ROZDZIAŁ 2 - Wkurzający Komar

Ohayo gozaimasu~!
Witam was w ten cudowny dzień, dokładnie na tydzień przed Pyrkonem, który stał się całym moim życiem i mam nadzieję, że wszyscy mają równie przyjemny humor, co ja. ;33 Dziś kolejna część Komara, którego mam już prawie całkiem zbetowanego więc pojawiać się będzie regularnie~... No i jeszcze rzeczy z głosowania, też będą się musiały pojawić. X3 No to ja już tylko życzę miłego dnia~.... Czy raczej wieczora.
Enjoy~!

Konbanwa~...

Zanim zapomnę proszę o kliknięcie w banerek pusta miska i nakarmienie psiaków ^^

A no i bardzo się cieszę, ze w ankiecie królują PsyVi i Urlop~! bo szczerze też bardzo czekam na drugą część PsyVi >w< Spełniacie moje marzenia~! 

Enjoy~...

     Izaya bardzo chętnie pozwalał się głaskać. Nadstawiał główkę i mruczał zadowolony. W tej formie był widać bardzo podatny na pieszczoty. 
- Tak to możesz zawsze~ ... - przyznał.

- Ale się z ciebie pieszczoch zrobił maluchu... - mruknął, rozbawiony i wydmuchnął dym z fajki daleko w stronę okiennicy. Po chwili usłyszał krzyki na korytarzu. - Oho. Ktoś się obudził bez włosów. - parsknął i wziął Izayę do kieszeni płaszcza, wyjmując z niej pismo święte. Zebrał szybko zwęglone resztki z podłogi i podsunął do kątów. Tak nikt nie rozpozna popiołów.

     Izaya pisnął uczepiając się kieszeni i kuląc nogi tak, by nie dotknąć przypadkiem biblii. Poczekał aż Shizuo ją wyjmie i dopiero wtedy bezpiecznie opadł do kieszeni.
- Shizu-chan musimy znaleźć dla mnie jakąś kieszeń w której nic mnie nie zabije. - poskarżył się. - Może w koszuli?

- Jak wcześniej...? Jak wolisz. - mruknął i wyjął go, by zaraz wsunąć do kieszeni w koszuli. Złapał za swój krzyż i otworzył drzwi zanim jeszcze ktoś zaczął się do niego dobijać.

- Heiwajima Shizuo, przełożony cię wzywa.

- I po co od razu taka formalność... - mruknął, wygaszając i odkładając fajkę na blat, a zaraz potem wyszedł do przełożonego z krzyżem na ramieniu.

     Izaya schował się cały do kieszeni gdy Shizuo otworzył drzwi i tak też został w ukryciu  przez całą drogę. Nie chciał jednak przegapić rozmowy egzorcysty z przełożonym, zrobił więc użytek ze swoich kiełków i wyciął w koszuli dwie malutkie dziurki na swoje ślepka.

- Kto tam? - odezwał się głos zza drzwi słysząc pukanie.

- Heiwajima Shizuo.

- Który?

- Jest tylko jeden, nie sądzę, by przez czas mojej misji jakiś przybył...

- WEJŚĆ! - warknął przełożony. Najwidoczniej wściekły... No i na to Shizuo ten krzyż. Wszedł więc do środka.

     Izaya zachichotał cichutko widząc czerwonego ze złości księdza.
- Bez peruki wygląda jak świnia gotowa na ubój, ne Shizzy? -  zauważył.

     Blondyn ledwo powstrzymał śmiech, choć niestety w jego oczach pozostała iskra rozbawienia.

- Co cię tak śmieszy?! - zagrzmiał przełożony. - Pozbyłeś się tego wampira, że już wróciłeś?

- Owszem... Inaczej nie byłbym tak wesół, co więcej, nie byłoby mnie tutaj.

- Niektórzy obibocy mówią to samo...

- Czy ja kiedykolwiek się obijałem? - spytał, tym razem groźniej, stukając krzyżem o podłogę.

- Nie kłam Shizzy~ Obibok z ciebie. - przypomniał mu Izaya. - A kto to śpi po gospodach do dwunastej, a potem jeszcze sobie urządza poobiednie drzemki w sadach co? Nie wiesz jak nudne jest śledzenie ciebie w takich momentach~... - Izaya westchnął cicho poruszając się w kieszeni.

- Na pewno? - spytał przełożony.

- Hę...? Nie! - burknął Shizuo, zasłuchany w Izayę, ale zaraz się poprawił. - Kto jak kto, ale ja ciężko pracuję jak dostaję misję... - Był bliski warknięcia. Szturchnął kieszeń, niby to sięgając po krzyż drugą ręką. Oparł się na nim, patrząc na przełożonego. - Czy to wszystko?

- Nie, w zasadzie przejdźmy do sprawy właściwej... Widziałeś moje włosy? - spytał wprost. Shizuo zachował kamienną minę, jak to nauczony był przy przełożonym.

- Ostatnio na głowie ojca, a w tej chwili... Nadal tam są, choć jest ich jakby mniej... - starał się nie okazywać rozbawienia.

     Izaya natomiast nie był tak dobrze wychowany i roześmiał się w najlepsze.
- Ne Shizu-chan, a widziałeś moje właściwe rozmiary? Bo też ostatnio jakby mnie mniej~...

- Grunt, że jakieś w ogóle są, prawda? - dodał, choć bardziej do Izayi, niż przełożonego. Mężczyzna z kolei popatrzył na niego morderczym wzrokiem.

- Jeśli nie znajdzie się winny... Będę wyciągał konsekwencje.

- Wobec niewinnych. Jak ojciec chce.

- Pamiętaj... - mruknął ten i machnął dłonią, by Shizuo wyszedł. Więc wyszedł, a widząc, że na korytarzu czeka kolejny oskarżony, skinął mu głową i odszedł do siebie.

- Ne Shizu-chan może lepiej było zostawić perukę w spokoju? A co jak w ramach kary zarządzą sprawdzenie twojego pokoju? Obronisz mnie, jak nas odkryją Shizzy? - Shizuo mógł poczuć jak drobne ciałko Izayi przytula się do niego przez materiał koszuli.

- A myślisz, że ktokolwiek będzie mnie dokładnie sprawdzał? – Stuknął krzyżem o posadzkę, odkładając go w róg pokoju. - Jak ktoś ma te włosy, to ich nie odda i się nie przyzna, a jak to byłem ja, tym lepiej nie sprawdzać niepotrzebnie, taka ich logika. Więc spokojnie. - Sięgnął do kieszeni i kciukiem poczochrał mu znów łepek. Ech... Co on wyprawiał? Przecież to Izaya. Z drugiej strony... Ciężko w to było uwierzyć. Ani nie śmierdział, ani nie był złośliwy - no więc czy to naprawdę w ogóle mógł być prawdziwy Izaya? Może nazywać go będzie komarem i potraktuje jako oddzielny byt? Nie będzie miał wyrzutów potem...

- Nie rozumiem... - przyznał łapiąc się łapkami krawędzi kieszonki i wystawił  z niej główkę. - Ale jeśli jesteś pewien, że jestem tu bezpieczny to ci zaufam~... - zgodził się. - Swoją drogą jesteś dla mnie bardzo miły ostatnio~... Czemu wcześniej tak nie mogłeś? - rzucił z wyrzutem.

- Ha? - Popatrzył na niego z niedowierzaniem i pretensją w oczach. Czemu wcześniej nie mógł??? - Jak niby miałem być miły dla kogoś, kto śmierdział wampirem i do tego wkurwiał mnie i zachowaniem i słowami? Może miałem cię czochrać po włosach za żarty z mojej osoby? Nie żartuj. - prychnął. No co jak co, ale Izaya do przykładów dobrego wychowania wcześniej nie należał. Teraz tylko tyle, że zmienił się w tego głupiego małego komara z tym swoim malutkim uśmieszkiem, który nawet nie wyglądał groźnie a śmiesznie. Choćby go próbował pokąsać to by się chyba prędzej zmachał i padł z wyczerpania nim Shizuo w ogóle by to poczuł. I to też było zabawne. Na takie stworzenie dużo ciężej było się gniewać, poza tym pomagał mu zamiast głupio żartować, więc nawet go w tej formie polubił...

- Chciałem tylko żebyś się uśmiechał... - przyznał. - Jakbyś się postarał to normalnie też bym się tak zachowywał. Ale pewnie jakbym tylko przyszedł zostałbym nadziany na krzyż. Jak miałeś w takim czasie poznać moją słodką, puchatą i przyjazną stronę?

- Chyba raczej wściekał. - wypomniał mu. Nawet gdy robił coś miłego i Shizuo zaczynał w to wierzyć, na początku, to Izaya i tak twierdził zaraz, że jest głupi że się nabrał. I niby jak miał mu uwierzyć? - Jesteś pewien, że miałeś wcześniej tę stronę? Bo ja jej ani razu nie widziałem. - zapewnił i postawił go tym razem na biurku, siadając przed nim na krześle.

- Jestem pewien - potwierdził przysiadając sobie na jednej z książek, z której zaraz jednak z piskiem zeskoczył masując sobie zadek. - Musisz mieć tu wszędzie porozkładane świętości? Dobrze! ale apokryfy mogłeś sobie darować! - fuknął. Znalazł sobie inną książkę, tym razem dokładnie ją obejrzał i stwierdzając, że to dziennik blondyna pozwolił sobie na nim usiąść.

- To nie moja wina, że nie patrzysz, gdzie siadasz... - parsknął, kręcąc głową. Przyjrzał mu się uważnie, zastanawiając się nad tym, jaki Izaya był wcześniej. Nadal nie zauważał w tym tej dobrej strony Izayi. - Tak czy inaczej ta strona twojej natury musiała być nieźle schowana, skoro wyszła dopiero teraz... - Podłożył dłonie pod głowę i rozciągnął się.

- Ona nigdy nie była schowana - fuknął zakładając ręce i nadymając policzki. - Zapraszałem cię do poznania jej wiele razy, ale zawsze odmawiałeś. - westchnął. - A teraz mówisz, że to niby moja wina...

- Że niby jak odmawiałem? - Uniósł brew i wpatrzył się w niego uważnie. No nie pamiętał, żeby coś mu o tym mówił, jakoś w ogóle nie odebrał tego sygnału... - I niby tak mnie zapraszałeś, bo nie załapałem? - Podpalił znów fajkę, zaraz wydychając dym w stronę okna.

- "Shizu-chan może pójdziemy coś jeść" "Ne Shizzy powinieneś częściej przebywać z ludźmi, na przykład ze mną, jesteś strasznym ponurakiem" "Shizu-chan chcesz wypróbować tego potwora?" "Shizuś a może dziś prześpimy się razem? Będzie cieplej". - mówił jedną frazę za drugą coraz mocniej wpatrując się w egzorcystę. Raczył go przecież takimi tekstami na każdym spotkaniu więc jak mógł nie zauważyć? Powitania brzmiące jak propozycje, żarty, będące perswazją Izayi, odnośnie spędzania razem czasu, wciskane między zboczone żarty frazy... Naprawdę Shizuo mógł być tak niedomyślny?

- I chcesz mi powiedzieć, że to nie były złośliwości? - spytał już nie niedowierzająco, a poważnie. W tym kontekście dla niego to brzmiało jak żarty... Od czego mogło się zacząć takie myślenie? Może od tego, że nie wierzył, by wampir proponował cokolwiek takiego egzorcyście? No zdecydowanie nadal ciężko mu było uwierzyć w coś takiego. Popatrzył na

niego, marszcząc lekko brwi i zaciągnął się tytoniem. - Ale nie patrz na mnie jak na idiotę, poważnie pytam... Niby czemu miałbyś mi proponować coś takiego? - Wzruszył ramionami. - Nie było powodu to nie wierzyłem.

- Wiesz, że przyjacielskie ze mnie stworzonko. - mruknął Izaya kuląc się lekko, mimo to uśmiechał się niepewnie. - Złościłeś się na mnie za to, a to też było zabawne. Myślałem że po prostu nie masz na to ochoty, ale pamiętaj ja się nie poddaję!

- Przyjacielskie... - powtórzył i pokręcił głową, zaraz z zaskoczenia sięgając do niego dłonią i głaszcząc go po plecach. Śmieszne stworzonko... - Jak wolisz. Tylko uprzedzam, że jak wrócisz do normalności i spróbujesz mnie wkurzać, dalej będę próbował zdzielić cię krzyżem. - Przynajmniej uprzedził, nie? No to nie powinno być nieporozumień.

- Dobrze, będę nadal próbował. - obiecał układając się na ręce blondyna. Zamrugał sennymi oczkami i powstrzymał się od ziewnięcia. - Co teraz masz w planach Shizu-chan~? Jakaś modlitwa, masz celibat, post... Nie wiem co tam jeszcze robicie...

- Teoretycznie to teraz się modlę... - Wydmuchnął dym w stronę okna i popatrzył na niego. - Potem pewnie trafi mi się praca przy zwierzętach... Nie spodziewali się, że wrócę dziś, ale nie zwalnia mnie to z obowiązków. Jak karmienie świń, czy coś takiego... Wiesz, swojej służby nie mamy. W ostateczności dadzą mnie do kuchni. - Wzruszył ramionami. - Będziesz siedział tutaj, czy pójdziesz ze mną?

- Bardzo dobry sposób na kontemplację. - pochwalił blondyna, obserwując ulatniający się dym. - Oczywiście pójdę z tobą, czegokolwiek byś nie robił... No z kilkoma wyjątkami... Ale uważam, że jako egzorcysta nie powinieneś tak harować. - mruknął, rozkładając się wygodniej na dłoni. - Właśnie... Ne Shizu-chan umiesz szyć?

- Ja nawet nie haruję... Mam całkiem łatwo w porównaniu do zakonników, którzy nie są egzorcystami. - Wzruszył ramionami. - A co to za wyjątki, tak swoją drogą? Miałem wrażenie, że pójdziesz za mną wszędzie, skoro dziś nawet załatwić się w spokoju nie mogłem...

- Na egzorcyzm, rytuał święcenia wody, święcenie ludzi wodą... - wyliczał na paluszkach jak małe dziecko. - I to chyba tyle... No chyba, że coś mi się przypomni. - Wzruszył drobnymi ramionkami. - Wiesz... Wbrew pozorom klasztor to najgorsze miejsce dla wampira. - przyznał. - Tyle tu świętości... - Zatrząsł się.

- Hmm, tak... To przed jedzeniem będę cię zostawiał w pokoju... Grupowa modlitwa przed posiłkiem to raczej nie raj dla ciebie. - Skończył palić i odłożył fajkę na blat.

- Przepraszam Shizu-chan... - burknął. - Możesz mnie tam zabierać, nic mi się raczej nie powinno stać... Chyba, że dotknę krzyża, albo Pisma Świętego... Albo wody święconej. Oczywiście jeśli nie chcesz mnie nosić to wcale nie musisz. - Zamachał rączkami starając się pokazać, że nic mu nie będzie. - Jak nie chcesz mnie gdzieś zabierać to po prostu powiedz, dobra?

- Nie no... Jak ci to nie zaszkodzi i nie staniesz się od tego nietoperzem, to z chęcią cię zabiorę. - Podniósł go na ręce bliżej swoich oczu. - A tak swoją drogą... - zaczął, ale przerwało mu pukanie do drzwi. Popatrzył na nie i schował go do kieszeni bluzki, po czym otworzył. - Tak?

- Ym... Rewizja na polecenie przełożonego... - Jego rówieśnik rozejrzał się po korytarzu i spojrzał na niego. - Mogę?

- Właź. - mruknął i wskazał mu stołek, zamykając drzwi. - Ale za pięć minut wychodzisz, nie?

- Tak. - Z westchnieniem mężczyzna rozsiadł się już swobodnie. - Wiesz, kto je zabrał? - spytał, zaciekawiony.

- Kto wie... Ale tak mu nawet lepiej. Ktokolwiek to zrobił wyrządził nam przysługę, nie trzeba powstrzymywać śmiechu.

- Mówiłem, że będzie rewizja. - burknął zawiedziony wampir, chowając się w kieszeni. Szkoda, że akurat w tym momencie... Teraz to pewnie nie dowie się co chciał powiedzieć blondyn.

- Oczywiście rewizji nie będzie. - stwierdził, nie zapytał, informując tym samym Izayę. - Przynajmniej nie tutaj. Szukanie włosów... Uśmiałbym się, jakby skończyły jako peruka jakiejś świni.

- Taaa, byłoby zabawnie! - prychnął jego znajomy z zakonu, nie podejrzewając nawet obecności wampirka. - Tylko ciekawe, co by ojciec wymyślił...

- Ech? Karę. Wybyłoby się na misję i spokój.

     Zaczynał się dziwnie niecierpliwić, aż to 5 minut minie...

- A tak w ogóle po rewizji masz iść do koni.

- Koni? Może jeszcze mam słomę przerzucać...?

     Odpowiedziało mu wymowne milczenie.

- Mówiłem że egzorcyści nie powinni robić takich rzeczy. Od tego są chłopi! - Stwierdził Izaya testując wytrzymałość kieszeni opierając się na niej, czy też może kładąc nawet na materiale. Nudziło mu się takie czekanie. Chciał usłyszeć co miał do powiedzenia blondyn.

- Chłopi są od podatków... - mruknął pod nosem, odpowiadając Izayi. - Tym się żywimy...

- Hę? - Chłopak z krzesła popatrzył na niego zdziwiony. - Co mruczysz?

- Przerwałeś mi modlitwę, więc kończę zanim będę musiał iść.

- Aha. To już chyba mogę iść... Nie będę ci przeszkadzać. – Uśmiechnął się lekko do Shizuo.

- W porządku. - Otworzył mu drzwi. - A nie mówiłem że nic tu nie mam? - warknął pokazowo.

- To był mój obowiązek. - odparł tamten, wychodząc. - Z Bogiem.

- Z Bogiem. - odparł i zamknął drzwi. - W końcu...

- Żywicie się końmi?- Zdziwił się. - No to musicie mieć końskie zdrowie. - zachichotał i poruszył sugestywnie brwiami gdy Shizuo wyciągał go z kieszeni. - Ale lubię zwierzęta, więc idę tam z tobą~!

- Nie, to akurat na wyjazdy... Ale ja nie biorę koni, nawet mi nie zależy... - Pokręcił głową i postawił go na łóżku, a sam zdjął płaszcz i koszulę, by ubrać się w coś, w czym mógłby przerzucać siano. Inni tak na to nie naciskali, ale on na misję ubierał się inaczej niż do siana i tyle...

- Jednak dobrze się stało, ze jestem malutki. - Uśmiechnął się patrząc na prężącego się przed nim blondyna. - Normalnie musiałem polować na takie widoki, a teraz? - Rozłożył się wygodnie- Shizu-chan sam się przede mną rozbiera~... Pełen luksus! - Pokazał Shizuo okejkę.

- Nie ciesz się za bardzo, bo jeszcze szybko się to skończy. - zauważył i naciągnął na siebie biedniejszą koszulę, a na to brązowy płaszcz. No i nowe spodnie... To by było na tyle. - Zresztą mówi to ktoś, kto sam się przede mną obnażał... - Wyciągnął rękę do niego. - No chodź tu komarku. Chyba, że jednak zostajesz?

- Ja to co innego. - Przewrócił oczyma. - Jakbyś mnie o to poprosił to pewnie nawet w normalnej formie dałbym ci się rozebrać i pewnie cieszyłbym się jak głupi, że się do mnie odezwałeś nie wyzywając mnie i nie chcąc zabić. - przyznał. - I nie nazywaj mnie komarem! Jestem wampirem!

- Jasne, jasne... Jesteś teraz komarem, bo w tej formie pijawa ci nie pasuje i koniec. - Złapał go sam i wsadził do kieszeni. - Nie żeby coś, nadal nie widzę powodu, czemu miałbyś to robić. A teraz... Idziemy, nim dadzą mi gorszą robotę. - stwierdził w końcu i skierował się do wyjścia.