Nie wierzę w to co widzę ale licznik pokazuje że w niedzielę weszło tu 303 osób O.O nie wiem jak opisać to co widziałam, no do to wielki sukces zwłaszcza że na bogu puchy i ogólny letarg... Ale co jak co, święta obchodzić trzeba, więc i świąteczna notka jest na czas... Myślałam, że się nie wyrobimy (serio mówię) ale jest, udało się~!
Możecie sobie poczytać~!... Mam wam sporo do powiedzenia ale to może... jak napiszę cokolwiek co można wstawić to wtedy, póki co cieszcie się z prezentów i wolnego~! I proście mikołaja o śnieg jak chcecie białe święta, bo w tej kwestii nawet Egipt nas wyprzedził XD
Ohayo ohayooo~!!! :33
Szczeniak tak się cieszy, że może Wam coś wstawić na święta~! QwQ
Szczeniak tak się cieszy, że może Wam coś wstawić na święta~! QwQ
Po wielkim kanionie i wielkim dole (Może się wydawać, że to to samo, ale wcale, że nie~! X3) powracam do was ze świąteczną siłą~! :33 Kiasarin-san chyba też idzie coraz lepiej, więc myślę, że od dziś będziemy pracować nad prezentami dla Was~! Moim świątecznym marzeniem jest Was tymi prezentami zasypać zamiast śniegu~! X33 Chociaż nie jestem pewna, na ile to się uda~... Zresztą, zobaczymy, ważne, że teraz Inu Was wszystkich tuli i bardzo dziękuje za wsparcie w tych trudnych czasach~! ;33 Już dzięki Wam jest dużo dużo lepiej~! :33
A teraz świątecznie~! Życzymy Wam, coby zasypał Was śnieg, ale byście nie marzli~... Oby stół świąteczny zastawiony był Waszymi ulubionymi daniami, oby prezenty świąteczne się mnożyły pod choinką i, co najważniejsze - oby w Waszych rodzinach zapanowała ta niepowtarzalna świąteczna atmosfera~! Bo po przedświątecznych kłótniach (Podejrzewam, że większość z was musiała przez nie przebrnąć~? Czy tylko szczeniak tak zwykle ma~?) dobrze jest odpocząć w rodzinnej atmosferze~! ;33
A no i druga najważniejsza rzecz - życzymy Wam DUUUUŻO YAOI~!!! X33 Shizayi i wszystkich innych ulubionych paringów~! ;33
A teraz, po chyba najdłuższym wstępie jaki Inu napisała~...
Enjoy~! :33
Shizuo odetchnął przyjemnie ciepłym powietrzem. Odłożył siatki z zakupami i ściągnął z siebie płaszcz oraz buty. Z zadowolonym uśmiechem zaczął rozpakowywać zakupy. Zerknął na zegarek. Zaraz miał pojawić się jego chłopak... I wielkie przygotowania! Zapowiadała się świetna zabawa...
Pozytywnie nastrojony skończył rozpakowywanie i zabrał się za wyciąganie choinki bardziej na środek pokoju.
- Shizu-chan~! - krzyknął uradowany brunet, wpadając do mieszkania. Trzasnął drzwiami i nawet nie martwiąc się tym, że wnosi do domu ogromne ilości śniegu podszedł i przytulił się do blondyna. Pocałował go szybko w usta i... rozpłaszczył na głowie śnieżkę, którą do tej pory ukrywał w ręce. - Hahaha~! Jak wreszcie zmuszę cię do wyjścia na dwór to będziesz wyglądał jak bałwanek~! - śmiał się wesoło. - Wiem, że potworki nie lubią zimy, ale nie zrobisz wyjątku~? Dla mnie~! - zapytał słodko.
- Chyba żartujesz. - Otrząsnął się i wzdrygnął z zimna. Przy spotkaniu z temperaturą jego ciała śnieżka szybko się roztapiała. I teraz rozpaćkał ją na ścianach, otrząsając się... - A teraz sio do przedpokoju i się rozbierz, bo śnieg wnosisz! - warknął, udając, że się wścieka. Tak naprawdę nie miał nastroju do denerwowania się.
- Tak naprawdę nie potrafisz się na mnie złościć, prawda~? - Uśmiechnął się wesoło i cmoknął go w policzek. Skocznym krokiem ruszył na przedpokój. Zdjął kurtkę i rzucił ją byle jak na wieszak. Buty też odrzucił w kąt, i tak będzie tu dość czasu by wyschły, w końcu jutro święta~! - Ne Shizu-chan, oczywiście kupiłeś i przytargałeś tu choinkę, co nie~?
- Tak, tak, jest w salonie. - westchnął, wracając do obierania pomarańczy. Były mu potrzebne do ciasta... - I nie łudź się, że cały czas będę taki spokojny! - ostrzegł. - To tylko pozory! Więc połóż swoje rzeczy porządnie, bo nie będę poprawiał! A są święta, niech raz tu będzie porządek...
- Porządek zabił już niejednego geniusza~! (moje motto ja mama karze mi sprzątać XD - dop. Kiasarin) - westchnął i niechętnie wrócił się poprawić kurtkę. Spojrzał z ukosa na komodę i... - Właśnie Shizu-chan, mam dla ciebie taki przedświąteczny prezent~! - zachichotał, podchodząc do chłopaka z reklamówką za plecami.
- Hmm? Przedświąteczny? Ciekawe, wrzucisz mi tarantulę za koszulkę? - Uśmiechnął się jednak, pokazując, że tylko się przekomarza. - Swoją drogą, to ciekawe, co dostanę wieczorem, skoro prezenty są dwa...
- Przecież już dawno obiecałem ci się przebrać w fartuszek na święta~! - fuknął, przypominając, że parę miesięcy temu coś takiego powiedział. - No ale żeby dostać ten masz się rozebrać~! - zachichotał.
- Eee... - Przez chwilę ogłupiał. - Ale... fartuszek będzie, tak? - Zmrużył oczy. - I po co mam się rozbierać?
- Tak, będzie... Nie musisz się cały rozbierać, tylko zdejmij chociaż kamizelkę~! - zaproponował. - No nie daj się prosić, chcę zobaczyć jak będziesz wyglądał~!
- Dobra... - Rozpiął kamizelkę i rzucił ją na kanapę. - Więc?
- Zamknij oczy~! - Cieszył się, że blondyn go posłuchał - I wyciągnij ręce przed siebie~!
- Mam się bać? - Mruknął niechętnie, ale zrobił, o co prosił go jego chłopak.
Izaya tylko zachichotał i wyjął prezent z reklamówki. Szybko ubrał na blondyna paskowany czerwono-zielony sweter z wielkim brązowym reniferem. Wsadził też Shizusiowi na głowę różki do kompletu. Nacisnął brzuch blondyna, a ze swetra poleciała jakaś świąteczna muzyczka. Z kolei nos zaczął mrugać na czerwono. Izaya zaczął się śmiać, to chyba był najlepszy prezent... dla niego. - Cze-czekaj Shi-Shizu-chan~! Muszę, muszę zdjęcie~! - chichotał, zginając się ze śmiechu w pół. Szukał po kieszeniach telefonu.
- Tylko dlatego, że to święta... Masz pięć sekund i to ściągam. - Postanowił być nadzwyczaj litościwy i odczekać te 5 sekund, a w końcu nawet zdjąć, a nie rozerwać sweter. Świetnie, że Izaya miał się z czego pośmiać, po prostu znakomicie... A jemu się nawet ten sweter podobał. Tylko nos i różki nie...
- Jakiś ty litościwy. - prychnął brunet, cykając fotkę. - I teraz jeszcze ze mną~! - zachichotał, podchodząc do blondyna i robiąc im wspólne zdjęcie. - No to już wiem, co będzie moim profilowym przez najbliższy miesiąc~! - uśmiechnął się szczęśliwy, oglądając zdjęcia.
- Ale dlaczego nos...? - Jęknął, ściągając z siebie nos Rudolfa i różki. Sweter zostawił. W końcu nie robiło mu różnicy, czy będzie jeszcze trochę cieplej. - Nie lepiej, jakbyś dał jakieś normalniejsze? - Pochylił się lekko i cmoknął go w usta, po czym wrócił do obierania pomarańczy.
- Jakie normalniejsze Shizu-chan~? Jak mnie całujesz czy jak trzymasz w dłoni mój nożyk i obierasz nim owoce~? Już nawet się nie czepiam, że go używasz, zobacz jaki miły jestem~!
- Był mi potrzebny i był pod ręką... I normalniejsze, czyli jakieś na których wyglądam jak człowiek, nie rogacz. Nie chodzi o sytuację, tylko mój wygląd. - Dodał, odkładając obraną pomarańczę i nożyk. Poszedł umyć ręce.
- Hahaha, no wiesz, Shizu-chan~? Nie nazywaj się rogaczem, mogę zapewnić ja cię nie zdradzam~! A nikogo innego nie miałeś, więc to niemożliwe~! - dodał, z uśmiechem przyglądając się reakcji blondyna.
- Możesz zagwarantować, że nikogo nie miałem? - Uśmiechnął się, znów się przekomarzając.
- Mogę, jestem informatorem~! Mogę nie rozumieć do końca ciebie, ale jeśli chodzi o interakcje międzyludzkie mam tę przewagę, że wiem, jak oni się zachowają~! Poza tym Shizu-chan to jest Tokio, gdybyś kogoś miał zostałoby cokolwiek, choćby filmik z kamery w spożywczaku jak się za ręce trzymacie~!
- Jak się nie mylę, jeśli chodzi o mnie, to niczego nie możesz być pewien. - Mruknął. Izaya nie mógł wiedzieć o nim wszystkiego, był tego pewien. Uważanie, że wie o wszystkim było... irytujące, bądź co bądź. Ale kłócić się nie chciał... Podszedł do bruneta i go objął. - No dobra, nikogo nie miałem. Ale nie przechwalaj się tak. - Bruknął, niby naburmuszony.
- Przestań Shizu-chan, i tak jesteś na uprzywilejowanej pozycji, bo nie mogę zrozumieć ciebie~! - Tyknął go palcem w pierś. - Więc nie bądź naburmuszony, naprawdę jesteś dla mnie wyjątkowy~! - Zachichotał. - Nie tylko pod względem informacyjnym~! - zapewnił szybko.
- A pod jakim jeszcze? - spytał, zaciekawiony. - Wymień chociaż jeden. - zażądał, odrobinę zacieśniając uścisk. - Inaczej cię nie puszczę. - dodał, uśmiechając się odrobinę.
- Oi przecież wiesz~! - westchnął. Miał to powtarzać? -ale jedno muszę ci przynac znó mnie zaskoczyłeś~!- westchnął uśmiechnięty. To już chyba było oczywiste że Shizuo zrobi coś inaczej niż każdy, ale Izaya dalej nie rozumiał w jaki sposób blondyn to robi.
- Wiem... Może i wiem... Ale chcę to usłyszeć. Jest gwiazdka, zrób mi ten mały prezent... - Poprosił, nie puszczając go. Wiedział, że nie zachowuje się jak przeciętny człowiek, ale on po prostu żył tak, jak chciał, nie tak, jak mu narzucano.
- Nie za dużo tych prezentów~? - zachichotał. - Jesteś niezwykły, bo jesteś jedynym, którego kocham jako jednostkę~! Za to jaki jesteś~! - powiedział uśmiechnięty, choć był pewien, że lekko się zarumienił. A co, jak prezent to na całego.
- Też cię kocham. - mruknął i pocałował go w czółko, po czym puścił i złapał za rękę, idąc do salonu. - A teraz czas ubrać choinkę, co ty na to? - spytał wesoło.
- Wreszcie~! Ne Shizu-chan, mamy sporo ozdób~? - zapytał, szukając kolejnej okazji do robienia zdjęcia, a blondyn owinięte w czerwone i złote łańcuchy, i przypominający coś na kształt kolorowego robaczka z blond czupryną był bardzo pożądanym obiektem do sfotografowania.
- No, całkiem całkiem. - Podszedł do szafy i wyjął ogromne pudło pełne bombek, gwiazdek i łańcuchów. - Do wyboru, do koloru. Wybierz w jakich kolorach ma być w tym roku. - Otworzył pudło i popatrzył wyczekująco na Izayę.
- Mhm~! - Podszedł i zaczął oglądać. - Ne Shizu-chan, jaką miałeś w tamtym roku~? - zapytał, zastanawiając się, czy lepsze będą złote czy czerwone ozdoby.
- Zielono-złote. A dlaczego pytasz? - Wyciągnął srebrny łańcuch i zaczął go miętosić między palcami.
- No to robimy czerwono-srebrną~! - zakomunikował, chwytając łańcuch z dłoni blondyna i okręcając go wokół jego szyi, ale nie za mocno. - Masz teraz fajny srebrny szaliczek Shizu-chan~! - ogłosił i... pstryknął mu fotkę.
- Czyżbyś miał zamiar zrobić mi najbardziej żenującą sesję w życiu? - spytał, uśmiechając się odrobinę groźnie. Zdjął łańcuch i rzucił go obok choinki. Wyciągnął z pudła czerwony i rzucił nim w Izayę. - Lepiej bierz się za ozdoby.
- W kwestii najbardziej żenującego przebrania mojego fartuszka nie pobijesz~! - powiedział z dumą i chwycił lecący łańcuch. - Ne Shizu-chan, najpierw lampki potem bombki, łańcuchy na końcu~!... Tylko nie rzucaj bombkami~!!!
- Nie będę, dopóki mnie nie wkurzysz... - Zaczął szperać w poszukiwaniu lampek. - To tak właściwie... Kiedy przebierzesz się w fartuszek? Teraz, na kolację... Czy może po kolacji? - W końcu znalazł lampki i zaczął je wieszać na choince.
- Po kolacji. - zadecydował szybko. -Inaczej nie mógłbym nawet dotknąć jedzenia... - westchnął. - A muszę ci przyznać jesteś świetnym kucharzem Shizu-chan~!
- Dziękuję... Chociaż na kolację równie dobrze mógłbym ciebie... No dobra, nieważne. - Póki co musiało mu wystarczyć samo wyobrażenie sobie Izayi w fartuszku... - To bierz się za te bombki. - Wskazał pudło, samemu nadal męcząc się ze światełkami.
- No nie, dokończ~! - poprosił, podnosząc pudło. Nie było zbyt ciężkie. - Jak zacząłeś to mów, co mógłbyś mnie~? - zapytał zaciekawiony.
- Mógłbym ciebie schrupać na kolację. - Zaśmiał się krótko. - Nie martw się, nie dosłownie... - Wziął od Izayi bombki i też zaczął je rozwieszać.
- Aha. - zamyślił się. - Wybacz Shizu-chan, święta maja to do siebie, że mogę się przebrać tylko za dziadka z białą broda i pokaźnym brzuszkiem~! - zachichotał, wyobrażając sobie siebie takiego. - Ne Shizu-chan, znasz jakieś inne świąteczne przebrania~?
- Za śnieżynkę. Ale myślę, że fartuszek w zupełności ci wystarczy. - dodał szybko. - A skąd to pytanie?
- Bo bym się dla ciebie przebrał~! - powiedział szczęśliwy, podając mu kolejne bombki. - To co za śnieżynkę~?
- Ponoć wnuczka świętego Mikołaja... Z tego, co słyszałem, nosi czerwoną sukienkę przed kolana, taką obszytą białym futerkiem... Ale i tak najlepiej ci w fartuszku. - uparł się.
- Em... Poczekaj minutkę~! - mruknął, wciskając mu w ręce karton i chwytając komórkę. Pogadał chwilkę i uśmiechnął się przebiegle. Chwilę później zadzwonił dzwonek do drzwi.
- Co...? - Popatrzył na Izayę i na drzwi. Co on właśnie zrobił...? I skąd tak szybko? Mówił tak cicho i szybko, że nawet Shizuś miał trudność z rozróżnieniem słów, dlatego nie miał pojęcia, czego się spodziewać... - Otworzysz? - W końcu rzucił jedyne, co mu przychodziło do głowy. Tylko, że Izaya już stał przy drzwiach.
- Nie, poczekam aż zaśnie i ukradnę pudło. - westchnął, otwierając drzwi.
- Izaya... - wydyszał facet w drzwiach. - Mogłeś chociaż powiadomić... wcześniej.
- A gomenne, gomenne, nagła potrzeba. - Doręczyciel zdziwił się dość mocno na wieść o tym i chciał nawet zajrzeć kto jest w środku razem z brunetem, jednak ten skutecznie zablokował mu drogę. - Ne Tanaka-kun, to wszystko, dzięki~! - Uśmiechnął się i trzasnął mu drzwiami przed nosem. - Ne Shizu-chan, daj mi momencik~!
- No... - Mruknął tępo, nadal stojąc z tym pudłem z bombkami w ręku. Znając Izayę, albo lepiej uciekać już teraz... Albo to wyjątkowa okazja i jeśli zostanie, będzie się świetnie bawił... Biorąc pod uwagę, że to święta, a on sam był jego chłopakiem, stwierdził, że najlepiej zostać. Tym bardziej, że to w końcu jego mieszkanie... - Poczekam. - Przyklęknął i zaczął rozwieszać bombki dalej, nie zastanawiając się nawet nad tym, gdzie je wiesza. Chciał wiedzieć, co jest w tym pudle...
Izaya chwycił swój, do niedawna maltretowany przy obieraniu pomarańczy nożyk i razem z kartonem pobiegł do łazienki - otworzył go, wyjął zawartość, zachichotał i się przebrał. - I jak ci się podobam Shizu-chan~? Przypominam tę cała śnieżynkę~? - zapytał, robiąc słodką minkę i przykładając palec do kącika ust, dodatkowo przekrzywiając głowę nieco w bok.
Blondyn uśmiechnął się, patrząc na niego. Zlustrował go wzrokiem uważnie od stóp do głowy i ukradkiem wyjął aparat, robiąc zdjęcie.
- Bardzo. - Uśmiechnął się wesoło. Właściwie, to był naprawdę świetny strój Śnieżynki, więc mógłby w nim nawet zostać... - Bardzo mi się podobasz. - Poklepał miejsce obok siebie. - A teraz chodź tu.
- Na pewno~? - zapytał, nie wiedząc, czy Shizuo nie postanowił zabawić się z nim wcześniej na dywanie. Mimo to wzruszył ramionami i podszedł. Ukucnął i natychmiast usiadł, bo sukienka była przykrótka, a dziewczęce majtki się wpijały (w końcu przywykł do luźniejszych bokserek).
- Na pewno, na pewno. - Cmoknął go krótko i wręczył pudełko z bombkami. - Jeszcze kilka i wieszamy łańcuchy, a potem bierzemy się za ciasto. - oznajmił. Chciał go dotknąć, ale kto wiedział, czy nie poszłoby to za daleko... Więc się powstrzymał.
Izaya zachichotał.
- Wiesz Shizu-chan, to że się przebrałem nie znaczy, że jestem żywym eksponatem i nie możesz mnie dotykać~! Przebrałem się żebyś był szczęśliwy i się ponapawał moim widokiem~! Pomyśl Shizu-chan~! - westchnął, obejmując jego ramię własnymi rękoma i się o nie delikatnie ocierając. - Naprawdę nie masz ochoty choćby dotknąć~?
- Choćby dotknąć... co? - Uśmiechnął się lekko, zaciskając i rozluźniając dłoń. Właściwie... Nie, nie mógł... Jeszcze nie, bo jak Izaya będzie chodził przez resztę wieczoru? - Jasne, że mam ochotę. Wielką. Ale na razie się powstrzymam, bo wiesz, że mogę nie wytrzymać. - westchnął i pogłaskał go po policzku. Zbliżył się do niego i pocałował go namiętnie.
- A jednak dotykasz~! - Uśmiechnął się, gdy tylko przestali. - Shizu-chan, stało się coś~? - zapytał beztrosko, obejmując go. - Nie, więc nie powinieneś się tak męczyć z tą kontrolą, dasz radę~!
- Dam radę? - Uśmiechnął się lekko i położył mu dłoń na biodrze, powoli przesuwając się niżej. - A co, jak zacznę za wcześnie? Jak byś mnie powstrzymał? - spytał, ciekawy.
- Powiedział bym tak: "Uważaj niegrzeczny chłopczyku, bo śnieżynka nie da ci mleka, które podkradła dziadkowi... o ciastkach nie wspominając~!" - Zachichotał przypominając sobie, że dla mikołaja zawsze się zostawia mleko i ciastka. To była dziwna tradycja... Jakby zjadł tyle ciastek to pewnie by zwymiotował do worka... Chociaż taka ilość cukrów wyjaśniłaby dlaczego JEST GRUBY...
- Hahaha! A nie mówiłem ci przypadkiem, że wolałbym schrupać ciebie? - Ześlizgnął się dłonią na jego udo i pochylił się, by pocałować go w szyję. Jednak zatrzymał się i... tak dla przekory zaczął mu robić malinkę.
- Co nie zmienia faktu, że jak zrobisz coś czego nie powinieneś wcześniej niż potrzeba to nie dostaniesz mleka~! - zakomunikował wesoło, pozwalając na robienie malinki. W końcu miał już niejedną, a teraz była zima, założy szalik i nikt nawet nie zauważy.
- Mmm... Nie obchodzi mnie to. - poinformował go wesoło, odsuwając się kawałek. - Ale wolałbym, żebyś mógł chodzić, dlatego... - Chwycił w dwa palce rąbek dołu sukienki i położył go z powrotem. - Zostawię sobie ciebie na deser. - Uśmiechnął się wesoło.
- Widzisz, twoja samokontrola ma się dobrze nawet jak ją poluźniasz~! - Roztrzepał mu włosy, uśmiechnął się wesoło i wszedł na drabinę. - Ne Shizu-chan zamieniamy się~! Podaj bombki~!
- Dobra, trzymaj. - Podał mu pudełko. - Jeszcze tylko trochę i łańcuchy... A potem pomożesz mi w kuchni, bo trzeba ciasto zrobić. - zakomunikował.
- Mhm~! - Uśmiechnął się i powiesił bombkę. Chwycił kolejną i wychylił się bardzo mocno, by przypiąć kolejną. Wiedział, że wystawia Shizusia na próbę, bo kostium był naprawdę bardzo krótki, ale co miał poradzić? Chciał ją zawiesić akurat tam.
W pierwszym odruchu Shizuo chciał ostrzec go, żeby uważał i nie wychylał się tak, bo spadnie... Ale w tym momencie zauważył coś, przez co jego myśli skierowały się na kompletnie inne tory.
Czy to była... Damska bielizna?
Chyba rozdziawił lekko usta, nie wiedział, nie panował nad tym. Wpatrywał się jak urzeczony czując, że Izaya prawdopodobnie celowo wystawia go na taką próbę. A przecież mieli tyle do zrobienia! I mieli jeszcze iść do centrum, zobaczyć, jak zapalają światełka na wielkiej choince... Przecież nie mógł tego zaprzepaścić przez swoją zachciankę... Ale wyglądał tak kusząco!
- Wreszcie~! - Uśmiechnął się z dumą, zawieszając bombkę. Był kompletnie nieświadom batalii, jaką Shizuo ze sobą toczył. - Ne Shizu-chan, mamy chyba problem~! - westchnął i podrapał się z zastanowieniem po głowie.
- Aha, całkiem spory. - mruknął, nawet się nad tym nie zastanawiając. Dopiero po paru sekundach dotarło do niego, że powiedział go na głos. - Eee, jaki??? - spytał, udając, że to wcześniej wcale mu się nie wymsknęło.
- No przecież widzisz, że spory. - westchnął. - Shizu-chan wiesz... Mam nadzieję, że jednak wytrzymasz... - popatrzył przepraszająco. - Weź mnie na barana~! - powiedział.
- Hee? Po co? - Chciał cofnąć się o krok, ale w porę odłożył stopę tam, gdzie była. - Masz drabinę... - Starał się nie patrzyć w górę, żeby Izaya nic nie wyczytał z jego twarzy.
- No... Właśnie nie dosięgam... Shizu-chan pomóż, to przecież nic takiego. - fuknął. - Wytrzymasz~!
- Ta, no jasne. - westchnął i podszedł pod drabinę tak, żeby Izaya mógł usiąść mu na barana. - Wskoczysz? Tylko ostrożnie.
Izaya uśmiechnął się dumnie, że udało mu się przekonać blondyna i z gracją kota wskoczył mu na barana. - Tylko teraz ostrożnie, nie chcę dostać sufitem w głowę. - westchnął. Jedną ręką złapał się Shizuo, a w drugiej trzymał gwiazdkę na czubek choinki. - Uwaga~! - Zachwiał się. - Ne Shizu-chan, podejdź bliżej choinki~! - poprosił.
- Ok... - Podszedł bliżej drzewka, zamykając oczy, by gałęzie mu ich nie wykoliły. Przytrzymywał nogi Izayi starając się sprawić, żeby się nie chwiał. - Dajesz radę?
- Haha jasne~! - zaśmiał się wesoło. Poraz pierwszy podziwiał swój apartament z tak wysoka... A jakby tak poprosić Shizusia żeby wyszli na dach i żeby wtedy go podniósł~? Spojrzał przez okno. Padał śnieg~! Normalnie by się cieszył, ale to popsuło mu dachowe plany. Przyczepił gwiazdę na czubek choinki. - Gotowe~! - zaśmiał się. - Jak ci tak ciężko możesz mnie już z siebie zdjąć~!
- Nie jest mi ciężko. - Odsunął się od choinki i skierował w stronę kuchni bardzo uważając, żeby Izaya nie zarył głową o sufit. Nie chciał go przecież zabić... Już nie. - Więc jak myślisz, co teraz powinniśmy zrobić? - Spytał jakby nigdy nic.
Izaya zachichotał i podparł ręce na głowie blondyna, na nich położył własną głowę.
- No nie wiem Shizu-chan~! Może by tak to ciasto~? Choinkę zawsze można dokończyć ubierać potem~!
- Dobry wybór. - potwierdził i podszedł do zlewu umyć ręce. Niby czuł Izayę na sobie, ale... To w żadnym stopniu nie było irytujące. Aż dziwne. Czy to można zaliczyć do magii świąt? - Nie wpija ci się nic, jak tak siedzisz? - zapytał niby mimochodem. Wytarł ręce i podszedł do rozłożonych składników. Od czego to się zaczynało...?
- Shizu-chan, co miałoby mi się "wpijać"~? No bo chyba nie twoja głowa~? Ne Shizu-chan co za ciasto robisz~? - zapytał ciekawy, przyglądając się ogromnej ilości składników na stole.
- O twojej bieliźnie... - mruknął. - Właśnie nie jestem pewien, co zrobić. A co byś chciał? - Chwycił za pierwsze co mu przyszło do głowy, czyli mąkę. Jednak miał jeszcze ser na sernik... Co by tu wybrać?
- Nie, radzę sobie~! - zachichotał. - Choć sukienka mogła być dłuższa~! Ciasto... Ciasto... Shizu-chan ty to będziesz jadł i może jak ktoś jutro do nas przyjdzie, więc zadecyduj na co masz największą ochotę~!
- Mi pasuje taka, jaka jest. I skoro tak, to... sernik. - zadecydował, łapiąc za ser do sernika i pierwsze co, kładąc go obok miski. Do naczynia za to wsypał mąkę, wbił jajka, dodał olej... Takie tam podstawowe składniki i zaczął ugniatać ciasto na jednolitą masę.
- Na pewno ci nie za ciężko~? - upewniał się. W końcu nie chciał potem słuchać jak to blondyna boli szyja... Wieczorem mieli ważniejsze rzeczy do zrobienia.
- Nie, na pewno nie. - Uśmiechnął się, odchylając głowę nieco w tył, by spojrzeć na bruneta. Ręce miał całe w cieście, a szkoda, pogłaskałby go chociaż po policzku... Chociaż właściwie, skąd mu się na te czułości wzięło??? Nagle usłyszał stukot otwieranych drzwi i szelest... Odwrócił się w stronę wejścia do kuchni. Kto to mógł być?
- Ne Shizu-chan, spodziewasz się może kogoś~? - zapytał zaciekawiony, nic sobie nie robiąc z ich dziwnego położenia.
- Nie, nikogo się nie spodziewałem... - mruknął, spinając się. Z drugiego pokoju wyłonił się... Kasuka.
- Ohayo, onii-san. - mruknął aktor, nic sobie nie robiąc z tego, w jakiej sytuacji ich zastał.
Shizuo zmartwiał. W końcu.... Boże, jak to musiało wyglądać~? Aaaaa! A ręce miał w cieście, jak miał niby zdjąć Izayę!? I jak go ukryć?! Czy coś?! Co miał zrobić?! - W głowie tłukły mu się tysiące myśli, ale ciało było niezdolne do ruchu.
- Ohayo Kasuka-kun~! - uśmiechnął się brunet, nic sobie nie robiąc z dziwnej sytuacji. - ...Shizuś jest chyba czasowo nieosiągalny. - westchnął, machając mu ręką przed twarzą. - Zero reakcji...
- Aeemmhmmm... - Shizuś wydobył z siebie jedynie ten zduszony odgłos, po czym poczuł się naprawdę głupio. - Ee, Kasuka, co ty tu...?
- Przyszedłem dać wam prezent... Jestem z Setsuko. - Oznajmił swoim monotonnym głosem.
Jak to... Ze swoją dziewczyną?! O nie, o nie, o nie... Przecież... Co ona zrobi, jak ich zobaczy? Był starszym bratem jej chłopaka, zastanie go w takiej sytuacji było... Krępujące conajmniej, prawda???
- Ne, Setsuko-chan jest z tobą~?- zapytał zaciekawiony Izaya. - W sumie to miałem do niej sprawę, ale uznałem, że nie będę wam zawracał głowy w święta... Ale może skoro tu jest to... Przynajmniej się zapytam~! - Uśmiechnął się szczęśliwy, że może załatwić choć jedną z niezliczonych spraw, które odłożył na po świętach. - Kasuka-kun siadajcie, zaraz wam Shizuś zrobi kawy... Jak dojdzie do siebie~! - Uśmiechnął się promiennie i zaczął klepać blondyna w policzek.
- Ee... CO?! - Warknął na Izayę. Szybko umył ręce i wytarł je byle jak, po czym zdjął sobie swojego chłopaka z barków i posadził na krześle. - Nigdzie się nie ruszaj, dopóki nie przyniosę ci normalnego ubrania. - fuknął i popatrzył mu w oczy, żeby się upewnić, czy go posłucha.
- No weź przestań Shizu-chan i tak nas już widział... - westchnął, nie mając ochoty się przebierać. W domu było przyjemnie i ciepło. - W swetrze jest za gorąco~! - westchnął, starając się go jeszcze jakoś przebłagać.
- Ale nie będziesz tak chyba chodził przy Setsuko-chan, prawda? - warknął, lekko spanikowany. Nie chciał zaszkodzić Kasuce, naprawdę nie chciał...
Aktor przypatrywał im się spokojnie, czekając, aż skończą.
- Ano~... - Do kuchni zajrzała dziewczyna. Uśmiechnęła się z lekkim zażenowaniem i popatrzyła po wszystkich, gdyż ich spojrzenia właśnie bez wyjątku skierowały się na nią. - Nie ma sprawy... Mi to nie przeszkadza... Izaya-san może się nie przebierać, ja nie mam nic przeciwko... Mogę wejść?
- Dziękuję Setsuko-chan, ty jedna mnie ratujesz~! - Uśmiechnął się przeszczęśliwy i ją przytulił nie zważając na to, że była cała w roztapiającym się śniegu z dworu. - Ne Shizu-chan, ale mi też zrobisz kawki, nie~?
Blondyn stanął jak wryty, patrząc z niezrozumieniem na wszystkich.
Kasuka zabrał się za przygotowywanie kawy, żeby czymś się zająć. Gdy już wstawił wodę złapał swojego zagubionego brata za rękaw i zaprowadził go do salonu.
- Mają swoje sprawy do załatwienia. - wyjaśnił. - Gniewasz się. - bardziej stwierdził, niż zapytał.
Faktycznie, w Shizuo wzbierała złość. A może bardziej irytacja... W końcu co tu się działo? I dlaczego wszyscy tak akceptowali Izayę w tym stroju? Nic nie rozumiał. Nie lubił tego stanu.
- Muszę zapalić. - oznajmił i wstał, mimo, że przed chwilą został posadzony na kanapie.
- Idziemy na dwór?
- Dobry pomysł. - stwierdził i wyszedł, nie zwracając nawet uwagi na to, że idzie bez kurtki. Jego brat wziął kurtkę za niego i wyszedł razem z nim, zostawiając Izayę i Setsuko na chwilę samych.
- No i sobie poszedł. - westchnął, patrząc na zamykające się drzwi. - Ne, Setsuko-chan, naprawdę ci nie przeszkadza taki strój~? - zapytał zaciekawiony, siadając na stole.
- Nic a nic. - zachichotała, siadając grzecznie na stołku. - Przepraszam, że tak zdenerwowałam Shizuo... Bo to moja wina, prawda? Gdybym tu nie przychodziła i się nie wtrącała... - Zagapiła się na okno, zagłębiając się we własne myśli. Co by się stało, gdyby się nie wtrąciła~?
- Gdybyś się nie wtrąciła nic by to nie zmieniło, Shizuś już taki jest~! No może bym musiał ubrać te spodnie...~! - Uśmiechnął się. - Wyszedł a kawy nie zrobił. - westchnął, patrząc na wciąż gotującą się wodę.
- Nie znam go zbyt dobrze, spotkaliśmy się w przelocie ledwie kilka razy. Jednak... To brat Kasuki, więc dużo o nim słyszałam. - Zachichotała i wstała, wyłączając wodę. Na podstawie intuicji trafiła do szafki ze szklankami i w ten sam sposób znalazła kawę. Zrobiła trzy i jedną zieloną herbatę. Pomijając, że to gospodarz powinien robić jakieś napoje, czuła, że dobrze postępuje.
- No pewnie tak~! Co Kasuka o nim mówił~? - zapytał zaciekawiony. Może to coś, o czym nie wie~? - Wiesz, że straszne mnie ciekawi ta bestia~!
- Domyślam się. Jednak czy nie powinieneś wiedzieć o nim więcej, skoro jesteście razem~? - Podała mu jego kawę i popatrzyła na niego z zaciekawieniem. - No i jako informator~...?
- Ale zawsze warto szukać nowych źródeł~! - Uśmiechnął się przyjmując kawę i zaraz odstawiając na blat, była strasznie gorąca. - Ne Setsuko-chan, powiesz mi, prawda~? - Zrobił maślane oczy licząc, że to zadziała.
- Ale o czym~? - Zaśmiała się. Był zabawny. Taki w sam raz dla Shizuo, jak to mówił jej chłopak. Zabawny, momentami niebezpieczny... Nieprzewidywalny. Niby powinna się bać, ale... Nie potrafiła.
- O Shizu-chan'ie... W sumie o Kasuce też mogę posłuchać~! - zakomunikował wesoło. - Em... Jestem pewien, że miałem ci coś ważnego powiedzieć... Ale to potem~! - Uśmiechnął się, udając, że zapomniał o sprawie.
- A tak, coś wspominałeś~... - Upiła łyk gorącej kawy i się skrzywiła. Za gorąca. - Nie wiem o nim nic szczególnego. A o Kasuce~... Nie powiem~! - Zaśmiała się. - To przejdź do tej sprawy. - zaproponowała.
- No wiesz~? - żachnął się. - Coś za coś~! Nie jestem fundacją charytatywną, żeby sprzedawać informacje za darmo~!
- Nie sprzedaje się za darmo, tylko się oddaje. - poprawiła go, dmuchając lekko na swoją kawę. - I nie proszę cię o tę informację, bo chcę ją usłyszeć, tylko dlatego, że chciałeś mi ją przekazać~! - zauważyła wesoło. - Jeśli nie chcesz, nie mów. Ja ci o tej dwójce nie mogę opowiadać~... - dodała tajemniczo, zajmując się przede wszystkim ogrzewaniem dłoni o ciepły kubek. Zamarzała na dworze... Miała nadzieję, że Kasuka i Shizuo się nie przeziębią, jak tak wyszli...
- Wredna~! - fuknął udając, że ma focha. No co? Był już w sukience, nie może strzelić focha jak baba? - Szkoda, bo to ważne. - westchnął.
- Ważne, żebym ci powiedziała, czy ważne, żebyś ty mi powiedział? - Uniosła jeden kącik ust. Była aktorką, mogła udawać doskonale niezainteresowaną, ale na razie jej to nie pasowało. Była ciekawa.
- Oczywiście, że to, żebyś mi powiedziała~!- dodał, uśmiechając się zadziornie. - Ciebie można zastąpić, Shizusia nie~!
- Ciekawe... - Uśmiechnęła się odrobinę. - Może dla ciebie nie jestem nikim ważnym, ale są osoby, dla których jestem niezastąpiona, wiesz~? Powiem tylko tyle, ile mogę powiedzieć, i tylko wtedy gdy powiesz mi, co dokładnie chcesz wiedzieć~! - Miała ochotę klasnąć w ręce z radości.
- Może i niezastąpiona, ale co im po twojej śmierci~?- zapytał zaciekawiony, opuszczając resztę pytania. - Setsuko-chan zastanów się, trupa też można kochać ale raczej nikt nie potrafi mu pomóc~!- mruknął uradowany tym, że kawa wreszcie przestała być tak gorąca i można ją było pomału pić.
- Schodzisz z tematu. - westchnęła. A zapowiadała się taka fajna zabawa~... - Pozwól, że ci wyjaśnię. Jestem dziewczyną Kasuki, prawda? - Zerknęła na niego, żeby się upewnić, czy słucha. - A Kasuka ma ogromny wpływ na Shizuo-san'a, prawda~? Sądzisz, że nic ci się nie stanie, jeśli MNIE coś się stanie~?
Westchnął niechętnie nie rozumiejąc, jak taka dobra aktorka może być jednocześnie taką idiotką. Co za stracony talent i potencjał.
- A ktoś mówił, że to ja ci coś zrobię~? Ja tylko coś wiem, a w twoim interesie jest zdobycie tej informacji~!
- Ranyy~! - naburmuszyła się. - No to było tak od razu! - Postawiła kubek na stole. - Izaya-san, bawisz się półsłówkami, podczas kiedy nasi chłopacy nie wracają! Najpierw zajmę się ich zdrowiem, potem swoim życiem, dobra? - Nie odwracając się nawet weszła do salonu i znalazła swoją kurtkę. Zaczęła szukać telefonu.
- Oi, nic im się nie stanie, jak znam Shizusia to będą przed blokiem i blondyn będzie się nieporadnie tłumaczył... Zajmie im to jeszcze z... 5 minut, akurat tyle, żebyś mi powiedziała coś ciekawego~!
- Mówiłam, żebyś najpierw sprecyzował, co to ma być. Inaczej powiem ci pewnie coś, co już wiesz. - mruknęła i w końcu znalazła telefon. Wystawiła koniuszek języka wstukując "Nie przeziębcie się!!!" i wysyłając do Kasuki. Tyle wystarczyło, wiedziała o tym. Wróciła do kuchni, chowając telefon do kieszeni.
- No to powiedz mi coś czego nie wiem.... Hmmm... Co Kasuka ci opowiadał o moim Shizusiu~!- zażądał znów rozsiadając się na blacie. Wszyscy w około chodzili w swetrach, nawet w domu, ale mu było zadziwiająco ciepło.
- Dużo. Doprecyzuj jeszcze. - Upiła łyk kawy, ze spokojem wpatrując się w bruneta. Wyglądał tak niepozornie w tym stroju~...
- A skąd ja mam wiedzieć co on ci opowiada~! Powiedz co wiesz, w sumie nie liczę za bardzo na wiele nowych rzeczy, ale może coś się znajdzie~! - uśmiechnął się dając do zrozumienia, że ma powiedzieć wszystko a jednak nie wkurzy się, jak nie będzie tam nic nowego. Był przygotowany na taka opcję.
- Dobra~... Ale to zostaje między nami~! - Upiła jeszcze łyka zastanawiając się, co może powiedzieć. - Wiesz, że jak był mały, jego ulubionym kolorem był żółty? Albo, że odkąd cię poznał wcale się nie zmienił, tylko lepiej panuje nad złością, bo jak to określa "jego problem znikł"? Hmmm, nie wiem, o czym w sumie mogłabym ci opowiadać~... - Wyciągnęła telefon i przeczytała odpowiedź "Jesteśmy w sklepie, niedługo wracamy". Czyli, że byli w cieple... Hmm, ale to niezdrowo ciągle przechodzić z ciepła do zimna... Odłożyła telefon.
- Żółty powiadasz~?- zachichotał. - Coś jeszcze~? Może o jego kontaktach z innymi ludźmi~?
- Kontakty...? A, tak. Tego miałam nie mówić~! - Zachichotała wiedząc, że tylko zaostrzy tym jego ciekawość. No, ale też skracała czas, jaki mieli na konwersację, dzięki czemu nie mógł wypytać ją o zbyt wiele...
- No wiesz~?- żachnął się. - Co ci szkodzi powiedzieć, nawet jeśli to jakaś gra ze mną to nie fajna~... Proste pytanie, prosta odpowiedź, jakbyś się pytała to mógłbym ci wyliczyć z iloma dziewczynami przespał się twój chłopak, a ty mi nie możesz powiedzieć, czy Shizuś miał jakiegoś kolegę poza tomem Shinrą i Dota-chin'em~? - Udał że znów się focha.
Setsuko spąsowiała momentalnie i zerknęła na niego spod byka.
- Z ŻADNĄ. - warknęła, po czym odetchnęła, starając się pozbyć złego nastroju, albo chociaż go stłumić. Kurczę, a miała nie dać sobą manipulować~... - Co do "kolegów" Shizuo-san'a, mogę ci powiedzieć tylko tyle, że... Miał kilka dziewczyn, kiedyś. Ale nie bardzo im się układało, poza tym z żadną się nie przespał. Potem doszedł do wniosku, że akurat kobiety go nie pociągają. Wiesz, mógłbyś go sam spytać, czy był z kimś przed tobą~! - dodała wesoło, odstawiając kubek z kawą na stół. Dziwne, że jeszcze cokolwiek się na nim mieściło...
- Ale mnie chodziło o kolegów, nie o dziewczyny. - westchnął rozżalony jej nierozumnością. - I nie, nie o to czy miał chłopaka, to można sprawdzić bardzo łatwo, chcę wiedzieć czy miał kolegów~! - powiedział uśmiechnięty. - A wracając do jego braciszka... No cóż, nie będę ci psuł świątecznego prezentu~! - zakomunikował wesoło.
- Kiego prezentu??? - prawie krzyknęła, po czym zakryła sobie usta rękami. Z tego wszystkiego przestała się gramatycznie wyrażać... Odetchnęła głęboko. - Izaya-san, przestań w końcu... Musisz się wyrażać bardzo precyzyjnie, bo źle zinterpretuję to, co mówisz... Japoński jest skomplikowany. - Skrzywiła się lekko, patrząc w okno. Chciała już tylko, żeby Kasuka-kun wrócił... Była zbyt nerwowa, gdy temat dotyczył jego... - Poza tym dwie rzeczy - wcale nie sprawdzisz tak łatwo, czy miał kiedyś chłopaka, a po drugie... Oczywiście, że miał kolegów. - prychnęła. - To akurat łatwiej zauważyć...
- Matko... - westchnął, nie rozumiejąc jak ktoś może być tak głupi. Chciał się jej zaśmiać prosto w twarz i zmieszać ją z błotem, tak jak zawsze to robił, tak jak lubił... Ale nie powinien, Shizuś by się wkurzył. - Odpowiedz na moje pytanie najdokładniej jak umiesz, a jeśli tylko to zrobisz, odpowiem na twoje 3 dowolne pytania, więc~? - zapytał, czekając. - ...W sumie jestem pod wrażeniem, że zaczęłaś od tego, że mogę grać słowami, a nie od razu zaczęłaś się denerwować, że cię zdradza~! - pochwalił ją.
- Przywykłam, że muszę uważać na rozumienie Japończyków. Może nie sprawdzałeś jeszcze, ale nie jestem z Japonii... Z Ameryki. Mój tata był Japończykiem, stąd japońskie imię i nazwisko. A teraz co do twojego pytania... Tak, miał kolegów. Całkiem sporo, głównie takich nietrwałych. Poznawał ich w pracy, na zajęciach dodatkowych... Wiesz, że chodził na korepetycje? ...No więc było ich całkiem sporo. Jeszcze jakieś pytania? - Zerknęła na telefon. "Wracamy". Czyli już niedługo...
- Nie, tyle mi wystarczy~! - Uśmiechnął się wiedząc już, co dalej robić. - Możesz zadać swoje pytania~!
- Zadałabym je, ale po co~? - Dopiła kawę do końca i poszła umyć kubek. - Jeśli spytam o coś błahego, równie dobrze mogłabym spytać kogokolwiek innego~... A jak spytam o coś poważnego, niekoniecznie musisz powiedzieć mi prawdę. Nie ma sensu o cokolwiek pytać. - Westchnęła. Czuła się trochę senna. Niewiele spała przez ostatnie świąteczne nagrania...
- Matko. - westchnął. No naprawdę, co za idiotka. - Ale dobra, nie interesuje cię kto chce cię "sprzątnąć" to nie, nie ma problemu. Miłego, aczkolwiek krótkiego życia. - westchnął. No jeśli to jej nie przekona to jest spisana na straty i mimo usilnych chęci nawet bóg jej nie pomoże. - Poza tym możesz być pewna, odpowiem zgodnie z prawdą~!
- Ta, jasne, wierzę ci. - odpowiedziała spokojnie, aczkolwiek sarkastycznie. Miała dość. Kim on myśli, że jest?! Bogiem jakimś?! Była zmęczona, dziś były święta, a on tak psuł jej humor! Ugh! Jak w ogóle mogła twierdzić, że go lubi??? Miała serdecznie dość tej jego zarozumiałości!!! Jakim cudem Shizuo-san z nim wytrzymywał, skoro ponoć miał tak niską kontrolę nad swoim gniewem??? - Dobra, kto, kiedy i dlaczego? Spiesz się, nasi chłopacy zaraz wracają. - Odłożyła kubek na miejsce i umyła ręce. Żeby robić coś z rękami zajęłaby się nawet tym ciastem, ale nie chciała zabierać pracy Shizuo-san'owi...
- No jako informator nie mogę kłamać, to by obniżyło moje noty jako najlepszego~! - zakomunikował wesoło, widząc irytację dziewczyny. - Więc może powiem tak, radzę ci zmienić firmę ochroniarską w twoim apartamencie albo gwarantuję ci, nie dożyjesz nowego roku~!
- Dziękuję. - podziękowała grzecznie i wyciągnęła telefon, by zadzwonić pod jeden numer, do jednej z bardzo nielicznych zaufanych dla niej osób. - Moshi moshi? Ohayo, Kyo-chan. Słuchaj, zrobiłabyś dla mnie przysługę? Eee, wykonała~? Wybacz, zapomniałam, jak to się poprawnie mówi~! - Zachichotała. - Saa~! Wiesz, że wynajęłaś jakichś strasznych... Jak to się mówi~? Napaleńców! - Skrzywiła się do telefonu. - Tak, firma ochroniarska~... Noo, wywal ich jeszcze dziś, onegaii~! Nie przeżyję tak dłużej! Kto ci ich w ogóle polecił~? ...Haa, sokka...? Okey, zwolnij ich, wyprowadzam się. ...Jasne, że jestem pewna~! Mam gdzie mieszkać. ...Mhm, przenocuje mnie~! Dziękuję, Kyo-chan, mam u ciebie dług~! - Rozłączyła się i uśmiechnęła wesoło. Jak zwykle, nie potrafiła długo się gniewać. To nie miało sensu. Uśmiechnęła się wesoło również do Izayi, słysząc otwierające się drzwi.
Shizuo i Kasuka wyszli najpierw, tak jak to Shizuo zapowiedział, na papierosa. Okrążyli dom, wybrali się na krótki spacer... Tymczasem Shizuś wygadał wszystko, co mu leżało na sercu i wypalił z trzy papierosy. Dopiero gdy skończył, Kasuka opowiedział mu trochę o swoich planach na najbliższe dni, odnośnie Setsuko. Na tym zeszło im jeszcze trochę czasu. W końcu weszli też do sklepu, bo Shizuś przypomniał sobie, że brakuje mleka. I wrócili.
Kasuka martwił się o cierpliwość swojej dziewczyny, z kolei Shizuo martwił się, o czym oni mogą rozmawiać. Tak więc obaj, starając się w mniejszym lub większym stopniu nie okazywać swoich obaw, przekroczyli próg i zaczęli ściągać z siebie zimowe ubrania.
Izaya uśmiechnął się, że ego plan dalej działa. Setsuko była jego integralną częścią, ciężko byłoby ją zastąpić, nawet dla boga jakim był Izaya. Mimo, że była strasznie denerwująca to przyspieszała jego plan.
- Ne Shizu-chan~! WRESZCIE WRÓCIŁEŚ~! Nie zostawiaj mnie tak bez słowa~!- poprosił słodko i się przytulił do blondyna.
- Jak bez słowa? ...A faktycznie. - mruknął, oglądając się na Setsuko. Czuł, że jej uśmiech jest trochę wymuszony. Kasuka też to zauważył. Obaj zastanawiali się, o co chodzi. Shizuś westchnął cicho. Co się dzieje w te święta? Przecież miało być przyjemnie... Tymczasem wszyscy chodzili jacyś zdenerwowani... Jak zwykle, to na pewno sprawka tego kleszcza.
Blondynka uśmiechnęła się do niego uspokajająco i podeszła do Kasuki, przytulając się do niego.
Aktor objął ją i pocałował. Podczas pocałunku da się dokładnie rozpoznać każdą emocję targającą drugą osobą, dzięki napięciu szczęk i języka. To był jego doskonały sposób na upewnienie się, że jednak jego dziewczyna z jakiegoś powodu jest w tej chwili rozdrażniona, zirytowana... spięta, po prostu.
Blondyn popatrzył na nich, nieco zdziwiony i zaraz odwrócił wzrok, zażenowany. Izaya nadal był w sukience... Ale... Nie mógł go pocałować przecież, nawet gdyby chciał... Poza tym, musiał się dowiedzieć, co tu się działo... Ale i tak na razie nie mógł się uspokoić, oni się całowali, a jego chłopak stał tuż obok niego, nadal wyglądający tak kusząco... Był rozdarty.
- Co się tak gapisz Shizu-chan~? Daj im tę chwilę prywatności~!- zaśmiał się brunet i pstryknął swojego chłopaka w nos, idąc do salonu. Po drodze wstąpił też do kuchni skąd zabrał kawę, jak gdyby nigdy nic minął miziającą się na środku przedpokoju parę i za rękaw pociągnął blondyna do choinki. - Tu mieliby lepszą atmosferę~!- westchnął. - Oczywiście gdyby KOMUŚ chciało się ubrać ją do końca~!
- Mhm... - mruknął dość niechętnie. Czuł w powietrzu jakieś napięcie, chociaż nie wiedział skąd i dlaczego... Czy teraz, czy wcześniej... Nawet jeśli to była Setsuko... Nie, nie ogarniał tego. Miał nadzieję, że Izaya wszystko mu opowie, jak już jego brat i jego dziewczyna sobie pójdą... Nie, żeby chciał ich wyganiać. Po prostu... Patrzenie na nich... No jakby nie miał dość bodźców na dziś!!! - A to nie ty miałeś dokończyć? - Zerknął na choinkę. - Zresztą, jak dla mnie jest już dość dobrze... Tylko łańcuchy jeszcze...
- Nie, mieliśmy dokończyć RAZEM, ale ktoś mnie zaniósł do kuchni żeby zrobić ciasto~! - Uśmiechnął się, podchodząc do pudła z ozdobami. - Trochę im to zajmie, zobaczysz, więc... - Zastanowił się i wziął łańcuchy, wrzucił kilka na Shizuo, kilka sobie zarzucił na szuję i wskazał blondynowi drabinę. - No wchodź i zawieszaj~!
- Właśnie, ciasto! - ożywił się trochę i spojrzał w stronę kuchni... Kasuka tulił Setsuko, choć już, albo póki co, się nie całowali. Nie chciał im przeszkadzać... - Dobra, to później... - Podszedł do choinki i olewając drabinkę zaczął wieszać łańcuchy.
- Ale od góry Shizu-chan~... - westchnął widząc, co blondyn wyrabia. - Co ześ się tak ożywił na to ciasto~?- Zapytał jakby od niechcenia. - Nie było w piecu, nic mu się nie mogło stać, więc~?
- Chciałem je po prostu dokończyć... - mruknął i jakby nie zauważając swojego błędu, rozwieszał łańcuch swoim sposobem. Jakoś taki miał zwyczaj i koniec.
- A ja chciałem dokończyć choinkę, ale nie darłem się jak mnie wziąłeś do kuchni... Więc co jest takiego niezwykłego w cieście~?- zapytał zaciekawiony, przyglądając się choince. - Wiesz, że to nie będzie ładnie wyglądać jak w wysokości 3/4 choinki dopiero zaczną się łańcuchy? Będzie wyglądać jakby miała sweter~! - fuknął niepocieszony.
- Po pierwsze, jesteś upierdliwą marudą. - mruknął zirytowany, ściągając łańcuchy. - Po drugie, ciasto jest o tyle niezwykłe, że później napełnię nim sobie brzuch. Poza tym z pieczeniem trzeba się wyrobić w odpowiednim czasie, bo nie zdążę do kolacji. - Wszedł na pierwszy stopień drabinki i zaczął wieszać łańcuch tak, jak Izaya sobie tego życzył. Nie umiał się rozluźnić. Cholerne przeczucia.
- To zjesz sobie jutro. - westchnął, nie przejmując się epitetem jakim obdarzył go blondyn. - Albo w nocy, kto wie czy ci się nie zachce o 2 nad ranem przejść do kuchni, bo tam jest twoje ukochane ciasto~! Poza tym, popatrz, choinką też nacieszysz, nie żołądek ale przynajmniej oczy~!
- Jakoś w tej chwili wcale mnie to nie cieszy. - westchnął, kończąc z łańcuchami, które dotąd miał na sobie. Odwrócił wzrok i ciężko powlókł się do toalety, zamykając za sobą drzwi na zamek. To nie tak, że musiał iść akurat do tego pomieszczenia, ale chciał być sam, a co innego mu to zagwarantuje, jak nie zamknięte na zamek drzwi???
- No i mnie samego zostawiasz~? - zapytał zdziwiony. - No nie fochaj się jak baba przed okresem i mi pomóż... - westchnął, patrząc na zamknięte drzwi. Chciał być bardziej złośliwy, ale obecność Kasuki mu to uniemożliwiała. Gdyby obraził Shizusia przy bracie, ten pewnie by się wściekł i nici ze świątecznej atmosfery... choćby się na łóżku położył i obwiązał kokardką.
- Pomóc w czym? - mruknął, podnosząc zmęczony wzrok na drzwi. Chciał chwilę posiedzieć sam. Czy to naprawdę tak dużo?! W całym ich domu cuchnęło napięciem, nie ważne, czy ktoś był spięty teraz, czy wcześniej, takie miał przeczucie i mu się udzielało. No tak miał od czasu do czasu. Nie chciał wychodzić. Potrzebował się uspokoić. W jakikolwiek sposób... - Poza tym, ja się nie focham, jestem wkurzony i próbuję to ogarnąć, a co za tym idzie potrzebuję chwili spokoju. - wyjaśnił.
- To może chcesz melisy~...? - zapytał już nie tak wesoło. Miał jakieś niejasne przeczucia że być może, ale czysto hipotetycznie, zły humor Shizusia mógł być, ale w bardzo małej części, mimo to jednak również jego zasługą.
- Nie. Potrzebuję pobyć sam. Tak przez parę minut. - westchnął, przyciągając kolana do siebie i oplatając je ramionami. Zapaliłby teraz... Musiałby tylko włączyć wentylację...
- Amm... Chciałbym wejść i cię przytulić, ale pewnie samotność we 2 ci nie odpowiada~? - uśmiechnął się po swojemu, dalej stojąc przy drzwiach.
- ... - Shizuo nic nie odpowiedział, bo i nie było po co. Izaya sam sobie odpowiedział.
- Izaya-san, wybacz mi na chwilę - Kasuka stanął obok z jak zwykle obojętną miną, trzymając w ręce ten ogromny nóż do kurczaków - ale muszę porozmawiać z Shizuo. - oznajmił.
- No ej, ej ale z nożem na niego to mogę tylko ja`! - fuknął, stając między niedoszłym mordercą a drzwiami.
- Nie o to mi chodzi. - Kasuka przewrócił oczami, najwyraźniej jednak trochę się niecierpliwiąc. - Wybacz, ale to dość ważne. - Wyminął go jakoś i przyłożył tępą stronę noża do mechanizmu zamka. Wystarczyło przekręcić, coś pstryknęło i było otwarte. - Shizuo, to ja. - Opuścił nóż i wszedł do środka, zamykając za sobą drzwi. Kucnął koło swojego brata. "Napięcie ci się udzieliło?" - zdawało się mówić jego spojrzenie.
Shizuo popatrzył na niego, zmęczony i skinął głową.
- Mhm...
- To Setsuko-chan... Nie przejmuj się, już wiem o co chodzi. jest w porządku. Nie muszę przekładać naszych planów na wieczór.
- To dobrze. - Shizuś uśmiechnął się z ulgą. Emocje powoli z niego opadały. Skoro Kasuka twierdził, że już w porządku... On znał się na tym lepiej.
- Jasne. Mam jeszcze jedno pytanie. - Kasuka sam leciutko się uśmiechnął. To był naprawdę niezwykły widok!
- Jakie??? - również szepnął blondyn.
- Zadam ci je dopiero, jeśli się zgodzi. - Puścił mu oko i wstał szybko, idąc do drzwi i otwierając je na oścież. - To my już idziemy. - oznajmił.
- I co, już ci lepiej~? - Uśmiechnięta głowa Izayi wystawała z za framugi drzwi.
- Taak, teraz lepiej. - Podszedł do Kasuki i odebrał od niego nóż. Uśmiechnął się do ubierającej właśnie kurtkę Setsuko. - Jak się nie mylę, zaraz będą włączać światełka na choince w centrum. Mieliśmy to zobaczyć... - Przekrzywił lekko głowę, dając tym samym znać Izayi, że czeka na jego decyzję.
- Jasne, na naszą choinkę nie liczę... - westchnął, chwytając kurtkę. - Ale i tak nie pozwolę skończyć ciasta póki nie pomożesz z choinką~!- zakomunikował wrednie i cmoknął go w policzek.
- Jak wolisz. - Uśmiechnął się, ale zaraz uniósł brew, patrząc na bruneta. - Ekhem... Nie możesz wyjść jako śnieżynka, Izaya. - zwrócił mu uwagę.
- A ty znów o tym samym... - westchnął i poszedł do pokoju. - Łapy precz od ciasta, zaraz wracam.
- Nie miałem zamiaru go tykać. Wracaj szybko, bo zapalą bez nas... - Uśmiechnął się pod nosem. Chciałby patrzyć na niego w tym przebraniu przez cały czas, ale... Inni nie powinni takim widzieć jego chłopaka. - Co ci przeszkadza w tym, że jestem zazdrosny?
- Powiedziałbym ci coś, ale przy twoich kochanych gościach się powstrzymam~! - uśmiechnął się wrednie wychodząc z pokoju w pełni ubrany.
- Nie no, mów. - Pomachał Kasuce i Setsuko, którzy akurat wychodzili.
- Pa pa, Shizuo-san~! - Dziewczyna jego brata zamknęła drzwi.
- Jestem ciekawy. - dokończył. - Skoro już ich nie ma? - Przekrzywił głowę. Naprawdę chciał wiedzieć, co takiego chodzi mu po tej czarnowłosej główce.
- To słodkie gdy jesteś zazdrosny, ale ci przeszkadza bo pewnie być chętnie pooglądał sobie jak się przebieram~! Gdybyś nie był zazdrosny aż tak bardzo przez to, że mogą mnie ludzie zobaczyć... W ogóle Shizu-chan, wiesz ile razy robiliśmy TO przy odsłoniętych oknach~? - zastanowił się, gdy doszło do niego, że jakoś szczególnie... Nigdy nie zasłaniają firanek.
- No chyba... Nikt nie patrzy przez okna, nie??? - mruknął, lekko spanikowany. Zaraz jednak odetchnął. - Jak wrócimy i tak zmuszę cię, żebyś przebrał się na moich oczach. - mruknął zadziornie, podchodząc i całując go. - A teraz idziemy, nie? - dodał, kiedy już się od niego oderwał.
- I puentą tej całej paniki o okna było to, że będziesz sobie urządzał darmowy striptiz moim kosztem, tak~? - zapytał zaciekawiony, ubierając kurtkę, szalik i buty, a następnie chwytając czapkę Mikołaja i wkładając ją na głowę Shizuo. - Idziemy~!
- Oczywiście. - Zaśmiał się i złapał go za rękę. - Możemy tak iść, nie? - spytał, stawiając spokojne kroki w stronę centrum.
- To ty masz problemy z publicznym okazywaniem uczyć, nie ja~! - Uśmiechnął się pogodnie, idąc bliżej blondyna.
- Nie zawsze. - mruknął i odetchnął mroźnym powietrzem. - Przecież często robię coś publicznie i wcale się tak nie wstydzę... Nie pamiętasz? Obiecałem, że mogę nawet oznajmić światu, że jesteśmy razem, jeśli tego chcesz. - wspomniał. To było ledwie parę miesięcy temu...
- Czasem ci się zdarza~! - Uśmiechnął się, już widząc tę choinkę. - Ne, ne Shizu-chan, zaraz zaczną odliczanie~!
- O, faktycznie. - Przyspieszył lekko, wiedząc, że Izaya i tak nadąży. - Nie ma wielu osób... - zdziwił się.
- Dobrze, nie będziesz narzekał na tłumy... Choć w Tokio to naprawdę osobliwe...
- Pewnie wolą świętować w domach w tym roku. - Wzruszył ramionami, nie mogąc oderwać oczu od choinki. Była naprawdę imponująca... Jeszcze tylko światełka.
- Może... - westchnął, starając się powstrzymać swoją dociekliwość przed ingerencją w ich święta. Póki co się udawało.
- Coś ci jest, Izaya? - Zmarszczył brwi i w końcu na niego spojrzał. - Wyjątkowo mało mówisz... - Wzruszył ramionami. A może tylko mu się wydawało?
- Nie... Tylko się zastanawiam... Naprawdę, może coś się stało ma mieście i dlatego ich nie ma, albo... Nie, nieważne, to miał być tylko nasz wieczór, prawda~? - Na ekranie powyżej pojawiło się 10. - Dziesięć~!
- Myślałem, że ty wiesz o wszystkim bez zastanawiania się... - Uśmiechnął się lekko i zerknął na odliczanie. - Ale dowiesz się jutro, zobaczysz... Sześć!
- No czyli ty wiesz~... - naburmuszył się.
- Skąd. - westchnął z tajemniczym uśmiechem. Mógł się tylko domyślać... - Trzy...
- Nie, wcale, i ten uśmieszek ma mi nic nie sugerować. - Dwa....
- Później. - Pojawiło się jeden. - Już! - Lampki się zapaliły, a on nachylił się nad Izayą, złączając ich usta. Jako, że było zimno, a nie chciał, by jego chłopakowi pękały później wargi, nie pogłębił pocałunku. Obiecał sobie, że odbije to sobie dopiero w domu.
- Hahaha, za karę miałem cię nie pocałować~! - zachichotał gdy się od niego oderwał. - Dobra Shizu-chan~! ...Nie słuchasz mnie, bo napawasz się widokiem choinki, prawda?
- Za późno. - Uśmiechnął się, chociaż szkoda mu było, że tak szybko nastąpił koniec. Zapatrzył się na choinkę, gdy padło pytanie. - Ymmm, co? - Zerknął na bruneta. Przed chwilką nie słuchał... - Coś o choince?
- Nie ważne... - Pokręcił głową z uśmiechem, nie wierząc, że tak łatwo było rozproszyć blondyna. - Przytul mnie chociaż, zimno....
- A ty chciałeś iść jako Śnieżynka. - Uśmiechnął się zupełnie bez złośliwości i objął go, przyciągając do siebie. - Skoro ci zimno to może wracajmy, co? - Mruknął mu do ucha. - Chociaż nie mam nic przeciwko staniu tak tutaj...
- Gdybym poszedł jako śnieżynka mógłbym się wcisnąć miedzy ciebie a kurtkę, byłoby wesoło~! - zachichotał. - Ne Shizu-chan, jak ci zimno to możemy wracać, mnie tam teraz już dobrze~!
- Nie, mnie nie jest zimno. A pod moją kurtkę możesz się wcisnąć i tak. - zaproponował wesoło, zerkając od czasu do czasu na choinkę. Ile to godzin ją przygotowywano...
- W sumie... - zastanowił się Izaya i bezceremonialnie rozpiął kurtkę blondyna, po czym wcisnął się do środka i ją zapiął. - Shizu-chan, kiedyś ci mówiłem, że uwielbiam te twoją ogromną kurtkę w której każdy normalny człowiek by się utopił~?
- Hmmm... Nie sądziłem, że jednak to zrobisz. - zdziwił się pozytywnie i objął go ramionami, mimo, że bliżej już mieć go nie mógł. - Ale to przyjemne. - dodał. - Ciepło ci?
- Taaak~! Mój kaloryferek~! - zachichotał.
- To może... Wrócimy jakoś do domu? Dokończymy ubierać choinkę, pomożesz mi przy cieście... A potem będziemy mieli cały wieczór dla siebie? - prawie wyszeptał mu prosto do ucha. - Co ty na to?
- Możemy wrócić do domu~! - uśmiechnął się. - Ale nie chce mi się zmieniać pozycji... Tu jest cieplutko~!
- To... - Chwycił go jakoś pod tyłek, prowizorycznie go sadzając. - Robię to pierwszy i ostatni raz, więc lepiej szybko jakoś się usadów... - mruknął, lekko zażenowany. Nie wiedział nawet, czy Izaya chce, żeby go tak niósł...
Izaya zachichotał, obejmując rękoma jego szyję.
- Wiesz Shizu-chan, zaręczam ci, że nie pierwszy i nie ostatni raz złapałeś mnie za tyłek~!
- No... Akurat taką mam nadzieję. - Uśmiechnął się lekko. - A teraz weź coś zrób z nogami, bo jeszcze mi spadniesz... - Odwrócił się do domu i ruszył przed siebie. Dopiero teraz uświadomił sobie, że... Izaya właśnie się o niego ociera i to właśnie w TYM miejscu... Coś czuł, że to będzie ciężka podróż...
Izaya wzruszył lekko ramionami i objął nogami biodra blondyna. No cóż, Shizuo sam kazał...
- Ne Shizu-chan, też ci wygodniej~? - zapytał ze złośliwym uśmiechem.
- I-Izaya, widzę ten uśmiech. - mruknął, zawzięcie idąc przed siebie. Zaklął w myślach, słysząc własne zająknięcie. No bo co mógł poradzić, najpierw ten strój, teraz to... To było dostatecznie dużo dla niego...
- Spokojnie Shizu-chan~! Jest gwiazdka, przecież wiesz, że prędzej czy później wylądujemy w łóżku~! - uśmiechnął się, szepcząc mu do ucha. - Poza tym jeszcze fartuszek~! - dodał i dmuchnął mu w ucho ciepłym powietrzem.
- Ale lepiej dla ciebie, gdyby to było później niż prędzej, nie? - mruknął, otwierając już drzwi od domu. - A teraz... - wszedł do ciepłego pomieszczenia - fartuszek, tak? - Uśmiechnął się lekko. Czy da radę dłużej się powstrzymywać?
- Hahaha~! Już widzę jak kończymy robić to ciasto... - westchnął. - Dobra ubiorę, ALE... Najpierw wieszasz łańcuchy na choinkę~! - Uśmiechnął się złośliwie. - Marsz~! - Wskazał salon. - Jak uznam, że jest dobrze to dam ci popatrzeć~!
- Hmmm... Wiesz, że to nieuczciwe? - zapytał, wyrwany ze swoich myśli. Jednak mimo wszystko zdjął z siebie buty i kurtkę, już wcześniej rozpiętą przez Izayę, po czym powlókł się do salonu, ubrać tę nieszczęsną choinkę PORZĄDNIE. - Ale skoro tak... Tylko nie zapomnij o bieliźnie... Najlepiej tej od stroju śnieżynki. - burknął, wiedząc, że jego chłopak i tak go usłyszy. Nie chciał na niego patrzeć, mówiąc tak żenujące rzeczy...
- Mógłbyś chociaż spojrzeć na mnie mówiąc mi coś takiego~! - westchnął wiedząc, że słowa i tak odbiją się jak od ściany, i poszedł się przebrać. Ponieważ była wigilia postanowił łaskawie posłuchać życzenia swojego chłopaka.
- Właśnie nie mógłbym. - dodał pod nosem i chwycił za łańcuch. Czas go porządnie ułożyć... A gdy Izaya wyjdzie... No cóż... Kto wie, co się stanie.
Zdążył powiesić łańcuchy i umyć ręce, i właśnie wyciągał dania z lodówki na stół, żeby nie były lodowato zimne, gdy będą je jedli, gdy usłyszał w końcu, jak drzwi łazienki się otwierają i Izaya wychodzi.
- I~? - zapytał szczęśliwie, stając przed Shizusiem. Uśmiechnął się słodko i spojrzał na niego niewinnie, omal nie wybuchając śmiechem przez to, w jaki sposób działał na chłopaka. Oczywiście się powstrzymał i podtrzymał grę chcąc, by Shizuś jeszcze przynajmniej się zarumienił.
Blondyn poczuł, jak jego policzki stają się jeszcze cieplejsze, niż były dotąd. Zagapił się na swojego kochanka, nie mogąc oderwać wzroku. Wyglądał tak... Niewinnie, a zarazem kusząco... Do tego w takiej bieliźnie...
- B-bardzo... - Nie wiedział jak to wyrazić. Bardzo jak? - Bardzo, bardzo mi się podoba. - Podszedł mimowolnie, po prostu nie mogąc się opanować i objął go w pasie, pochylając się, by go pocałować. Miękkie, ciepłe wargi, których po prostu w tej chwili potrzebował.
Izaya zachichotał i uśmiechnął się z satysfakcją, widząc powiększające się rumieńce blondyna. Pozwolił się pocałować, w końcu wiedział, że jak się przebierze Shizuo nie będzie już mógł nad sobą tak panować... Choć on nigdy nad sobą nie panował, więc co za różnica~? - Niewyżyta bestia. - wydyszał, gdy wreszcie udało mu się złapać oddech po pocałunku. A po kolejnej chwili dodał: - Skoro jestem już ubrany i choinka też, możemy zrobić ciasto~! Cieszysz się~?
- Teraz? - Spytał wyjątkowo niechętnie. Widząc go w takim stroju gotów był dostać najgorszej amnezji i zapomnieć o bożym świecie. Mógłby delikatnie badać jego ciało kawałek po kawałku, zapominając zupełnie o tym, że przecież jest wigilia... Co tam ciasto! W takiej chwili?!
- Przecież cały dzień zrzędziłeś o cieście, wreszcie możemy je zrobić, mam nawet fartuszek, więc~? - zapytał, napawając się dezorientacją blondyna. Może teraz byli razem, jednak nadal uwielbiał go sprawdzać i denerwować, i to była jedna z właśnie takich wybornych okazji.
- Hmmm... No ale... - mruknął, po czym strzelił sobie mentalnie kopa. - No tak, chciałem zrobić ciasto. - Skinął poważnie głową i puścił bruneta, jednak chwytając go za rękę. - A ty miałeś mi w tym pomóc. - dodał i pociągnął go do kuchni. Ciekawe co Izaya na to, że jednak na razie nie będzie się nim interesował i zajmie się tym przeklętym ciastem?
- Heh? - zdziwił się, takiej odpowiedzi nie planował... Czyżby Shizuś uodpornił się na jego... "wdzięki"??? Nie, to niemożliwe. - Wiesz Shizu-chan, nawet w święta nie dajesz mi się przewidzieć... Mógłbyś mi dać choć taki prezent~...
- Nie panuję nad tym. - oświadczył wesoło, znów myjąc ręce. Gdy tylko skończył i je wytarł, stanął za Izayą, obejmując go w pasie. Położył głowę na jego ramieniu, lekko przekręcając głowę tak, by móc wdychać jego zapach. Wiedział, że jego chłopaka będzie to łaskotać. - Więc co, mam jednak dla ciebie rzucić to ciasto? - mruknął mu do ucha, po czym otarł się nosem o jego szyję.
- Shizu-chan łaskoczesz~! - zachichotał. - No nie wiem... Na pewno ciasto nie jest ważniejsze? A co jak w nocy zgłodniejsz~?
- Jakbym zgłodniał, leżysz tuż obok. - zażartował, po czym cmoknął go w szyję. - Prawda?
- Shizu-chan, specjalnie nie przebrałem się za czekoladę a ubrałem w fartuszek, właśnie po to, żebyś nie brał mnie za jedzenie...- Westchnął, przylegając bardziej do blondyna.
- Jeszcze możemy cię przebrać za czekoladę. Albo za sernik, co ty na to? Będę miał ciasto i ciebie w jednym. - stwierdził jakby nigdy nic, nawet nie myśląc, by się od niego oderwać. Na razie tak mu było wygodnie...
- Nie, bo jeszcze twój móżdżek się pomyli i mnie zjesz... - Mruknął. - Myślisz, że się nie boję~? Ty we śnie zawsze widzisz tylko jedzenie... Raz gryzłeś poduszkę gadając, że to wielka, biała, pieczona pianka... Nie ufam ci pod tym względem~!
- Hahaha, no jasne. - Jednak się od niego oderwał. Ech... A szkoda, było tak ciepło, miękko i wygodnie... Zaraz, nie mówił o łóżku, tylko o Izayi... Chociaż i owa rzecz i jego chłopak jak najbardziej mu się kojarzyły. - To musimy zrobić ciasto. - postanowił i podszedł do miski. Zaczął znów ugniatać ciasto, co z jego siłą nie było ani trochę trudnym zajęciem. - Wyciągnij blachę i masło, poza tym opróżnij piekarnik i włącz gaz. - poinstruował go, choć dobrze wiedział, że on to wszystko wie.
- Hah jednak głód wygrywa nawet z pożądaniem... Ciekawa informacja, zapiszę to sobie~! - Uśmiechnął się robiąc to, o co blondyn poprosił.
- Bo głód to potrzeba, którą trzeba zaspokajać nie ważne o której godzinie i w jakich warunkach, pożądanie nie. - odpowiedział, choć sam o pożądaniu miał podobne zdanie. No, o ile Izaya nie trzymał go akurat w ryzach, hamując całe pożądanie, albo przynajmniej każąc mu się wstrzymać...
- No tak, typowo Shizusiowe myślenie. - westchnął, siadając sobie na stole koło blondyna. - Ne Shizu-chan~! Powiedz, co takiego lubisz w cieście~?
- To, że jest słodkie i sycące... Do tego najlepsze jest ciepłe i kruche... I tak ładnie pachnie. - dodał po krótkim namyśle. - A dlaczego to typowo moje myślenie? - Zaczął wykładać ciasto na blaszkę i zalał to serem do serników. Taki prymitywny sposób, może się uda, może nie... Nie chciało mu się wkładać w to dużo wysiłku, nie teraz.
- Mhm. - mruknął, dokładnie notując to w myślach. - Bo tylko Shizu-chan zrobi inaczej niż przewiduję~! - Uśmiechnął się. - Dlatego tak cię lubię~!
- Tylko lubisz? - Uśmiechnął się kącikami ust i przerwał wykonywaną czynność, by wbić w niego uważne spojrzenie.
- Zachowanie lubię, potworka kocham~! - uśmiechnął się, przytulając go. - Ne Shizu-chan, a co ty o mnie myślisz~?
- Myślę, że cię kocham... - westchnął. - Za wszystko.
- To się cieszę~!- Uśmiechnął się patrząc, jak blondyn wkłada blaszkę wysmarowaną ciastem do piekarnika. - Ne Shizu-chan~! - Zeskoczył z szafki. - Mamy trochę czasu, co robimy~?
- Hmm... Stół przygotowany... Ciasto jest praktycznie na później, czyli na noc, ewentualnie rano, bo nie będziemy na nie czekać z kolacją... nie? - Uśmiechnął się lekko. - Więc chyba możemy iść do stołu. - Obejrzał się dokładnie. - Chyba jestem odpowiednio ubrany... Więc to wszystko. Czy jeszcze czegoś potrzebujemy? - Zerknął na Izayę, starając się ukryć, że właśnie pochłania go wzrokiem. Właściwie mogłoby już być po kolacji...
- ...Hm... Nie, chyba nie. - Zastanowił się, udając, że wcale a wcale nie jest zdziwiony tym, że jeszcze nie jęczy na stole lub w łóżku. No cóż Shizuo panował nad podnieceniem lepiej, niż nad złością. - W sumie to... Nie będzie ci przeszkadzać, że jem wigilijną kolację w tym stroju~? - zapytał, okręcając się lekko.
- Wcale. - odpowiedział, nawet się nie zastanawiając. Chciał go w tym stroju tak bardzo... A on jeszcze dodatkowo go prowokował. - Jeśli ktoś ma to z ciebie ściągnąć, to tylko ja, pamiętaj. - Cmoknął go lekko w czółko. - A teraz możemy iść już jeść. - oznajmił wesoło.
- Możemy jeść. - przytaknął stwierdzając, że w sumie da mu chwilę wytchnienia od hamowania podniecenia... Zawsze może się jeszcze polać jakimś smacznym sosem z kolacji, który blondynek najpewniej zliże, prawda~?
- Ok! - Mruknął i złapał go za rękę, prowadząc do salonu. Zerknął na krzesła. Właściwie, to chciałby, żeby Izaya usiadł mu na kolanach, ale wtedy... No tak, zapewne nici z kolacji... Dlatego posadził go na jednym krześle, samemu siadając naprzeciwko. - Umm... Itadakimasu. - Mruknął, sięgając najpierw po ryż.
- Shizu-chan czemu dziś ciągle mnie od siebie odpychasz... - westchnął, rozdzielając pałeczki. - Im bardziej się staram, tym bardziej masz mnie gdzieś.
- Odpycham? - zdziwił się. Starał się dziś ze wszystkim czekać na odpowiednią porę, ten raz się postarać... Dla niego... A wychodziło na to, że go odpycha? - Dlaczego tak sądzisz? - Zmarszczył brwi. Chciał znać jego punkt widzenia.
- Em... Bo jak się przebrałem nawet nie miałeś ochoty, olałeś mnie dla brata, potem... Teraz... Wiesz, zgodziłbym się nawet żebyśmy zrobili to pod tamtą wielką choinką jeśli sprawiłoby ci to przyjemność, ale najwidoczniej mnie nie chcesz. - Uśmiechnął się smutno, wstając z krzesła. Świetnie, pierwsze święta na które się tak cieszył, pierwsze które spędziłby z KIMŚ, ba, z chłopakiem, ale nie, on musiał wszystko zniszczyć przez jakieś irracjonalne obawy.
- C-co...? CZEKAJ! - Wstał, wywracając krzesło i podszedł szybko, przyciągając go do siebie i obejmując ramionami. - Ty... Przecież... - Westchnął i zebrał myśli. - Przecież to nie tak, że cię odtrąciłem, próbowałem zaczekać... Żeby chociaż na gwiazdkę tak cię nie bolało... - Wypuścił głośno powietrze. Co za idiota. Żeby tylko wiedział, że Izaya jest tak przyzwyczajony do jego wybuchów... Zrobiłby to jak już za pierwszym razem miał ochotę. Chociaż... Wtedy nie byłoby niespodzianki. - Chcę cię, odkąd przyszedłeś ledwo się powstrzymuję. - mruknął, zjeżdżając dłońmi na jego bieliznę. Tą samą, na którą patrzył cały dzień, a która tak strasznie mu się podobała. Ta sama, którą miał ochotę ściągnąć, żeby całkowicie go przed sobą odkryć. I tak długo się powstrzymywał... - Myślałem, że to właśnie to, czego byś chciał... - dodał, zaczynając masować jego pośladki. - A okazuje się, że mogłem to zrobić cały ten czas? - mruknął mu do ucha. - Chyba trochę przyspieszę dawanie ci prezentu na gwiazdkę. - zdecydował, uśmiechając się do niego lekko.
- Przecież tak jest zawsze, gdybym tego nie chciał powiedziałbym... Shizu-chan~! - jęknął cicho, czując, co robi blondyn. - Naprawdę lubię, gdy się powstrzymujesz... Ale dziś to była po prostu przesada, już myślałem, że ci się nie podobam. - westchnął, przytulając się. - Ale już mnie uspokoiłeś~! Prezent czy kolacja, wybieraj~! - Uśmiechnął się po swojemu.
- Jeśli czujesz się na siłach... Prezent. - Uśmiechnął się tajemniczo i wyciągnął z kieszeni czarny kawałek materiału, by zakryć Izayi oczy. - Poczekasz grzecznie na krześle, tak? - upewnił się.
- T-tak - mruknął zdziwiony, pozwalając się poprowadzić i usadzić na krześle. Był pewien, że przez prezent Shizuo rozumiał sex.
- To dobrze. Tylko się nie ruszaj! - zastrzegł jeszcze i wyszedł do swojej sypialni. Sięgnął do szafy i wyciągnął z niej potrzebne rzeczy. Porozkładał wszystko na tyle szybko, na ile mógł, w trakcie śmiejąc się z własnej głupoty i zażenowania. Boże, on romantykiem. Jeszcze czego. Ale... Wiedział, że Izaya lubi być tak traktowany, więc raz chyba mógł zrobić to w ten sposób. Wrócił do salonu i zobaczył Izayę siedzącego niemal tak samo, jak przedtem. Bez słowa podniósł go do góry i zaprowadził tuż za drzwi sypialni. Stanął za nim i odwiązał chustkę z jego oczu, chowając ją do kieszeni. Odsłonił przed nim widok dziesiątek zapalonych świeczek, poustawianych w różnych, najbezpieczniejszych do tego miejscach. Na łóżku leżała jedna róża. W szafce nocnej znajdowało się coś, co powinno mu pomóc... Teraz miał ochotę zapaść się pod ziemię.
Izaya zachichotał cicho i uśmiechnął się pogodnie.
- Jednak sporo się nie pomyliłem~!- zakomunikował, odwracając się do blondyna i cmoknął go lekko w policzek. - Cudny prezent, choć jakbym nie wiedział ze z ciebie taki romantyk podejrzewałbym, że chcesz mnie pokłuć różą i poprzypalać świecą. - westchnął. - Tylko gdzie szampan z lodem~?
- Hmm... Ty i szampan? - Uniósł brew powątpiewająco. - Niby mam, ale... Serio chcesz? - Nie dowierzał, że Izaya dałby się upić. To dopiero musiałby stać się cud! Zawsze, gdy tego próbował, brunet jakoś się wymigiwał...
- To może być twój prezent... Lepsze to niż prywatna krowa, nie~? - zapytał, uśmiechając się lekko.
- Czyli napijesz się ze mną szampana... w ramach prezentu? - Na jego twarz wpełzł uśmiech. - Jak tak, to już po niego idę. Poczekaj. - Skierował się do drzwi.
- I od razu taki szczęśliwy~... - Pokręcił głową z niedowierzaniem. Usiadł na skraju łóżka. - Aż się boję co zamierzasz mi zrobić, jak mnie już upijesz... - mruknął, starając się sobie coś wyobrazić, ale jakoś tak nic mu nie przychodziło do głowy. Nigdy nie był pijany i miał nigdy nie być... No ale cóż, potwora miał nigdy nie pokochać i nigdy nie być niczyim chłopakiem. Życie rzeczą zmienną, jak to mówią.
Heiwajima szybkim krokiem wszedł do kuchni i wyciągnął szampana z lodówki. Miał być na nowy rok, ale... Co tam. Kupi się nowy. Znalazł też dwa kieliszki, choć na dłuższą metę nie zamierzał z nich pić. Wiaderka z lodem nie miał, ale myślał, że jakoś przetrwają. Wrócił do sypialni i zastał Izayę pogrążonego w rozmyślaniach.
- Izaya... - mruknął i wyciągnął do niego rękę, żeby złapał go i wstał. - Otworzyć, czy ty chcesz to zrobić? - zapytał, to już krok do sukcesu. Zwyczajnie pewnie po prostu wyciągnąłby korek, ale tak było uprzejmiej.
- Hę? Co? Jak? - Izaya wyrwany z rozmyślań rozejrzał się po pokoju, dopiero po chwili ogarniając sytuację. Przyjął rękę Shizuo i wstał. - Otwieraj~! - rzucił dziarsko.
- Dobra. - Otworzył szampana, wykręcając korek, dzięki czemu szampan sam nie buchnął. Nadmiar rozlał do kieliszków i podał jeden Izayi. - Pierwszy tak na próbę. - Uśmiechnął się lekko i uniósł drugi kieliszek.
Izaya popatrzył niemrawo i popatrzył na płyn. Westchnął i wziął swój kieliszek od blondyna. - Masz się nie wyśmiewać ze bzdur, jakie będę potem plótł... I nie brać do siebie. - dodał, dalej niepewny, czy powinien.
- Zależ... - Ugryzł się w język, zastanowił i zaczął od nowa. - Zależy. Jeśli powiesz, że mnie nie kochasz, może się obrażę. Cokolwiek innego miałbyś powiedzieć... Nie wezmę tego do siebie. - Uśmiechnął się zachęcająco. - I nie będę się śmiał. No, to... Toast za nas! - zarządził i wziął porządnego łyka, mając nadzieję, że brunet zrobi to samo.
- Em... - Westchnął, ostatni raz popatrzył na płyn i jednym szybkim haustem wypił całość. Przełyk dziwnie go zapiekł i poczuł na języku ten dziwny smak alkoholu. - Ne Shizu-chan, będziemy tak stać~? - zapytał. Nie wiedział czy ma być szczęśliwy, że jeszcze się nie upił, czy być zrozpaczony, że musi wypić tego więcej.
- Nie, nie będziemy tak stali. - Odłożył swój opróżniony w połowie kieliszek i pusty kieliszek Izayi. Butelkę położył obok łóżka. Podszedł do swojego chłopaka i objął go w pasie, po czym przyciągnął do siebie i zaczął jeździć nosem po jego szyi. Przez chwilkę przyzwyczajał się do ciszy, w której było słychać oddech i bicie serca Izayi. A może to tylko on miał tak rozwinięte zmysły? - Izaya, słyszysz to? - Położył sobie jego rękę na piersi w miejscu serca. Jeśli nie słyszał, to musiał chociaż poczuć...
- Słyszę. - Uśmiechnął się, zaczynając jeździć palcami po prosie blondyna. - Mogę ci zdjąć koszulkę, prawda~?
- Hmmm? Jasne, po co pytasz? - powiedział z uśmiechem. - Możesz wszystko, Izaya. - Cmoknął go w policzek i zbliżył się do ust, po czym dotknął ich tak delikatnie jak mógł. Przez to tylko bardziej się nakręcał. Chciał więcej, dużo, dużo więcej...
- Bo nie wiem, czy nie masz jeszcze jakichś planów... Albo nie chcesz być ochlapany szampanem. - zastanawiał się, odpinając guziki jego koszuli. - Wiesz, zdałem sobie sprawę, że po raz pierwszy musisz uważać, gdzie rzucasz rzeczy. - Uśmiechnął się. - Nie chcesz chyba podpalić ubrań ani domu, prawda~?
- Jasne, że nie. Więc rzuć je na podłogę niedaleko. - poprosił. Namyślał się, co zrobić jako pierwsze. Zazwyczaj robił to spontanicznie, ale teraz... Chciał, żeby to było coś wyjątkowego. I już chyba wiedział, co...
- To nie ja ciskam rzeczami po całym pokoju. Dopiero ostatnio znalazłem mój sweterek który zaginął mi jakieś 3 tygodnie temu... - westchnął, znów mu to wypominając. Bardzo lubił ten sweterek, a Shizuo go gdzieś bezceremonialnie wyrzucił... Jak się okazało wyrzucił go idealnie przez okno i jego biedny ubiór zawisł sobie na antenie telewizyjnej kilka bloków dalej...
- Ech... - westchnął, przyklękając przed nim. - Nie skupiaj się na tym sweterku. - mruknął i ignorując minę bruneta, zsunął dłonie po jego udach. Nosem przejechał po delikatnym wybrzuszeniu w bieliźnie, po czym złapał zębami za gumkę od jego majtek i zaczął je z niego powoli ściągać. Jak coś wyjątkowego, to coś wyjątkowego...
- Muszę czymś zająć usta żeby nie zwariować~!- burknął, rumieniąc się już trochę. Stał tu przecież w samym fartuszku i damskich majtkach.... Nie, już nawet bez tych majtek...
Blondyn ściągnął je całkowicie, pozwalając, by opadły. Jedną dłonią przytrzymał ten fartuszek tak, by Izaya widział, co się dzieje. Drugą, nawet na to nie patrząc, podał szampana brunetowi.
- Tylko na razie nie wypijaj zbyt dużo. Zajmiesz usta małymi łyczkami, co? - Uśmiechnął się do niego i zabrał w końcu za robienie... Tego, co miał w planach zrobić. Choć nie miał zbyt dużej wprawy, czy doświadczenia. Zwykle to Izaya robił to jemu...
Izaya przewrócił oczyma, słysząc o piciu małymi łykami. Nawet w takiej chwili dalej chciał go upijać... Chciał się odezwać i coś mu o tym powiedzieć, ale gdy otworzył usta, całe jego ciało poczuło tak przyjemną falę gorąca, że z wnętrza siebie wydobył tylko głośny jęk aprobaty.
Shizuś uśmiechnął się kącikami ust, bo tylko to na razie było możliwe. Robił to tak, jak on sam najbardziej lubił... Może dlatego Izayi się tak podobało. Choć nie sądził, by miał wprawę. Dlatego bardzo się skupiał, by sprawić swojemu kochankowi jak największą przyjemność.
Izaya przechylił butelkę i pił duszkiem licząc, że może to sprawi, że nie będzie jęczał... tak głośno. Jednak nie skutkowało, z każdą kolejną porcją alkoholu było mu coraz bardziej gorąco, głowa przyjemnie szumiała sprawiając, że tracił kontakt z otaczającym do światem jednocześnie ze zdwojoną siłą odczuwał każdy dotyk. Wplątał swoje szczupłe palce w złote kosmyki kochanka. Były teraz tak przyjemnie chłodne i tak kontrastowały z jego rozpaloną skórą. Jęknął jeszcze z przyjemności.
Shizuo bardzo podobały się jęki kochanka, jednak zastanawiał się, skąd ich nagle tak dużo. Gdy zobaczył butelkę, uświadomił to sobie w końcu - Izaya nie pił, więc też nie wiedział, kiedy przestać... Zabrał mu butelkę z ręki, stawiając dalej. Sam nie chciał się upijać. Chciał czuć wszystko wyraźnie, bez zbędnego szumu w głowie, nadmiernej radości czy upiększeń.
Wziął go głębiej, czując już, jak męskość Izayi pulsuje z podniecenia. Miał nadzieję, że szybko doprowadzi go do granicy. Te jęki poważnie go podniecały, poza tym chciał się upewnić, że z Izayą wszystko ok. I miał nadzieję, że nie pił na całkowicie pusty żołądek, bo przed przyjściem musiał coś zjeść, prawda?
- Ne Shizu-chan, już wystarczy~! - westchnął, jakoś bardziej szczęśliwy niż normalnie (co jak na niego było sporym wyczynem) i usiadł na łóżku. - Mam ci zrobić tak samo~? - Uśmiechnął się, przechylając głowę. Dopiero poczuł, że była jakby dziwnie ciężka.
Blondyn warknął w myślach. Izaya naprawdę wypił chyba za dużo, skoro już nawet siadał w takim momencie. Nogi mu zmiękły? Czy po prostu wyłączył myślenie? Cholera, że też pozwolił mu tyle wypić... Sądził, że Izaya w ogóle nie da się zachęcić do picia...
- Nie musisz. - Westchnął. Wstał i pochylił się nad nim. - Eh... Musiałeś tyle pić? - spytał, jakby lekko zasmucony i pochylił się nad nim, po czym popchnął go trochę, przewracając na plecy i wciągając dalej na łóżko, by rozłożył się wygodnie. - Jak się czujesz? - spytał, odgarniając mu włosy z czoła.
- Jestem w miarę trzeźwy~! Tylko zabawnie mi szumi w głowie~! Ne Shizu-chan, zawsze lubiłeś ustami, czemu nie chcesz~? - zapytał trochę weselej niż zamierzał i przysunął się bliżej blondyna. Usadowił się wygodnie między jego nogami. No cóż, nawet przez spodnie wyczuwał spore wybrzuszenie.
- Ponieważ... - westchnął. - Dziś to ty miałeś być traktowany specjalnie, nie ja. - wyjaśnił. Chciał ten raz doprowadzić go do szczytu w ten sposób, a ten nawet tego nie zauważył... W tym stanie mógłby go wziąć bez przygotowania, a pewnie nawet by nie zaprotestował. Normalnie twierdził, że na trzeźwo też by nie protestował, ale Shizuo wiedział, że to nie prawda - miałby mu za złe chociażby brak komfortu.
- Oi przestań się tak smucić~! Mamy święta, powinieneś się bawić... przynajmniej chciałem, żebyś dzisiaj dostał to tak, jak tylko sobie wymarzysz, więc~! Powiedz, co mam zrobić. - Uśmiechnął się i szepnął mu do ucha: - Możesz to zrobić jak tylko chcesz, nie będę przecież protestował, choćby bardzo bolało~!
- Nie jestem sadystą. - mruknął, chwytając Izayę za nadgarstki i przytrzymując je nad jego głową, gdy już go położył z powrotem na łóżku. Przyczepił się do jego szyi, robiąc tam trwałą malinkę, tak na początek. Wiedział, czego by chciał... Lecz czy mógł to otrzymać od pijanego Izayi? - Izaya... - Wymruczał, po czym puścił jego nadgarstki i odsunął się trochę. - Mógłbyś jakoś sam mnie rozgrzać? - Przekrzywił lekko głowę. Jak zareaguje?
- Pytałem się, czy chcesz ustami... Jestem w fartuszku, więc rozbieranie się odpada... Shizu-chan, naprawdę chcesz, żebym to ja coś zrobił~? Zawsze lubiłeś kontrolę~! - Podrapał się po głowie. - Jeśli na pewno to, ok, coś wymyślę~! - Uśmiechnął się raz jeszcze, przybliżając bardziej do blondyna... Ich usta dzieliło może... 5 centymetrów... Pewnie mniej.
- Mhm, chcę. - mruknął, po czym pochylił się, łącząc ich usta do końca.
Izaya zamruczał, zadowolony i przylgnął do blondyna. Nie przerywając pocałunku wsunął jednął rękę do jego spodni, uprzednio je rozpinając.
Shizuo pozwolił przejąć kontrolę nad pocałunkiem Izayi. Poczuł przyjemny dreszcz wzdłuż kręgosłupa, gdy dłoń bruneta znalazła się w jego bieliźnie. Izaya smakował szampanem. Ale nie przeszkadzało mu to tak bardzo jak wcześniej. Wolałby po prostu, gdyby jego chłopak pamiętał, co robili i nie miał potem czarnej dziury w pamięci...
W tej pozycji było mu trochę niewygodnie, więc objął Izayę w pasie i podniósł do siadu. Zaczął wodzić opuszkami palców po jego nagiej skórze i mruknął cicho. Dziś miało być powoli... Tylko tak, nie było innej opcji.
Izaya zachichotał, nie przestając poruszać dłonią w bokserkach blondyna.
- Shizu-chan po prostu za bardzo kocha kontrolę~! - westchnął, czując jak się do niego dobiera... Choć i tak było bardzo wolno, zwłaszcza jak na blondyna.
- Nie martw się, ona jest na drugim miejscu, na pierwszym jesteś ty. - Zaśmiał się i zaraz odczuł lekkie zażenowanie. Takie wyznania były zupełnie nie w jego stylu...
Wplótł palce w jego włosy, przejmując kontrolę nad pocałunkiem. Drugą ręką opuścił jedno ramiączko fartuszka, by było mu wygodniej. Po chwili położył Izayę na materacu i wyciągnął jego dłoń zza swojej bielizny.
- Poczekaj teraz... - Sięgnął znów po czarną opaskę i zaczął zawiązywać mu ją na oczach.
- Mhm... - Izaya mruknął, choć trochę się zdziwił znów widząc znajoma opaskę. Mimo to się nie wyrywał i pozwolił zawiązać sobie oczy. Normalnie mógłby się jeszcze kłócić, ale przecież powiedział mu, że dziś zrobią wszystko tak, jak Shizuo chce. W tej sytuacji żeby nie wyjść na hipokrytę musiał się zgodzić. Zwyczajnie on, wielki Orihara Izaya, nie miał argumentów.
Blondyn zawiązał w końcu tę opaskę i chwycił za różę leżącą niedaleko. Mało obchodziły go kolce, bardziej skupił się na pąku. Przyłożył czerwony kwiat do ust Izayi, gładząc je delikatnymi płatkami. Ciekaw był reakcji swojego chłopaka...
Izaya poczuł coś dziwnego na swoich ustach. Było przyjemnie chłodne,wiec to nie mogły być usta blondyna... I bardzo delikatne, co znów przemawiało za tym, że to nie Shizuo... Może to jego ręka...? Nie, to jest o wiele lżejsze niż nawet same opuszki palców blondyna. W końcu Izaya postanowił zebrać w sobie odwagę i ugryźć owo dziwne coś. Zamierzył się, oblizał niepewnie, po czym szybko chwycił zębami. "Coś" okazało się bardzo miękkie w dotyku i w dziwny sposób chrupnęło... Brunet nie mógł tego zidentyfikować ani dokładnie zdefiniować. Usłyszał cichy chichot blondyna.
Shizuo zupełnie nie spodziewał się takiej reakcji. Jednak mógł przewidzieć, że Izaya nie zrobi nic przewidywalnego...
- Rozgryzłeś co to? - zaśmiał się i zabrał różę. Obrócił tą nieugryzioną stroną i zaczął przesuwać kwiatem po odsłoniętej skórze jego torsu. - Nie próbuj nawet tego łapać... - ostrzegł.
Izaya przeżuł to co miał w buzi i niepewnie połknął.
- Smakuje jak róża~! - oświadczył, uśmiechając się. - A teraz mów co to było~! - Uśmiechnął się mimo opaski. Ach, chciałby zobaczyć minę blondyna. Poczuł łaskotanie na torsie. Shizuo pewnie smyrał go tym czymś... Znowu się z nim bawił... Najwyraźniej lubił, co poradzić.
- Róża. - odparł po prostu. Izayę zbytnio to nie ruszało, więc znów zmienił położenie kwiata. Tym razem gładził nim wewnętrzną stronę uda Izayi... Był ciekaw, czy to podziała.
- Shizuo. - Izaya zagryzł wargę. - Przestań się w takim razie nim bawić. Albo zrobisz to mocniej albo wcale, ale nie rób tego w ten sposób~! - ostatnie prawie jęknął, czując jakie to wszystko było delikatne... A on jakby nie patrzeć potrzebował czegoś trochę mocniejszego, to doprowadzało go tylko do nerwów.
Shizuo westchnął ciężko, odrzucił kwiat na podłogę i objął Izayę, po czym przeturlał się na plecy, tak, że brunet leżał na nim.
- Jak to jest, że jak raz próbuję być delikatny, na ciebie to w ogóle nie działa? - mruknął. - Skoro wolisz mocniej i obiecałeś, że będzie jak chcę... Sam to zrób. - Zerknął na niego wymownie i puścił go, dając mu wolną rękę do robienia czegokolwiek. Nie chciał dać się zdominować, chciał, żeby Izaya sam się nim zadowolił... Miał nadzieję, że przekaz jest jasny, nawet dla podpitego nieco Orihary.
- Shizu-chan~... - jęknął, patrząc na niego. - Przestań się boczyć o nie wiem co, babą nie jesteś~! - westchnął. - Bądź potworkiem jakiego uwielbiam~! Takiego, który nie bawi się w czułości, które wszystko komplikują... Takiego, który nie stara się na siłę powstrzymać, kiedy może działać no~! Wiesz, że ja to rozumiem, nawet lubię~... - westchnął, wtulając nos w tors blondyna. Miał nadzieję, że nie było widać, że się zarumienił. Orihara nie bawi się w jakieś głupie czułości czy wyznania miłości. Myślał, że Shizuo nie musi tego robić, no ale cóż... - Łóżko to twoja działka, masz ochotę to to zrób. Nie, to przestań udawać że chcesz i mi powiedz, że masz mnie gdzieś... - fuknął, mając już dość. Naprawdę go nie rozumiał, a ten idiota mu wcale nie ułatwiał. To miała być przecież zabawa, ale co? Wpadł po uszy, zakochał się i na dodatek w kimś, kogo nie potrafił zrozumieć... A no i nie zapominajmy o tym, że przecież skoro nie mógł go zrozumieć to cały czas się martwił, czy jemu jest dobrze... Wcześniej nie posądziłby się o martwienie o ludzi... A teraz troszczy się o potwora. - Co ta miłość robi z człowiekiem... - westchnął cichutko, dalej leżąc w poprzedniej pozycji. Zamierzał sobie tak poleżeć aż blondyn podejmie jakąś decyzję.
- Mam ochotę. - westchnął i wplątał mu palce we włosy. Jasne, że chciał, tylko ten jeden raz miało być po jego myśli... A brunet przecież zawsze narzekał, jak to go boli i żeby był delikatniejszy... Czuł się po prostu głupio, bo próbował zrobić coś tak idiotycznie romantycznego... Romantyka była dla licealnych uczniaków, niepewnych swoich uczuć. To takie oczywiste, czyż nie? - No, Izaya... Nie boczę się już. Chcę cię zobaczyć, jak sam to robisz, jasne? Chyba, że nie jesteś na to dość pijany... - Uśmiechnął się lekko i poczochrał mu włosy. - To mógłbyś chociaż... Zrobić to ustami, jak nie chcesz... - zaproponował. Na razie nie miał ochoty nad nim górować, chciał jakiegoś urozmaicenia, jakiegokolwiek... No raz w życiu może mu się zdarzyć taka zachcianka, prawda?
Izaya uśmiechnął się i kiwnął głową zsuwając się w dół blondyna. No cóż jeśli tak chciał, to Izaya nie miał nic przeciwko.
Shizuo rozluźnił się nieco i odetchnął głębiej, po czym uniósł się na łokciach, by móc cały czas obserwować Izayę. Właściwie, to zaczynał się zastanawiać, czy nie upić go trochę bardziej, ale też naprawdę nie chciał, by brunet miał potem dziurę w pamięci. Więc sięgnął po butelkę, ale tylko po to, by samemu się napić...
Izaya kątem oka spojrzał na ruch, który wykonał blondyn. Przewrócił oczami i spojrzał na niego wzrokiem "I to niby ja się miałem nie upić? Martw się o siebie!" i wrócił do tego, co robił. Naszła go pewna bardzo ciekawa myśl z serii "Co by było gdyby...", więc postanowił ją wprowadzić w życie. Delikatnie ugryzł to, co miał w ustach i z wyczekiwaniem wpatrywał się w blondyna, oczekując jakiejś reakcji.
Shizuo zmarszczył brwi i odłożył butelkę. Westchnął cicho i wyciągnął dłoń w stronę Izayi, co mogło wyglądać trochę jakby chciał mu coś zrobić. Jednak tak nie było. Znów wplątał mu palce we włosy i przyciągnął bliżej, choć nie na tyle, by się krztusił. Nie pozwoli się gryźć... Jeszcze raz i da mu nauczkę. Póki co... Niech po prostu robi dalej to, co miał robić. - Mentalnie westchnął.
Izaya niezadowolony z braku reakcji chciał ugryźć jeszcze raz, jednak ręka Shizuo skutecznie mu to uniemożliwiła. Czyli jednak poczuł~! - Uśmiechnął się mentalnie, bo fizyczne nie dałby rady i wrócił do wykonywanej czynności.
Blondyn wypuścił powoli powietrze, mrużąc oczy z przyjemności. Sprawne usta Orihary jak zwykle wywoływały w nim niesamowite podniecenie... Taki jakby jeden z licznych talentów bruneta...
Już stwardniał i czuł, że niewiele mu brakuje. Dziś szło wyjątkowo szybko i to bynajmniej nie za sprawą alkoholu. A może i za sprawą alkoholu, ale tego wypitego przez Izayę. Postanowił mu się odwdzięczyć. Sięgnął stopą także do jego pobudzonego podniecenia i zaczął ją o nie ocierać.
- Nie rób tak~! - pisnął, na chwilę przerywając i zaraz wracając do poprzedniej czynności. Czuł, jak powiększa mu się w ustach, był tylko ciekawy, czy Shizuo postanowi go łaskawie wyjąc zanim dojdzie, czy też nie.
Blondyn uśmiechnął się lekko i wznowił przerwaną przez Izayę czynność. Ocierał się o niego intensywniej, chociażby, żeby zrobić mu na złość. Ale też sprawić mu przyjemność...
Zaraz jednak przestał się uśmiechać, a na jego ustach zagościło tłumione zadowolenie. Jeszcze trochę i... Czy już powinien kazać mu przestać? Chyba, że nie miał nic przeciwko, żeby doszedł w jego ustach...
- Shizuś, coś mówiłem. - westchnął, znowu przerywając. Widząc w jakim stanie jest blondyn postanowił się nad nim popastwić i zamiast wracać do roboty zaczął znów gadać. - Bo przestanę, a tego chyba nie chcesz, prawda~? - Uniósł powątpiewająco brew. - Więc~? - Czekał na odpowiedź, ciągle go nie dotykając.
- Hmm... - mruknął, zerkając na niego spod delikatnej mgiełki zadowolenia. - Dlaczego nie chcesz, żeby było ci dobrze? - odpowiedział pytaniem na pytanie. Nurtowało go to... Co z tego, że chciał, żeby brunet szybciej się nim zajął. W tej chwili najpewniej gdyby już nie mógł wytrzymać, wziąłby po prostu co jego. No, umownie jego...
- Bo nie chcę... Przeszkadza mi to w tym konkretnym momencie, w tej konkretnej czynności, rozumiesz?- starał się mu wytłumaczyć jak dziecku. W ten sposób było zabawniej~! Ale też... Mógł sobie bez przeszkód oglądać rosnące podniecenie Shizusia. Poza tym powinien mu zafundować karę za to niesłuchanie go, prawda?
- O nie nie~! - Pomachał mu palcem przed nosem. - Najpierw kara~! Zobaczysz, jak to miło~! - zachichotał i zeskoczył z łózka. Wziął leżącego na podłodze kwiatka i wrócił na poprzednie miejsce. Starał się zrobić to tak delikatnie jak wcześniej Shizuś, niestety niepohamowany śmiech sprawiał, że róża kiwał się na wszystkie strony. No ale cóż, efekt był podobny jak delikatne smyranie do kwiatkiem - tylko denerwowało.
- No dobra, dość tego! - warknął, łapiąc Izayę w pasie i przewracając go tak, że teraz to on leżał na dole. Odebrał mu kwiat i położył na szafce nocnej. Usadowił się wygodnie na jego udach, jednak nie całym ciężarem. Złączył oba jego nadgarstki i przytrzymał je jedną ręką nad jego głową. Wychylił się kawałek z łóżka i drugą ręką sięgnął do szuflady z szafki nocnej. Wyjął z niej tubkę ze specjalnym żelem. - Jesteś upierdliwą mendą i przez ciebie wszystko zrobię za szybko. - Popatrzył na niego spod byka, po czym zębami oderwał nakrętkę. Przyłożył żel do jego wejścia i wycisnął chyba połowę naraz. Co z tego, że było zimne i mokre, posprząta potem...
Izaya uśmiechnął się zwycięsko widząc to rozgorączkowanie w oczach blondyna.
- Nie szkodzi~! Lubię, gdy jesteś sobą~! - Uśmiechnął się raz jeszcze, po czym gwałtownie wciągnął powietrze czując, jak zimny jest żel. - Shizuś co ty, w lodówce to trzymałeś~?
- Niee... - mruknął nie do końca szczerze i pochylił się, by zacząć robić kolejną malinkę na jego szyi, ssąc i kąsając wrażliwą skórę. Zszedł z niego, rozchylił jego nogi bardziej i klęknął między nimi. Palce wolnej ręki nawilżył w nadmiarze lubrykantu i wepchnął oba naraz do środka. W końcu jakoś musiał go przygotować... Byle szybko...
- Wiesz, jesteś straaasznie niecierpliwy~! - zachichotał, obejmując go i przytulając się mocno. Odetchnął głęboko czując palce. No cóż, on chyba nigdy do tego nie przywyknie.
Shizuo nie zauważył nawet, kiedy puścił jego ręce. Był zbyt zajęty gwałtownym rozpychaniem jego wnętrza. Właśnie dlatego chciał to robić powoli, od początku, całkiem opanowany. Żeby nie zrobić mu krzywdy. Teraz nie miał aż takich oporów. Starał się, ale mimo wszystko jego ruchy były nieco zbyt niecierpliwe. Wpił się w usta Izayi, pogłębiając pocałunek i szybko penetrując jego usta. Jego cierpliwość powoli gasła. Ile jeszcze mógł wytrzymywać?
Izaya zamruczał z radością, pozwalając Shizuo na więcej. Otworzył szerzej usta szybko pogłębiając pocałunek. Chciał się z nim trochę podroczyć, ale nie był pewien, czy w takim stanie Shizuo uzna to za zabawę, czy może za kolejną próbę wystawiania jego cierpliwości na próbę.
Blondyn dołożył trzeci palec. Nie wiedział, czy to zaboli, nawet się zbytnio nie skupiał. Jego męskość pulsowała, niespełniona. Zaczął ciężej i wolniej oddychać.
Mmmm... Jeszcze chwila. Jeszcze tylko chwila...
- Ej no Shizu-chan, tylko mi nie dojdź teraz jak mnie pobudziłeś!!! Nie waż się, rozumiesz? - zapytał, widząc stan chłopaka. Nawet nie przejął się kolejnym palcem, w sumie robili to tak często, że już przestało boleć.
- Mmhmm... Spróbuję... - Wydał z siebie coś pomiędzy stęknięciem a westchnięciem i wyjął palce. Wysmarował swoje przyrodzenie resztką żelu i nakierował się odpowiednio. Dotknął jego wejścia samym czubkiem i przesunął nim lekko, żeby Izaya troszkę się zniecierpliwił i chciał tego bardziej. Jednak nie mógł tego wytrzymać zbyt długo i chwilę potem wszedł w niego jednym pchnięciem do końca. Westchnął z ulgą, po czym popatrzył swojemu chłopakowi w oczy ze skruchą. Coś takiego bolało, nawet mimo najlepszego przygotowania... - Przepraszam...
Informator uśmiechnął się, widząc skruszoną minkę blondyna. Cmoknął go w usta przytulając się do niego.
- Ale za co?
- Musiało boleć... Nie udawaj. - westchnął, ale mimo wszystko kontynuował. Wszedł już i nie mógł się dłużej powstrzymywać... Po prostu zaczął się poruszać, ustami i nosem jeżdżąc po delikatnej skórze jego szyi, policzku czy wokół ucha. Wolną, nadal nieco wilgotną od lubrykantu dłonią zaczął dogadzać jego męskości. Chciał, żeby doszli razem... A jemu przecież niewiele brakowało...
- Nie bolało. - szepnął uśmiechnięty, przytulając go mocniej. Tak powinno być Shizusiowi wygodniej, prawda? Westchnął cichutko, czując dłoń na pulsującej męskości. Teraz już nie miał zamiaru go powstrzymywać.
Shizuo zbliżył usta do jego ust, muskając go nimi lekko. Czuł, że jego ciało zaczynają pokrywać kropelki potu, a jego oddech przyspiesza i staje się jeszcze cięższy. Ledwo się powstrzymywał. Było mu tak przyjemnie ciasno... Kosmyki tlenionych włosów przylgnęły mu do czoła. Pocałował Izayę krótko i popatrzył mu w oczy, jakby niemo sprawdzając, czy to już, czy jeszcze długo będzie się musiał powstrzymywać.
Izaya też ciężko oddychał, będąc pewnym że zaraz dojdzie. On w sumie nigdy nie potrzebował żeby Shizuś go tam dotykał. I tak się łatwo podniecał, dlatego zawsze powstrzymywał blondyna przed sprawianiem mu wcześniejszej przyjemności. Tak przynajmniej jego chłopak nie wiedział, że ON nie potrafi się powstrzymać~! No bo przecież teraz nic nie zauważy, będąc tak skupionym na sobie. Jęknął głośno, spinając się i zaciskając mięśnie.
Blondyn czując, jak Izaya się na nim zaciska, nie wytrzymał. Doszedł obficie, wzdychając z ulgą. Przeczesał brunetowi włosy palcami i poruszył się jeszcze parę razy. Czuł się tak bardzo odprężony...
- Shizuś, chcesz jeszcze raz~? - zapytał się, oddychając ciężko po przebytym orgazmie. Nie sądził, że blondyn będzie aż tak niezaspokojony....
- Mmm... - mruknął i zastanowił się poważnie, wychodząc i pozwalając, by biała ciecz wypłynęła z Izayi, brudząc pościel. - Nie jedliśmy jeszcze... Zmęczysz się za bardzo i nie będziesz mógł nic zjeść, więc wszystko się zmarnuje... - mruczał na głos. - Więc najpierw muszę cię nakarmić. - zadecydował. - A potem... Jeszcze cała noc przed nami, nie? - Uśmiechnął się lekko. Wolał Izayę od jakiegokolwiek jedzenia na świecie, ale tego nie miał zamiaru mówić na głos.
- Aha. - skwitował jeszcze mało przytomnie, uspokajając oddech. - Jak ty mnie masz zamiar usadzić przy stole? Nie dość, że będzie mnie wszystko boleć, to jeszcze siedzenie pobrudzę. - burknął po chwili.
- Hmmm... Usiąść mi na kolanach? - Mruknął, cmokając go w usta. - Mówiłem, żeby poczekać, to się uparłeś... - mruknął jeszcze, mimo wszystko się uśmiechając.
- Przynajmniej teraz nie boisz się mnie dotknąć, więc poskutkowało~! - Uśmiechnął się, wciąż leżąc. - A teraz mnie podnieś, bo nie mam siły~!
- Sukces takim kosztem? - zaśmiał się i podniósł go, po czym wziął go właściwie na ręce i zaniósł do stołu. Posadził go sobie na kolanach, przyciągając miseczkę z ryżem. - Ee... Właściwie, to nie umyłem rąk... - westchnął, odrobinę zażenowany. - Więc jednak może ty nas nakarmisz?
- Jeśli tak wolisz~! Tylko nie drzyj się, że wsadziłem ci pałeczkę w oko. - Zastrzegł, chwytając pałeczki blondyna.
- Hahaha, dobra, nie będę... Postaraj się tego jednak nie robić. - parsknął i poczekał, aż Izaya zacznie karmić ich obu. To był naprawdę miły wieczór... A on czuł się cudownie rozluźniony i szczęśliwy. To nie zdarzało się przecież aż tak często, dlatego cieszyło go podwójnie...
- No to "am", Shizu-chan~!- zachichotał, podstawiając mu pałeczki przed nos i czekając, aż ten otworzy usta.
Bez słowa sięgnął po podane mu jedzenie. Zjadł tak parę porcji i poczekał, aż Izaya też się naje. Myślał teraz o spokojnym skończeniu posiłku, a potem musiał jeszcze zaciągnąć Izayę do łazienki, może na wspólną kąpiel i jeszcze...
Całkowicie odleciał myślami.
-Shizuś... Ne, Shizuś~!!! - krzyknął widząc, że blondyn odpłynął gdzieś myślami.
- Co? - Popatrzył na niego półprzytomnie. - Zjadłeś już? - Zerknął na półpełną miskę. Złapał ją i odłożył na stół. - To dobrze, bo chyba znów się nakręciłem. - Wstał, trzymając go mocno przy sobie zaniósł go znów do sypialni. - Mam nadzieję, że masz siłę na dłuugą noc... - westchnął, uśmiechając się wesoło. Jeszcze nawet nie pozbawił go fartuszka...
- Ale Shizuś... Sernik ci się chyba przypala~!
- Bo nie chcę... Przeszkadza mi to w tym konkretnym momencie, w tej konkretnej czynności, rozumiesz?- starał się mu wytłumaczyć jak dziecku. W ten sposób było zabawniej~! Ale też... Mógł sobie bez przeszkód oglądać rosnące podniecenie Shizusia. Poza tym powinien mu zafundować karę za to niesłuchanie go, prawda?
- O nie nie~! - Pomachał mu palcem przed nosem. - Najpierw kara~! Zobaczysz, jak to miło~! - zachichotał i zeskoczył z łózka. Wziął leżącego na podłodze kwiatka i wrócił na poprzednie miejsce. Starał się zrobić to tak delikatnie jak wcześniej Shizuś, niestety niepohamowany śmiech sprawiał, że róża kiwał się na wszystkie strony. No ale cóż, efekt był podobny jak delikatne smyranie do kwiatkiem - tylko denerwowało.
- No dobra, dość tego! - warknął, łapiąc Izayę w pasie i przewracając go tak, że teraz to on leżał na dole. Odebrał mu kwiat i położył na szafce nocnej. Usadowił się wygodnie na jego udach, jednak nie całym ciężarem. Złączył oba jego nadgarstki i przytrzymał je jedną ręką nad jego głową. Wychylił się kawałek z łóżka i drugą ręką sięgnął do szuflady z szafki nocnej. Wyjął z niej tubkę ze specjalnym żelem. - Jesteś upierdliwą mendą i przez ciebie wszystko zrobię za szybko. - Popatrzył na niego spod byka, po czym zębami oderwał nakrętkę. Przyłożył żel do jego wejścia i wycisnął chyba połowę naraz. Co z tego, że było zimne i mokre, posprząta potem...
Izaya uśmiechnął się zwycięsko widząc to rozgorączkowanie w oczach blondyna.
- Nie szkodzi~! Lubię, gdy jesteś sobą~! - Uśmiechnął się raz jeszcze, po czym gwałtownie wciągnął powietrze czując, jak zimny jest żel. - Shizuś co ty, w lodówce to trzymałeś~?
- Niee... - mruknął nie do końca szczerze i pochylił się, by zacząć robić kolejną malinkę na jego szyi, ssąc i kąsając wrażliwą skórę. Zszedł z niego, rozchylił jego nogi bardziej i klęknął między nimi. Palce wolnej ręki nawilżył w nadmiarze lubrykantu i wepchnął oba naraz do środka. W końcu jakoś musiał go przygotować... Byle szybko...
- Wiesz, jesteś straaasznie niecierpliwy~! - zachichotał, obejmując go i przytulając się mocno. Odetchnął głęboko czując palce. No cóż, on chyba nigdy do tego nie przywyknie.
Shizuo nie zauważył nawet, kiedy puścił jego ręce. Był zbyt zajęty gwałtownym rozpychaniem jego wnętrza. Właśnie dlatego chciał to robić powoli, od początku, całkiem opanowany. Żeby nie zrobić mu krzywdy. Teraz nie miał aż takich oporów. Starał się, ale mimo wszystko jego ruchy były nieco zbyt niecierpliwe. Wpił się w usta Izayi, pogłębiając pocałunek i szybko penetrując jego usta. Jego cierpliwość powoli gasła. Ile jeszcze mógł wytrzymywać?
Izaya zamruczał z radością, pozwalając Shizuo na więcej. Otworzył szerzej usta szybko pogłębiając pocałunek. Chciał się z nim trochę podroczyć, ale nie był pewien, czy w takim stanie Shizuo uzna to za zabawę, czy może za kolejną próbę wystawiania jego cierpliwości na próbę.
Blondyn dołożył trzeci palec. Nie wiedział, czy to zaboli, nawet się zbytnio nie skupiał. Jego męskość pulsowała, niespełniona. Zaczął ciężej i wolniej oddychać.
Mmmm... Jeszcze chwila. Jeszcze tylko chwila...
- Ej no Shizu-chan, tylko mi nie dojdź teraz jak mnie pobudziłeś!!! Nie waż się, rozumiesz? - zapytał, widząc stan chłopaka. Nawet nie przejął się kolejnym palcem, w sumie robili to tak często, że już przestało boleć.
- Mmhmm... Spróbuję... - Wydał z siebie coś pomiędzy stęknięciem a westchnięciem i wyjął palce. Wysmarował swoje przyrodzenie resztką żelu i nakierował się odpowiednio. Dotknął jego wejścia samym czubkiem i przesunął nim lekko, żeby Izaya troszkę się zniecierpliwił i chciał tego bardziej. Jednak nie mógł tego wytrzymać zbyt długo i chwilę potem wszedł w niego jednym pchnięciem do końca. Westchnął z ulgą, po czym popatrzył swojemu chłopakowi w oczy ze skruchą. Coś takiego bolało, nawet mimo najlepszego przygotowania... - Przepraszam...
Informator uśmiechnął się, widząc skruszoną minkę blondyna. Cmoknął go w usta przytulając się do niego.
- Ale za co?
- Musiało boleć... Nie udawaj. - westchnął, ale mimo wszystko kontynuował. Wszedł już i nie mógł się dłużej powstrzymywać... Po prostu zaczął się poruszać, ustami i nosem jeżdżąc po delikatnej skórze jego szyi, policzku czy wokół ucha. Wolną, nadal nieco wilgotną od lubrykantu dłonią zaczął dogadzać jego męskości. Chciał, żeby doszli razem... A jemu przecież niewiele brakowało...
- Nie bolało. - szepnął uśmiechnięty, przytulając go mocniej. Tak powinno być Shizusiowi wygodniej, prawda? Westchnął cichutko, czując dłoń na pulsującej męskości. Teraz już nie miał zamiaru go powstrzymywać.
Shizuo zbliżył usta do jego ust, muskając go nimi lekko. Czuł, że jego ciało zaczynają pokrywać kropelki potu, a jego oddech przyspiesza i staje się jeszcze cięższy. Ledwo się powstrzymywał. Było mu tak przyjemnie ciasno... Kosmyki tlenionych włosów przylgnęły mu do czoła. Pocałował Izayę krótko i popatrzył mu w oczy, jakby niemo sprawdzając, czy to już, czy jeszcze długo będzie się musiał powstrzymywać.
Izaya też ciężko oddychał, będąc pewnym że zaraz dojdzie. On w sumie nigdy nie potrzebował żeby Shizuś go tam dotykał. I tak się łatwo podniecał, dlatego zawsze powstrzymywał blondyna przed sprawianiem mu wcześniejszej przyjemności. Tak przynajmniej jego chłopak nie wiedział, że ON nie potrafi się powstrzymać~! No bo przecież teraz nic nie zauważy, będąc tak skupionym na sobie. Jęknął głośno, spinając się i zaciskając mięśnie.
Blondyn czując, jak Izaya się na nim zaciska, nie wytrzymał. Doszedł obficie, wzdychając z ulgą. Przeczesał brunetowi włosy palcami i poruszył się jeszcze parę razy. Czuł się tak bardzo odprężony...
- Shizuś, chcesz jeszcze raz~? - zapytał się, oddychając ciężko po przebytym orgazmie. Nie sądził, że blondyn będzie aż tak niezaspokojony....
- Mmm... - mruknął i zastanowił się poważnie, wychodząc i pozwalając, by biała ciecz wypłynęła z Izayi, brudząc pościel. - Nie jedliśmy jeszcze... Zmęczysz się za bardzo i nie będziesz mógł nic zjeść, więc wszystko się zmarnuje... - mruczał na głos. - Więc najpierw muszę cię nakarmić. - zadecydował. - A potem... Jeszcze cała noc przed nami, nie? - Uśmiechnął się lekko. Wolał Izayę od jakiegokolwiek jedzenia na świecie, ale tego nie miał zamiaru mówić na głos.
- Aha. - skwitował jeszcze mało przytomnie, uspokajając oddech. - Jak ty mnie masz zamiar usadzić przy stole? Nie dość, że będzie mnie wszystko boleć, to jeszcze siedzenie pobrudzę. - burknął po chwili.
- Hmmm... Usiąść mi na kolanach? - Mruknął, cmokając go w usta. - Mówiłem, żeby poczekać, to się uparłeś... - mruknął jeszcze, mimo wszystko się uśmiechając.
- Przynajmniej teraz nie boisz się mnie dotknąć, więc poskutkowało~! - Uśmiechnął się, wciąż leżąc. - A teraz mnie podnieś, bo nie mam siły~!
- Sukces takim kosztem? - zaśmiał się i podniósł go, po czym wziął go właściwie na ręce i zaniósł do stołu. Posadził go sobie na kolanach, przyciągając miseczkę z ryżem. - Ee... Właściwie, to nie umyłem rąk... - westchnął, odrobinę zażenowany. - Więc jednak może ty nas nakarmisz?
- Jeśli tak wolisz~! Tylko nie drzyj się, że wsadziłem ci pałeczkę w oko. - Zastrzegł, chwytając pałeczki blondyna.
- Hahaha, dobra, nie będę... Postaraj się tego jednak nie robić. - parsknął i poczekał, aż Izaya zacznie karmić ich obu. To był naprawdę miły wieczór... A on czuł się cudownie rozluźniony i szczęśliwy. To nie zdarzało się przecież aż tak często, dlatego cieszyło go podwójnie...
- No to "am", Shizu-chan~!- zachichotał, podstawiając mu pałeczki przed nos i czekając, aż ten otworzy usta.
Bez słowa sięgnął po podane mu jedzenie. Zjadł tak parę porcji i poczekał, aż Izaya też się naje. Myślał teraz o spokojnym skończeniu posiłku, a potem musiał jeszcze zaciągnąć Izayę do łazienki, może na wspólną kąpiel i jeszcze...
Całkowicie odleciał myślami.
-Shizuś... Ne, Shizuś~!!! - krzyknął widząc, że blondyn odpłynął gdzieś myślami.
- Co? - Popatrzył na niego półprzytomnie. - Zjadłeś już? - Zerknął na półpełną miskę. Złapał ją i odłożył na stół. - To dobrze, bo chyba znów się nakręciłem. - Wstał, trzymając go mocno przy sobie zaniósł go znów do sypialni. - Mam nadzieję, że masz siłę na dłuugą noc... - westchnął, uśmiechając się wesoło. Jeszcze nawet nie pozbawił go fartuszka...
- Ale Shizuś... Sernik ci się chyba przypala~!
THE END
Awww to było przeurocze i zabawne *_* Wrócę jakoś rano, żeby skomentować, ale póki co, miejcie świadomość, ze cholernie mi się podobało.
OdpowiedzUsuńByłabym wcześniej, ale oczywiście wszyscy mnie wykorzystywali do wigilii x.X Dobra, się biorę za komentarz do tego shota ^^
UsuńPrimo: święta mam gdzieś, mogą być, mogą nie, ale lubię taki zimowy klimacik, śnieg, nocne niebo itd. dlatego też cieszę się, że całośc nie odbywała się tylko w mieszkaniu, ale też wyszli sobie gdzieś, popatrzyli na tę zajebistą choinkę, wgl. bardzo mi się to podoba w waszych shotach, ta relacja między nimi. Niby nadal trochę się denerwują na siebie, kłocą, czasem poleci jakieś krzesło, ale generalnie się kochają i uroczo to razem wygląda ^^
Robienie ciasta w ten sposób zawsze spoko xD Kasuka już widać przyzwyczajony dziwnych rzeczy, hahaa. Chociaż, Shizu-chan czy tym się martwisz, to że jesteś starszym bratem nic nie znaczy, Kasuka zrozumie ^^
Aww, Izaya w fartuszku - jak słodko. Ale tak btw. serio, Orihara? Być prawie pijanym po szampanie? A jakby Shizu-chan miał nie wiem, tak zasłużmy wódkę, to co? Samym zapachem by się najebał? xD
Róże, świece, delikatnośc... a niby Shizuo to bestia, pozbawiona jakiejkolwiek łagodności... Ciekawy sposób pokazania tego pana. swoją drogą przypadło mi do gustu to ,,znęcanie się" za pomocą róży... fajny sadyzm xD
Hahaha, SHizuś tak bardzo zajął się swoimi fantazjami o Izayi, że zapomniał o swoim ukochanym cieście... Szczerze mówiąc, myślałam że jednak o takiej rzeczy to będzie pamiętać i nie zdziwiłabym się, jakby zwiał w połowie aktu, w obawie o swój sernik xD
Uroczo; podobało mi się ;d
Pozdraawiam
to było przeurocze........nwm co więcej napisać piszecie tak dobrze że wypadałoby napisać w komentarzu wspaniale ! i... tyle nic więcej mój mózg nie wymyśli :)
OdpowiedzUsuńwyjebista
Ja tu jeszcze wrócę~ ^-^
OdpowiedzUsuńTrochę minęło ale jestem. A teraz komentarz:
UsuńBoże... to było tak urocze. *smark* T^T
Shizuo taki dzielny. Starał się dla Izayi. Tak się powstrzymywał, a ten co? Foch. Pff... I jeszcze go specjalnie drażnił, mendoza x3
Nie wiem jak na to wpadłyście ale Izaya w sukience powalił mnie na kolana. XD I jeszcze ta bielizna... jak cosplay to cospley, no nie? xD
Prowodyr~! *wskazuje na Ize palcem* Nie ładnie tak się w miejscu publicznym ocierać~! Jeszcze Shizu-chan nie wytrzyma a ty będziesz narzekał, że cie przeleciał pod choinką i wszyscy widzieli, ot co. X3
Awww... noszenie w kurteczce, chłopaki róbcie miejsce~! *wtrynia się koło Izayi* ciepełko <333
Hejt na Shizu-chana bo ciasto. Nosz ej... jak tak można?! Masz tu chłopaka w stroju śnieżynki a tobie tylko ciasto w głowie (które i tak się swoja zacną drogą sfajczyło, ale to szczegół) no ale dodatki muszą być. (sernik pobije tylko ciasto czekoladowe :3)
No, ale w końcu kleszcz osiągnął to co zamierzał. Awww... jakie to było romantyczne *o* I ta róża... "smakuje różą~!" No co ty nie powiesz..? XD
Wg, Shizuo ja wszystko rozumiem, że Iza-Iza taki sexy i tak dalej, no ale żeby sweter wyrąbać kilka bloków dalej na antenę telewizyjną to już lekka przesada~! X3
Eh... kocham tą parkę w Waszym wykonaniu. *posyła pedalskie serduszka* Cukrów~! <33
Strasznie uroczy i taki klimatyczny one shot <3
OdpowiedzUsuńBardzo mi się podoba. Uwielbiam takie słodkie teksty i na całe szczęście na Waszym blogu mam tego dużo : )
Podoba mi się Wasz nierozgarnięty Shizuś. No uroczy był jak się tak starał i powstrzymywał :* Kocham to jak go przedstawiacie. Podoba mi się wszystko co piszecie.
Życzę Wam wesołych Świąt we wspaniałej atmosferze, góry prezentów oraz spełnienia marzeń : D
PS. Jeśli jesteście zainteresowane to zapraszam do mnie, gdzie pojawił się pierwszy świąteczny one shot na opowiadania-slash-desire.blogspot.com
Przepraszam za spam: )
~Desire
Piszę ten komentarz juz 3 raz, ale nieważne xD a więc : jeden z fajniejszych shotów, które czytałam na Waszym blogu, serio dobra robota. Klimatyczny, zabawny i ogólnie boski :3 A tak btw, to Inu, błagam Cię o 3 część "Wywoływania duchów", bo nie wyrabiam z niecierpliwości >< napisałabym coś dłużej, ale wklepuję po raz kolejny ten komentarz, bo co chwilę mi sie coś kasowało/ zacinało xD No nic, naprawdę super ff i wesołych późnych świąt ! :3
OdpowiedzUsuńDopiero się zorientowałam, że notka się pojawiła ;-; Ale jak zwykle umarłam ze śmiechu po przeczytaniu tego xD Kolejny świetny one-shot i kolejne niekontrolowane salwy śmiechu z mojej strony (oczywiście pozytywnie ;) ). Nie wiem co jeszcze mogę napisać. Po prostu ge-nia-lne. Zapraszam do mnie, mimo że Shizayi to tam póki co prawie nie ma ;-; Życzę weny i wesołych świąt ^w^
OdpowiedzUsuńTo bylo takie slodziasne I w ogole sam miod <3 Shizus tak sie dla Izayi staral, to takie kochane I urocze I awww no kocham to xd
OdpowiedzUsuńWyobrazilam sobie Izaye w kostiumie sniezynki I to bylo swietne, stwierdzam, ze Izayi jest ladnie w bialo-niebieskim xd
niestety nie umialam sb fartuszka wyobrazic tak aby wygladal bardzo no sama nwm sexy? Chyba tak.. No po prostu nie umiem I to mnie dziwi w koncu jestem rasowym zbokiem xd Tya to wlasnie ja 'hehe' no dobra wracajac bylo to swietne, dlugie I pelne milosci <3 Zajebiaszczo wam wszylo jak zwykle z reszta ::)
WESOLYCH SWIAT ZBOCZKI WY MOJE <3
~Szasta
WEJŚCIE SMOKA!!! Matko, jak mnie tu dawno nie było :'( Przepraszam! Mam nadzieję, że uda wam się mi wybaczyć :) Tyyyle się działo, że nie miałam czasu nawet ziewnąć ze zmęczenia... Niemniej jednak, wróciłam, co więcej przeczytałam wszystko co zamieściłyście od tego czasu i jestem w niebie XD
OdpowiedzUsuńJej, no nareszcie się dowiedziałam co było tą tajemnicą - shot z alterkami był genialny, chcę więcej <3
I to wszystko związane z Halloween, mmm...
No i oczywiście wszystkie serie!
Wybaczcie mi, że nie dam rady nadrobić komentowania, naprawdę żałuję :'( ale wiedzcie, że wszystko co napisałyście jest na najwyższym poziomie geniuszu ;D Dziewczyny macie wspaniały talent! :D
A teraz coś o notce powyżej ;)
Raju, przebrania Izayi są genialne, chciałabym zobaczyć go w tym fartuszku ;D No i oczywiście w stanie upojenia ;P
Opis był świetny! (Nie jestem zboczona ;P) Ogólnie bardzo miło się czyta i tym bardziej mi się podobało bo naprawdę ma świąteczny klimat, a ja w tym roku jakoś je "przebiegłam" :/
No cóż, w każdym razie wiedzcie, że wróciłam i nie mam w planach odchodzić na dłużej ;D
Pozdrawiam i życzę weny XD
Świetne opowiadanie! Sex sex sex *.* Ahh niestety przy dziewczynie Kasuki miałam chwilowe problemy... otóż wypowiedzi jej i Izayi były pisane (2 lata temu- wiem, ale i tak warto o tym wspomnieć) tym samym stylem, jakby mówiła je jedna osoba. Podobny tok myślenia, podobny sposób wypowiedzi, ten sam irytująco-prowokująco-rozbawiony ton głosu, który bardziej pasuje do Izayi, chociaż dzięki temu dziewczyna była łatwiejsza do polubienia. Podobał mi się sposób Kasuki na Shizusia w łazience, ahhh ta braterska miłość... i ta niepewność Izayi, czy nadal podnieca Shizusia awww <3 >//< Genialne ^.^~~ Ahh i oczywiście te przebieranki oraz upity Izaya- no cudoowny pomysł ~>.<~
OdpowiedzUsuń- Pozdrawiam i życzę weny- Sasha-chan