili coś czarnego wypadło z jej klosza i spadło wprost na głowę Orihary.
- A więc to tu się podziała moja bluzka~! - Uśmiechnął się, choć nie było tego widać przez czarny materiał. - Jak ty żeś ją tam wczoraj wrzucił~? - zapytał zaciekawiony.
- Nieważne - uciął Shizuo. - Wiesz może, gdzie jest moja muszka? - zapytał, drapiąc się po karku.
- Sądząc po miejscu pobytu mojej bluzy... Poszukaj pod prysznicem. - westchnął i zaczął czytać zaproszenie które dostał.
     Liczył, że nie jest to zaproszenie na jakąś wystawną kolację, gdzie banda bufonów będzie chwalić się swoimi sukcesami i wyśmiewać się z innych. Nie żeby nie było to śmieszne, on w końcu kochał wszystkich ludzi, niezależnie od tego jak zepsuci byli. Ale po prostu nie chciało mu się tracić czasu na takie przyjęcia.
- Nie rozśmieszaj mnie. - fuknął jego partner, gdy usłyszał o prysznicu. - Poszukam w salonie. - westchnął.
- Shizu-chan~! Erika, Walker, Kadota i cała reszta zapraszają mnie na przyjęcie, o nich też jesteś zazdrosny~? - zapytał, chichocząc. - Bo wiesz zaproszenie jest dwuosobowe, to może zaproszę tego listonosza, co~? - droczył się z nim, idąc do łazienki. Przyda mu się prysznic, i to porządny, po tym co wyprawiali w nocy.
- Nawet się nie waż!!! - warknął. - Idę z tobą i zero gadania!!!
- Na serio~?
- Tak.
- Um... Sądziłem, że dłużej będę cię przekonywał żebyśmy poszli na tę imprezę jako para, ale skoro się zgadzasz~!
- Ty gnido... - wysyczał i podszedł do bruneta, to jest wszedł do łazienki. Chwycił go za swoją koszulę i podciągnął do góry. - Wrobiłeś mnie.
- Słowo się rzekło Shizu-chan~! Mam to wszystko na taśmie~!
- Na jakiej taśmie?
- Cały apartament jest na monitoringu, sypialnia też~! - zachichotał. - Więc mam taśmy z każdej naszej nocy, chcesz obejrzeć i powspominać stare czasy, co Shizu-chan~? O patrz, twoja muszka~! - Nadal dyndając nad ziemią wskazał na prysznic. - Miałem rację, wisi sobie na prysznicu~! Widzisz, nawet w żartach jestem genialny~! Świat sprawia, że jego bóg ma zawsze rację, nie uważasz~?
- Moja muszka! - krzyknął uradowany, puszczając Izayę. - A myślałem, że zgubiłem cię bezpowrotnie w tym wielkim domu.
- No bez przesady, Namie by ją prędzej czy później znalazła. - westchnął, rozmasowując obolały tyłek.
- I jak byś jej wytłumaczył jak się tu znalazła, co?
- Eee... Tak mi się wydaje, że nawet by nie pytała. - Wzruszył ramionami. - No więc Shizuś, skoro idziemy razem~!, to powinniśmy sobie jakoś dopasować kostiumy, nie uważasz~?
- Ale że niby jak... Izaya nie bawię się w jakieś pomysły, że mam dobierać krawat do twojej koszuli, nie jesteśmy w jakiejś durnej komedii romantycznej!
- Nawet o tym nie pomyślałem... Czemu ty masz fajniejsze pomysły ode mnie~! - naburmuszył się. - Wiesz, zaprosiła nas Erika razem z Walkerem, obchodzą rocznicę poznania się, a co za tym idzie zostania otaku, a tłumacząc tak, żeby nawet taki pierwotniak jak ty zrozumiał, to cosplay'owa zabawa~! Więc po prostu musimy się przebrać za jakieś postacie ze świata anime~!
- To nie mogę zostać w swoim stroju barmana?
- Nie, tak to ty chodzisz na co dzień, żaden cosplay~! - fuknął. - No więc poszukajmy jakichś przebrań~! - Chwycił blondyna za nadgarstek. - Najpierw trzeba zobaczyć jakie ona anime lubi i wtedy poszukać jakichś postaci za które się przebierzemy~! Yay, będzie fajnie, co ty na to Shizu-chan~? Tylko musimy się przebrać... i pospieszyć, bo to będzie dzisiaj~! No więc mam w komputerze listę obejrzanych przez nią anime, znajdziemy coś co też widzieliśmy... Albo może po prostu po wklepujemy tytuły i znajdziemy jakichś fajnych bohaterów, co~?
- Tak, w końcu ile tego może być, nie? - uśmiechnął się lekko blondyn.
- 569 tytułów w ciągu ostatnich 3 lat... Tylko trzeba jeszcze odjąć od tego yaoi... Chyba, że masz ochotę za kogoś takiego się przebrać~! Ja nie mam nic przeciwko~! - Uśmiechnął się nikczemnie, wyobrażając sobie piski Eriki na ich widok.
- Ale ja coś mam Izaya!!! - wrzasnął wkurzony. Już widział, jakie to ciekawe plotki o nich powstaną po tym jednym durnym przyjęciu. Już to, że idą razem to przesada.
- No, dlatego trzeba usunąć te tytuły... Więc zobaczmy, zostaje... 532... No dobra, jest trochę mniej, ne~?
- Wcale nie dobra!!! Tego jest nadal cholernie dużo pchło, jak ty masz zamiar znaleźć dwie pasujące postacie?!?
- Nie wiem, ale jak szybciej zaczniemy to szybciej skończymy, prawda~? - Uśmiechnął się do zdołowanego blondyna. Nie ma to jak zaszczepiać w ukochanym potworku radość z życia~!

CZĘŚĆ II  ŚNIADANKO

- Trzymaj, Shizu-chan~! - Podał blondynowi talerz z kanapkami, a sam wycofał się do blatu i chwycił kubek z kawą i oparł się o szafkę, powoli sącząc brązowy płyn.
- Dzięki. - Chwycił jedną z leżących na talerzu kromek. - A ty nie jesz?
- Już jadłem.
- Kłamiesz.
- Oi, daj spokój Shizu-chan, jadam śniadania co dwa dni~! Wiesz, że ich nie cierpię~!- westchnął, odstawiając na chwilę kubek.
- Bo co dwa dni do ciebie przychodzę i rano je w ciebie wmuszam. Chcesz, żebym przychodził codziennie? - zapytał z przekąsem i podszedł do bruneta. Oparł ręce na blacie po obu stronach jego ciała.
- Daj spokój~! - zaśmiał się. - Shzu-chan, jaka była umowa, tylko sex, prawda~?
- Nie żartuj, chcesz żebyśmy poszli jako para na ten bal, nie jadasz śniadań, ale jak cię trzymam na kolanach i karmię to jesz bez sprzeciwu, Izaya nie udawaj! - prawie krzyknął zezłoszczony, że brunet dalej go tak okłamuje.
- Bo to fajne~! - uśmiechnął się.
- Ale wiesz, skoro to "tylko sex", to możemy to zrobić jeszcze raz, nie sądzisz~? Skoro już tu jestem.
- I co zrobisz, zerżniesz mnie na stole~? - zapytał, rozbawiony. Był pewien, że blondyn żartuje. Jednak gdy poczuł jego usta na szyi miał już trochę mniej pewności. - Shizu-chan, mam pracę. - Nic, dalej go całował. - I mieliśmy iść na to przyjęcie, dzisiaj, a co jak nie będę mógł chodzić? - Shizuo zaczął schodzić z pocałunkami jeszcze niżej, coraz bardziej rozpinając materiał koszuli. - Shizu-chan, drzesz koszulę od brata~! - westchnął Orihara. Jeśli dwie wcześniejsze prowokacje się nie udały to jakoś specjalnie na tę nie liczył, choć była to jego ostatnia deska ratunku przed bolącym tyłkiem.
- Że co!?!? - zapytał, puszczając koszulę. - Gdzie??? - Zaczął oglądać biały materiał, ruszając Oriharą w tę i wewtę.
- To koszula jest dla ciebie ważniejsza niż ja, dzięki~... - fuknął, robiąc minkę nadąsanego dziecka.
- Zależy mi tylko na twoim tyłku, w końcu to "tylko sex". - powiedział z pretensją w głosie i zmrużył oczy. - Chyba, że chcesz czegoś więcej, bo raczej tak, prawda? - Zapytał. Widział, że Izaya trochę spuścił głowę i posmutniał.
- Więc zadbaj o mój szacowny tyłek i mnie nakarm tak jak zwykle. - fuknął, chcąc skończyć tę dziwną rozmowę.
- Wiedziałem. - westchnął uśmiechnięty i zmierzwił Izayi włosy. - Chodź tu. - Usiadł i poklepał się po udzie. Gdy Izaya usiadł, otulił go mocno ramionami. - Nie mów, że ci nie zależy, bo w końcu to się obróci przeciw tobie, rozumiesz~?
- Właśnie, Shizu-chan~! - krzyknął uradowany. - Już wiem za kogo mamy się przebrać~! Jesteś genialny~! - Cmoknął go w usta.
- ... - Shizuo popatrzył na niego zdziwiony. Nie rozumiał o co chodzi Izayi, ale skoro ma pomysł to dobrze. Uśmiechnął się. - A teraz powiedz aaa~! - zachichotał, podnosząc kanapkę do ust Izayi.
Brunet też zachichotał, ale posłusznie otworzył buzię.
- Aaa~! - Ugryzł kanapkę. - Nawet nie wyszły takie złe... Mogłem jednak dodać cyjanku~! - zachichotał.
- Nie przeginaj, dobra? - zastrzegł.
- Oi Shizuś, to tylko taki żarcik... Ale wiesz, że musimy skoczyć do sklepu po parę rzeczy do kostiumu~? I po mój kostium idziesz ty~! To będzie kara. - zastrzegł. Uśmiechnął się z wyższością, widząc zdziwione spojrzenie swojego kochanka.

CZĘŚĆ III PO KOSTIUMY~!

- Ale Izaya, naprawdę muszę? - jęknął prosząco, co było do niego niepodobne, ale co innego miał zrobić?
- Tak, to twoja kara, a teraz nie jęcz i marsz do sklepu, kup to o co poprosiłem~! A ja skoczę po krawat dla ciebie~! - zachichotał.
- Izaya, to nie fair, czemu to ja muszę po to iść?!?!?!
- Bo to ty chciałeś mnie wykorzystać drugi raz w ciągu niespełna 12 godzin, miejże trochę honoru i właź~! - Nadal chichotał. - To ja będę w tym chodził nie ty, więc to ja powinienem się zapierać.
- No ale zlituj się, nie wejdę do sklepu i nie poproszę o strój pokojówki. - westchnął.
- I damską bieliznę~! - dodał, pokładając się ze śmiechu. - Ale w nagrodę będziesz sobie mógł mnie tak pooglądać kiedy tylko będziesz miał ochotę~! - zachęcał.
- Czemu mam ci kupować damską bieliznę!!! - Był wkurzony i czerwony... niekoniczne ze zdenerwowania.
- Bo ta sukienka jest krótka~! I nie drzyj się tak, bo ludzie się na ciebie dziwnie gapią~! - Cały czas chichotał. Jednak widząc, że ta kłótnia do niczego go nie zaprowadzi postanowił zadziałać inaczej. - Wiesz, masz wybór, albo pójdziesz i grzecznie kupisz to co chciałem, albo idziemy do kosmetycznego i przez godzinę będziesz stwierdzał w której szmince mi najbardziej do twarzy~!
- C-co?!?!
- A kolejną chyba poświęcimy na dobieranie tuszu do rzęs, podkładu, różu na policzki i cieni pod oczy~! A no i potem trzeba będzie jeszcze wybrać jakieś ozdoby do włosów, to nam zajmie kolejne dwie godziny... A potem oczywiście trzeba będzie wszystko zmienić, bo wypatrzę taką jedną rzecz, którą będę chciał koniecznie, a ona nie będzie pasowała do reszty... I wiesz, wybieramy wszystko od początku~! To jak, gdzie wolisz pójść~? - Spojrzał na Shizuo, który właśnie otwierał drzwi do sklepu.
- Będę za pięć minut, spotkamy się w sklepie z krawatami, ale po te wszystkie kosmetyki idziesz sam. - Zmył się najszybciej jak się dało. Kupił tę nieszczęsną sukienkę. Przy kasie musiał się oczywiście wytłumaczyć, że kupuje to dla dziewczyny, no i nie obyło się bez rumieńców.
Przed sklepem zobaczył Izayę pokładającego się na ławce ze śmiechu.
- Wyglądałeś jak pomidor, Shizu-chan~! Chociaż to dobrze, przynajmniej wiem, że w czerwonym ci do twarzy~! Trzymaj krawat~!
- Ta, jasne. - sarknął. - Trzymaj przebranie, moja dziewczyno.
- Dziewczyno~? Czyli, że chcesz ze mną chodzić, Shizu-chan~! Uroczo~! - skwitował, zaglądając do torby. - Ale fajna~! - zaśmiał się, ubierając koronkową opaskę na włosy. - Jak wyglądam~?
- Jak baba, a teraz chodź i pospiesz się z tymi kosmetykami. - westchnął.
- A nie trzeba, chodźmy do domciu~! Coś tam pożyczę od Namie~! Nie obrazi się, jak nie będzie wiedziała~!
- To po co było tyle gadania o wybieraniu szminki???
- Żebyś zachował się jak facet i kupił mi strój pokojówki.
- Ty wredna gnido...
- Nie narzekaj, tak poza tym, skoro jesteśmy parą to... zapomniałeś o dwóch miesięcznicach i dziesięciu tygodnicach, tłumacz się, mój chłopaku. - Fuknął, zakładając ręce na piersi. - A no i powinieneś nieść zakupy swojej dziewczyny, a nie oddawać jej torbę z ciuchami. - Wystawił torbę przed siebie. - Bierz i idziemy, musimy poważnie pogadać o naszym związku, rusz się~! - krzyknął, udając wkurzoną nastolatkę.
Shizuo rozszerzył oczy w szoku, ale posłusznie zabrał od Izayi torbę i podreptał za nim.
- Chyba nie chcesz, żebym ci co tydzień jakiś prezent kupował co nie? - zażartował.
- Prezent nie, ale masz mnie gdzieś zabierać... I Shizu-chan, za te wszystkie zapomniane razy chcę coś extra~! - Uśmiechnął się złośliwie.
- A gdzie twoje obowiązki co?!? - podchwycił temat, licząc, że Izaya nie przewidział takiego obrotu sprawy. - Ty też nic nie robiłeś w te całe "tygodnice", więc to głównie twoja wina.
- Wypraszam sobie. - dalej to ciągnął mimo, że wyszli już z centrum handlowego. - Sprawdź kalendarz, co tydzień w ten dzień, zabawiałeś się mną w łóżku, pozwalałem ci wtedy na wszystko... znaczy się na więcej niż w pozostałe dwa dni. Co już nie pamiętasz? - udawał zdenerwowanego... W sumie wyglądało to na prawdziwą kłótnię, choć oczywiście Izaya wewnętrznie dostał już bezdechu ze śmiechu.
- Serio??? - zdziwił się, patrząc na Izayę. Tym razem nie grał, był autentycznie zdziwiony.
- Ta... - Izaya też przestał. Zrobiło mu się głupio, że wypaplał coś, o czym miał mu nigdy nie powiedzieć.

CZĘŚĆ IV PRZEBIERANKI

- Izaya, masz rację. - W progu sypialni stanął Shizuo z kalendarzem w rekach. - Nie wierzyłem, ale to prawda. - dalej się dziwił.
- No widzisz~! A teraz mi pomóż z tym gorsetem, sam go nie zawiążę~! - westchnął, coraz bardziej zaplątując się w tych wszystkich sznurkach.
- Już się przebierasz? Mieliśmy wychodzić za godzinę. - zdziwił się, patrząc na do połowy przebranego chłopaka.
- Godzinę to dziewczyny nakładają tapetę~! - westchnął. - Nie mam pojęcia ile mi zejdzie na ubranie tego, więc postanowiłem zrobić to już teraz~! To nie to co ty~! A teraz pomóż, zanim cały się zaplączę w ten sznurek. - fuknął.
- To w sumie nie byłoby takie złe. - Blondyn uśmiechnął się, fantazjując sobie o związanym brunecie.
- Co?!
- No. - Uśmiechnął się. - Izaya ubrany tak słodko, do tego bez bielizny, związany i czekający na mnie w łóżeczku.
- Mam bieliznę!!! - zdenerwował się. - Aż tak głupi, by wołać cię kiedy jej nie mam nie jestem, jeszcze nie zwariowałem~!
- Masz? - udawał zdziwienie. - To pokaż. - Szarpnął za spódnicę.
- Aaaaa!!!! - Izaya zapiszczał dziko, ciągnąc materiał w dół. - Co ty sobie wyobrażasz, opanuj się i poczekaj chociaż do wieczora~! - westchnął.
- Aha, chyli wieczorem będę mógł? - zapytał, pamiętając, że Izaya pozwalał mu na "zabawę" co dwa dni, a przecież robili to wczoraj.
- Znaczy się... A zresztą, mamy dzień dobroci dla zwierząt Shizu-chan, będziesz mógł dziś wieczorem~! - Uśmiechnął się. - Ale tylko jeśli mi pomożesz z tym gorsetem. - zastrzegł.
Shizuo podszedł do bruneta, usiadł za nim na łóżku i pomógł zawiązać ten dziwny kawałek materiału, który był... nie wiadomo po co. A przynajmniej Shizuo nie znał jego przeznaczenia, dopóki Izaya nie wstał i nie okręcił się dookoła stając przed nim.
- Jak wyglądam Shizu-chan~? - zapytał, przechylając się w stronę blondyna. Ten złapał go i usadził sobie na kolanach. - Shizuo... Mówiłem wieczorem, no weź~!
- Masz zbereźne myśli Izaya, ja tylko patrzę. - odpowiedział niewinnie.
- I to twoje patrzenie przeraża, masz wzrok jak wygłodniały wilk~! Ale możesz się zrehabilitować mówiąc mi, jak wyglądam~!
-  Świetnie, o dziwo, wyglądasz jak dziewczyna.
- Ale to przecież tylko sukienka, poczekaj na resztę~! - Wstał z Shizuo i pociągnął go za rękę, aby i blondyn wstał. - A teraz wynocha, przyszykuj się.

*60 minut później*

- Izaya wyłaź, musimy wychodzić, ile się można szykować??? - krzyczał Shizuo, z całych sił waląc w drzwi.
- Już, minutkę~! - odkrzyknął, wygładzając spódniczkę. Podszedł do drzwi i otworzył je, kłaniając się przy tym. - Witaj w domu, panie~! - Uśmiechnął się słodko i czekał na reakcję blondyna. Ta niestety nie nastąpiła zbyt szybko, ponieważ "pan" stał przed drzwiami do pokoju z rumieńcem na pół twarzy i nie wiedział co ma teraz zrobić. - Shizu-chan, ja czekam~! - Dopiero to go trochę otrzeźwiło.
- Hę... Na co?
- Shizu-chan, a co się mówi jak wita cię pokojówka otwierając ci drzwi do domu~? - zapytał z proszącą minką. - Przecież wiesz~! Nie daj się prosić~!
- W-wróciłem!? - powiedział niepewnie. Nie miał pojęcia czego oczekuje od niego Izaya.
- I widzisz, było tak ciężko~? - Uśmiechnął się, przytulając do nagiego torsu blondyna. ...Zaraz, zaraz, nagiego? - Shizu-chan, a gdzie ty masz resztę przebrania~?
- No właśnie miałem się ciebie pytać. - westchnął. - Dałeś mi tylko to, zapomniałeś o koszuli.
- No bo myślałem, że wiesz~! One wszystkie są takie same~! Miałeś ubrać swoją... Tylko żeby była taka... zwichrowana.
- Zwichrowana???
- No jak po ganianiu za mną przez pół miasta~!
- A to nie mogłeś powiedzieć wcześniej?
- A nie mogłeś się domyślić~! - zapytał z przekąsem. - Zaraz, zaraz, ja już wiem co ci chodzi po główce Shizu-chan~! Chcesz, żeby twoja pokojóweczka pomogła ci się ubrać, prawda~? Chociaż wiesz, chyba raczej bardziej odpowiadałoby ci, gdybym tę koszulę z ciebie zdejmował, co nie~?
- Jeszcze mam wszystko przed sobą. - uśmiechnął się. - W końcu obiecałeś mi zabawę wieczorem, prawda? Wtedy bardzo możliwe, że będę kazał ci ją zdjąć.

CZĘŚĆ 5 - COSPLAY'OWE PRZYJĘCIE

- Nie wierzę, że tak po prostu pojechałeś metrem w takim kostiumie!!!- awanturował się Shizuo wchodząc na salę.
- A co w tym złego~? - Wzruszył ramionami. - Najwyżej ludzie się pośmiali... I co niektórzy naoglądali~! Nawet nie wiedzieli, że to ja, więc o co chodzi Shizu-chan~!
- Mówiłem ci dziś rano, NIE CIERPIĘ jak ktoś bezczelnie gapi się na moją własność, zwłaszcza gdy masz na sobie coś takiego!!!
- Shizu-chan nie traktuj kobiet przedmiotowo. - pouczył go.
- Jakie Shizu-chan, przebrałeś się za pokojówkę, powinieneś mówić "panie"... - westchnął, nawet nie licząc, że odniesie to jakiś skutek.
- Ale jeśli nazywałbym "panem" i "panienką" każdego naokoło nie czułbyś się wyjątkowy~! - westchnął uśmiechnięty.
- Walker, Walker, patrz!!! - krzyczała zaaferowana Erika potrząsając chłopakiem w stroju Son Goku.
- No widzę, widzę ludzi, ale powiedz o co ci konkretnie chodzi!
- Tam, tam!!! - Pokazywała w stronę Shizuo. - Usui Takumi~! Chodź szybko, zobaczmy kto się tak fantastycznie przebrał... I kim jest ta śliczna dziewczyna w stroju Misaki, Walker patrz jaka podobna~! - Dalej machała biednym chłopakiem.
- Dobrze, dobrze, Shinra i Celty już do nich podeszli, też chodźmy, tylko się trochę uspokój~!
- Masz rację~! Chodźmy~! Kadota, Togusa wy też~! - Chwyciła skołowanych przyjaciół rozmawiających kawałek dalej i pociągnęła wszystkich w stronę osobliwej parki.
- Nie wierzę!!! - wrzasnęła, podchodząc bliżej. - Shizuo-san to ty? Przecież nie potwierdziłeś zaproszenia. - zastanawiała się, oglądając bardzo realistyczny kostium.
- Przyszedł ze mną~! - pokojówka wtrąciła się do dyskusji.
- Izaya!!!! - wrzasnęli zszokowani znajomi.
- Wow, ćwiczyliście to~? - Zaklaskał z podziwem, widząc ich synchronizację. - Jasne że ja, a kogo się spodziewaliście~?
- Kogokolwiek, ale nie ciebie. - westchnął Kadota.
- No wiesz co Dotachin, ranisz mnie~! - udał smutek, ale zaraz się rozpromienił.
- Kadota, nie żaden Dotachin. - westchnął chłopak.
- A chwilowo - wtrącił się Walker - Elfman z Fairy Tail.
- O, o, o, to ja czekam na jakąś sentencję~! - krzyknął ucieszony, spoglądając na Dotachin'a.
- Izaya daj spokój, nie będę się tak wydurniał. - westchnął.
- Dotachin proszę, chociaż raz. - Zrobił proszące psie oczka, które w połączeniu z jego strojem osiągały naprawdę imponujące rezultaty. Shizuo cały się napiął. Wkurzał się, w jego mniemaniu Izaya był jego własnością, nie wolno mu wyglądać tak kusząco dla kogokolwiek innego!!!
- Kadota, nie Dotachin, Kadota. - powiedział znowu. W sumie mógłby ulec słodkości Izayi, ale widząc minę Shizuo... nie pożyłby długo.
- No weź. - żachnął się. - A już liczyłem na coś w stylu "Mężczyzna nawet w dziewczęcym przebraniu wygląda męsko.", co by mi trochę podniosło samoocenę, albo "Mężczyzna całujący mężczyznę to nie mężczyzna." a ty nic, smutno mi. - Zrobił smutną minkę. - Shizu-chan przytul~! - Chwycił ręce blondyna i oplótł je sobie w talii, dodatkowo szarpnął go za krawat sprawiając, że wyglądali razem jak typowa para. Choć prawdopodobnie nikt i tak im w to nie uwierzy. Niemniej jednak pamiątkowa fotka którą w tym właśnie momencie strzeliła im Erika wyszła wspaniale.

*kilka godzin później*

Zabawa rozkręciła się już na dobre i nie zapowiadało się, by szybko miała się skończyć. Shizuo był tym faktem trochę niepocieszony, bądź co bądź był już wieczór, a miał wracać przez miasto, w nocy, z Izayą tak kusząco przebranym. Poza tym brunet obiecał mu wspólną noc, a jak tak dalej pójdzie to spędzą ją na sali w towarzystwie wszystkich.
Jako że wszyscy byli już trochę podpici, nikogo nie zdziwiło, że Shizuo podszedł do swojej pokojówki od tyłu i zaczął się do niego/niej przytulać.
Izaya akurat rozmawiał z Eriką i Kadotą, gdy podszedł do nich Shizu-chan i zaczął go tak chamsko obłapiać. Erika oczywiście pisnęła, szczęśliwa. A Dotachin... Dotachin odważył się wreszcie zadać pytanie, które nurtowało go od przyjścia tej osobliwej parki.
- Izaya, czemu przyszliście razem na to przyjęcie? - spytał, wpatrując się w skupieniem w bruneta. Miał pewne problemy z koncentracją i było mu strasznie wesoło, ale dał radę.
- Bo mam listonosza geja~! - odparł Izaya, z uśmiechem przytulając się do Shizuo. - Prawda, kochanie~?


KONIEC ^^