Fem!Shizaya - Czerwony potwór

Hej, hej~... dziś one-shot role play z alterkami. Po raz pierwszy na tym blogu Fem!Shizaya. Pomysł jest dość prosty i mam nadzieję, że do jej przeczytania zachęci was to o to zdanko. "Kojarzycie te wszystkie ff w których Shizuo zachowuje się jak baba z okresem? W tym opowiadaniu ON NIĄ JEST" I jak? Zaciekawieni? :3 Nie zapomnijcie nakarmić psiaków i monitorować Aktualności bo możliwe, że coś się pozmienia w kolejce ;) a teraz Enjoy~! Przy okazji ten One-shot posiada nagłówek. Paczajcie :3

Ohayo.

Wiecie czego żałuję? Że nie pisałam tego w dzień w którym mogłabym się bardziej wczuć, Shizuko powinna być bardziej jak ja. Byłaby krwawa łaźnia. x3"

Co więcej mogę powiedzieć~... Mam nadzieję, że mimo wszystko wam się spodoba. Shoujo-ai to trudny gatunek.

Enjoy.

   Karna z cichym, urażonym prychnięciem opadła na wielką puchatą kulę, która służyła jej za fotel w jej i Shizuko wspólnym pokoju. Brunetka założyła nogę na nogę i z urażoną minką wpatrzyła się w sufit.

     Naprawdę.... Shizuka była od kilku dni wprost nie do zniesienia. Cały czas narzekała, albo uderzała w złości niszcząc im mieszkanie... Czasem też zdarzało się, że sama Kanra dostała, nie mogąc schować się w tak ograniczonej przestrzeni. Blondynka naprawdę była chwilami nie do wytrzymania.

     Kanra leniwie przerzuciła wzrok na półkę, na której stało oprawione w ramkę ich wspólne zdjęcie. Uśmiechnęła się do niego i z dziarską miną wstała z pufy. Może wystarczy rozśmieszyć Shizukę i będzie jak dawniej? A w czym jak w czym ale w rozśmieszaniu Kanra była świetna!

     Blondwłosa dziewczyna leżała wciąż w łóżku, choć od dawna już nie spała. Z cichym pomrukiem niezadowolenia spróbowała sięgnąć po paczkę papierosów, choć wiedziała, że to niewykonalne - paczka leżała w kieszeni spodni oddalonych o co najmniej dwa metry od niej. Jeszcze bardziej niezadowolona była z tego, że przed chwilą nawarczała na Kanrę i ta wyszła. Choć to się dobrze składało, bo wcale nie chciała jej się pokazywać w tym stanie, ale jednak... No, jednak. Z głośnym westchnieniem wstała i bezwiednie lekko kuląc ramiona poszła po domowe ciuchy. Gdy już miała na sobie spodnie od dresu i stanik odgarnęła z twarzy rozczochrane włosy i wyciągnęła upragnioną paczkę z nałogiem. Stanęła przy oknie, otworzyła je i dając skórze odetchnąć zimnym wiatrem zapaliła papierosa. Może by przeprosić Kanrę? A może nie... I tak jeszcze nie raz na nią warknie, a nie zamierzała się powtarzać.

     Kanra, jak postanowiła tak zrobiła. Z miną szpiega wysunęła głowę przez drzwi, a widząc, że jej dziewczyna stoi przy oknie uśmiechnęła się zawadiacko i otworzyła drzwi na oścież krzycząc wesoło "Shi~zu~ko~" Podbiegła do dziewczyny obejmując ją od tyłu. Wychyliła się zza jej ramienia uśmiechając wesoło.
- Uśmiechnij się~! - zaproponowała wesoło nie za bardzo uważając gdzie konkretnie łapie. Dopiero po chwili zorientowała się, że złapała za coś wyraźnie wypukłego okrągłego i miękkiego, choć nie tak ciepłego jak skóra blondynki. Kanra z zaciekawieniem ścisnęła lekko ów rzecz i zachichotała wesoło. Jedną ręką puknęła się piąstką w głowę i uśmiechnęła głupio pokazując język. Miała nadzieję, że to rozbawi jej współlokatorkę.

     Jej dziewczynie drgnął kącik ust, ale zaraz zniszczył to przelotny grymas na jej obliczu. Zgasiła papierosa o parapet po drugiej stronie i wyciągnęła następnego. Środek znieczulający. Potrzebowała środka znieczulającego, jakiegokolwiek... Kanra chyba nie rozumiała jej bólu w tej chwili. Cóż, były pewne sposoby dzięki którym ją bolało mniej gdy miała "te dni". Pstryknęła brunetkę w sam środek czoła.

- Nie macaj mnie teraz. - mruknęła, zaraz podpalając papierosa i ponownie się nim zaciągając. Choć płuca odczuły ulgę. Ale reszta nie. I zaczynało jej być zimno... Jej tułów pokrył się gęsią skórką, ale postanowiła nic z tym nie robić.

     Kanra spojrzała na nią z wyrzutem i rozmasowała obolałe czoło.

- Jak znów mi zostanie czerwony ślad to wisisz mi podkład, żeby to zakryć. - fuknęła na nią, mimo to nie rezygnując z prób rozweselenia dziewczyny. Kącik ust blondynki zadrżał, a to już coś!

     Brunetka więc nadal uśmiechnięta wsunęła się tym razem między blondynkę a parapet i usiadłszy na oknie zaczęła stopami zaczepiać nogę Shizuko.

- Musi być ci zimno~... - zaczęła, uśmiechając się figlarnie.

- Po co... Wyjaśnisz, że walnęłaś głową o szafkę gdy próbowałam cię wykorzystać. - mruknęła. W założeniu miał to być żart, ale... jej ton kompletnie na to nie wskazywał. Nie miała na to humoru. Zaciągnęła się dymem i wydmuchnęła kółeczko pod sufit, zaraz zerkając na nią. - No, jest i co? - rzuciła, czekając na jakąś kontynuację.

- A to, że się do ciebie moooo~cno przytulę na rozgrzewkę! - zapowiedziała wesoło brunetka zaraz oczywiście łapiąc w ramiona zaszokowaną blondynkę. - I jak, już cieplej? - zachichotała, przylegając do niej całym ciałem. - Ne Shizuko, coś taka nadąsana~! Trzeba się bawić~... Rzućmy wszystko jedźmy na plażę, czy coś~... - zaśmiała się brunetka, przechylając się wraz z zaszokowaną barmanką za okno. Oczywiście nie aż tak by spaść, mimo to dość mocno się wygięły.

- Nigdzie nie wychodzę. - mruknęła niechętnie Heiwajima, opierając się o parapet, by asekurować je obie. Akurat to, że była prócz spodni w samym staniku nawet nie przeszło jej przez myśl. Gdyby ktoś spróbował na nią spojrzeć nie tak... nie miałby życia. Więc czym się martwić? No, miała czym się martwić, z tą dziewczyną... - Nie jestem nadąsana, tylko źle się czuję... - spróbowała wytłumaczyć cierpliwie, spoglądając na wypalający się papieros w lewej dłoni oddalonej nieco od Kanry. Co ma jej powiedzieć? Może od razu wykrzyczeć "Okres mam!"? Coś czuła, że jeszcze bardziej popsułoby jej to humor, więc tego nie zrobiła.

     Orihara natychmiast wytrzeźwiała ze swojego szaleństwa słysząc o tym, że ktoś mógłby się źle czuć, a zwłaszcza Shizuko.

- Zrobić ci gorącej czekolady? - zapytała zadzierając głowę. Jedną ręką poprawiła spadającą jej do oka grzywkę, a drugą wciąż trzymała dziewczynę. - I dorzucić pianek? - dopytała uśmiechając się wesoło. - Potem mi powiesz co się takiego stało~... - zapowiedziała wesoło. - Tylko mi nie mów, że się zakochałaś~... - zachichotała uznając to za coś niemożliwego.

- Oj, ja? W kim? - Blondynka znów poruszyła kącikami ust, ale to było wszystko, na co było ją stać w kwestii żartów. Wyprostowała się, łapiąc brunetkę jedną ręką pod plecami. Cmoknęła ją w kącik ust i pokiwała głową pozornie spokojnie, choć przez jej ciało przebiegały fale gorąca zwiastujące kolejny atak złego humoru. Co najmniej. - Kakao, jakbyś mogła. - Przynajmniej pobędzie chwilę sama, to raczej mogło im obu wyjść na zdrowie...

- We mnie~! To chyba oczywiste prawda? - zachichotała wesoło cmokając ją w usta. - Chętnie posłucham jak to mnie wychwalasz~... - zapewniła wesoło. - Kakao raz już się robi~... - dodała widząc grymas na twarzy blondynki. Szybko ulotniła się do kuchni nastawić wodę.

- Oczywiste. - Pokiwała do siebie głową, gdy ta już wyszła. Zgasiwszy papierosa zamknęła okno i siadła na skraju łóżka, otulając się kołdrą. Z zimnem też jej było źle. Wszystko nie tak. Zimno źle, ciepło źle... Może jeszcze kakao przestanie jej smakować?!

     Kanra zaraz wróciła do pokoju podając naburmuszonej blondynce kakao.

- Ne, ne Shizuko, patrz co mam~! - Pomachała dumnie bitą śmietaną, której puszkę trzymała w rękach. - Masz może ochotę? - zachichotała stawiając małą kropkę na nosie współlokatorki. Zaraz ją zlizała ze śmiechem opierając się przy tym o blondynkę.

- Hm... Daj trochę. - Wyciągnęła wolną dłoń. Jasne, że nie chciała jeść zwyczajnie. Wolała jak Kanra... Zabawić się. Tak trochę nigdy nikomu nie zaszkodziło. Może nawet pomyślałaby o czymś więcej, gdyby nie była w tym stanie.

     Pewna, że udało jej się rozweselić przyjaciółkę brunetka z uśmiechem podała jej bitą śmietanę. Sama usiadła naprzeciw Shizuko tuż przed nią. Gdy blondyna wzięła łyk kakao Kanra znów złapała ją za cycki uśmiechając się chytrze.
- Było się nie odsłaniać~... - Pokazała jej język.

- Hmhhhh... - wyburczała coś tamta, wciąż z bitą śmietaną w buzi, jednak w akcie zemsty wystrzeliła białą, klejącą i słodką śmietanką prosto w twarz brunetki. No, jak po tym by jej nie puściła, to sama nie wiedziała, po czym. Przełknęła co miała w ustach i roześmiała się, widząc zaskoczoną i zniesmaczoną tą lepką słodyczą minę Kanry. Po prostu zaniosła się śmiechem, przez co musiała się skulić, bo brzuch znów ją rozbolał.

     Brunetka chciała na nią nakrzyczeć jednak widząc szczery śmiech Shizuko nie miała serca. Patrzyła się uśmiechając się, jak jej ukochana się śmieje. W końcu to był jej cel prawda? Nawet jeśli skończyła w bitej śmietanie...

- Nie chlapie się w deserze przed obiadem. - Blondynka uśmiechnęła się, po czym przyklęknęła na łóżku i zaczęła powoli zlizywać z buzi Kanry śmietankę, którą ją ochlapała. W końcu nie można marnować takich słodkości, nie? Zresztą dziewczyna słodko mrużyła powiekę, jak kotek, kiedy czyści go jego mama. Tak... Chyba coś z nią było nie tak przez ten okres, skoro to ją rozczulało. - To co na obiad? - spytała, pewna i tak, że zaraz padnie, żeby sama coś zrobiła. Zwykle to stawało się jej zajęciem.

- Przecież wiesz, że gotowanie to nie moja broszka~... - Już częściowo czysta brunetka podrapała się po głowie. - Nie lubimy spalonych garnków i węgielków na talerzu prawda? - dopytała się rozbawiona i znów przymrużyła oczy gdy Shizuko zaczęła ponownie zmywać z niej śmietanę.

- Ale lubimy moją kuchnię? - Uniosła nieco brew, odsuwając się od niej trochę. Zebrała resztkę pianki z jej policzka i oblizała palec. Po tym podniosła się i krzywiąc się skierowała się do toalety. - Zaraz się za to zabiorę. - mruknęła, zamykając za sobą drzwi. Potrzebowała kilku minut. - Przygotuj składniki! - zawołała jeszcze przez drzwi.

- Ale do czego? - odkrzyknęła jej niezadowolona. Naprawdę... Rzadko pomagała Shizuko w kuchni... Głównie na święta, lub jak chciała się z nią pośmiać... Raczej nie umiała gotować... Miała trochę bardziej sportowo-informacyjne talenty. Nie nadawała się na kurę domową... Westchnęła i ruszyła do kuchni. Otworzyła lodówkę postanawiając dokładnie przejrzeć jej zawartość.

- Czegokolwiek... - odpowiedziała jej zza drzwi, świadoma, że ta może jej w ogóle nie usłyszeć. Jednak zajęta była czym innym i nie zamierzała wychodzić. Pojawiła się w kuchni po około dziesięciu minutach, gotowa do akcji. - I co planujesz na obiad?

- W sumie to nadal nie wiem~... - przyznała obracając się tyłem do wciąż otwartej lodówki. Wskazała za siebie kciukiem. - Ona nie chce mi nic powiedzieć~... Nie mam pojęcia, ale liczę, że zrobisz coś pysznego~... - wymigała się brunetka.

- Jasne, jasne. Tego też ci nie dam robić, bo rozmrażasz lodówkę. - Klepnęła ją lekko w tyłek, żeby się przesunęła i sama wyciągnęła parę składników. Postawiła je na blacie, by móc zaraz zająć się krojeniem i tak dalej, jednocześnie wyciągając garnki.

- Ubierz jeszcze fartuszek. - rzuciła wesoło brunetka sama siadając na krześle i opierając się o blat stołu kuchennego wpatrywała się wyczekująco w Shizuko. Może się uda, a co jej szkodziło próbować?

- To już nie starczy ci, że jestem w staniku? - rzuciła niby to niedowierzająco. Zgarnęła znów włosy do tyłu, skupiając się na robocie, którą wykonywała. - Fartuszek mamy tylko na pokaz. - przypomniała. Robota w nim jej się nie widziała...

- Właśnie! Na pokaz~... - przytaknęła brunetka wesoło machając głową. - Więc to chyba nic dziwnego, że chcę abyś się w nim pokazała prawda~? - zachichotała, wesoło machając nogami. - Tak w ogóle to co tam nam gotujesz~?

- Sama go ubierz, jak tak... - mruknęła. Naprawdę nie była w humorze na takie przebieranki, a granica tego kiedy była czemuś niechętna lub z jakiegoś powodu zła była cienka. Pokręciła głową. - Obiad. - Uśmiechnęła się w przelocie. - Ryż, sos... Curry. - mruknęła, skupiając się na dokrajaniu składników.

     Kanra wzruszyła tylko ramionami i wesoło zeskoczyła z siedzenia. Podeszła do szafki i wyjęła  z niej fartuszek. Dokładnie go obejrzała z obydwu stron, po czym ubrała go. Okręciła się dumna ze swojego wyglądu i odgarniając włosy w tył ruszyła do kuchenki. Oparła się o ramię swojej dziewczyny uśmiechając się przy tym uroczo.

- I jak? - zagadnęła. - Wyglądam świetnie, ale gotować nie będę~...

- No i dobrze. Bo to na pokaz. - zauważyła, zaraz smarując jej nos kropelką gęstego sosu. - Ładnie. - zapewniła, łapiąc za wodę i rozrzedzając trochę sos, nie przestając mieszać. Zawsze wychodził za gęsty. Zawsze.

     Brunetka zaciekawiona smakiem sosu starła kropelkę z nosa i polizała palec.

- Smaczne. - stwierdziła zadowolona. Cóż... Shizuko zawsze gotowała pyszne obiady... I sprzątała dom... - Cóż, widać życie kury domowej jest ci pisane. - stwierdziła wesoło brunetka.

- Kura domowa nie jest dla mnie. - poprawiła ją, mieszając niecierpliwie ciągle i ciągle gęstniejący sos. Smak smakiem, co było nie tak z tą konsystencją, że nie dało się go nawet rozrzedzić...? A może tak miało być? Przestała mieszać, pozwalając mu bulgotać. Skoro tak się robi, to może tak jest dobrze... Wyłączyła ryż, zostawiając drugi garnek, po czym odcedziła główny składnik przez sitko i postawiła znów na kuchence, na wyłączonym palniku. Zamieszała w gotującej się, brązowej masie. Niedobrze. Zaczynało się przywieranie do dna... Znów zaczęła mieszać. - Nic nie mów. - burknęła, wyraźnie zdenerwowana tym stanem jedzenia.

- Ale radzisz sobie znakomicie~... - Kanra na dobre zaległa pół leżąc na stole i znudzona wpatrywała się we współlokatorkę. - Widzisz~... Wszystko idzie świetnie gdy się tym zajmujesz! - komplementowała ją dalej, licząc na smaczny posiłek... Najlepiej, żeby ktoś ją jeszcze nakarmił... Byłoby cudnie.

- Bzdury. - prychnęła, wpatrując się w garnek co najmniej, jakby chciała zabić nieożywiony sos spojrzeniem. Odwróciła się na chwilę do Kanry, chcąc chociaż nacieszyć oczy widokiem dziewczyny w fartuszku, ale nijak to nie pomogło. Wróciła więc do pozbywania się grudek. Wreszcie zrezygnowana wyłączyła sos i spróbowała. Ugotowany, chociaż tyle... - Talerze... - wymruczała do siebie, zaraz wyjmując nakrycia. Nałożyła jedzenie i w ciszy zaczęła jeść swoją porcję.

     Gdy do nosa brunetki dotarł smakowity zapach, a jej czuły słuch wychwycił brzdęk talerzy i sztućców informatorka natychmiast podniosła się i grzecznie usiadłszy na krześle wyszczerzyła się wesoło do swojej dziewczyny. Zamachała rączkami jak małe dziecko, licząc, że w ten sposób Shizuko poda jej obiad.

- Smacznego. - rzuciła blondynka, spoglądając na nią i podsuwając jej talerz, który dotąd niczym zakładnik stał obok niej czekając aż brunetka usiądzie. Wróciła do jedzenia, odczuwając coraz większy dyskomfort. Musiała się przejść. Albo położyć. A nade wszystko rzucić czymś, koniecznie... Niekontrolowanie warknęła coś pod nosem, przygryzając łyżkę ze zdenerwowania.

- Oj oj ostrożnie~... Bo jeszcze połamiesz sobie ząbki, albo co gorsza łyżeczkę~! - zachichotała brunetka, chwytając własną łyżkę. - Pyszne~! - pochwaliła blondynkę, uśmiechając się wesoło. Shizuko była dziś jakaś nie w sosie. - I sos pyszny. - dorzuciła, licząc, że to coś zmieni.

- Co gorsza...? - mruknęła zniekształconym przez sztuciec głosem i wyciągnęła go, by się mu przypatrzyć. W końcu ścisnęła łyżkę artystycznie tworząc coś co miało imitować łódeczkę, a w końcu zrobiła z tego grudkę metalu, którą zaczęła ugniatać w palcach jak plastelinę. Trochę pomagało. Gniotek do zabawy, nie ma co...

- Tak... - Kanra smętnie patrzyła się na metalową kulkę która kiedyś była sztućcem. - Zostały... nam już tylko dwie łyżeczki. - Spojrzała z wyrzutem na dziewczynę. Czy blondynka zawsze musiała wyładowywać się na sprzęcie gospodarstwa domowego?

- Mówiłam, że odkupię po pracy... - Machnęła ręką obojętnie. To nie były srebrne sztućce tylko zwyczajnie, metalowe, więc co w tym był za problem...? Prócz tego, że ostatnio zapomniała ich kupić. Wstała i zdecydowanym ruchem wsadziła talerz do zlewu. - Masz mniej do zmywania. - podsumowała i wyszła, nim Kanra zdołała pojąc znaczenie jej słów. Shizuko wolała pozbyć się kłopotu ze zmywaniem garnka z przypalonym sosem i kleistej substancji na ściankach po ryżu. Pozbyłyby się dwóch garnków, gdyby to ona miała sprzątać.

- Ej, ej ej! - Brunetka wybiegła za nią z pretensją zrzucając z siebie fartuszek. - Czemu to ja mam zmywać co? - Niezadowolona stanęła przed blondynką zakładając ręce na piersiach.

- Bo ja gotowałam...? - mruknęła, unosząc brwi jakby to było oczywiste. Jeszcze miała zmywać po tym wszystkim? Zerknęła za siebie, a dostrzegając rzucony niedbale fartuszek wskazała jej go. - To też zabierz na miejsce... Tylko nie rozwal bardziej. - dodała trochę złośliwie. Reflektując się jednak postąpiła krok do przodu i cmoknęła ją delikatnie w usta. - Chyba nie chcesz pozbawić nas ostatnich garnków, nie? - znów mruknęła, wymijając ją. Nie miała sił na to wszystko... Prawie się trzęsła, to było niespotykane u niej uczucie.

     Brunetka patrzyła na nią naburmuszona dopóki nieugięta blondynka nie zniknęła w pokoju. Kanra niechętnie podeszła do zlewu. Przyjrzała się wszystkiemu co jest brudne i westchnęła. Zakasała rękawy, zebrała wszystkie garnki i talerze wymagające mycia i jak gdyby nigdy nic wyrzuciła je przez okno... Chyba trafiła w jakiegoś kota słysząc jego przerażone miauknięcie. Brunetka dumna z siebie wyszła z kuchni, wcześniej tylko składając niedbale fartuszek i wrzucając go do którejś szafki. Podgwizdując wesoło ruszyła do salonu. Shizuko i tak musi odkupić tyle talerzy i garnków, że 4 więcej nie zrobią jej różnicy.

     Z cichym westchnieniem Shizuko schowała się pod kołdrą po sam czubek głowy. Nie miała humoru bardziej, niż zwykle, a wbrew pozorom nie lubiła się na nikim wyżywać. Zamknęła oczy, próbując się zrelaksować. Nie wiedząc kiedy, przysnęła, czując delikatny powiew chłodu z otwartego okna.

     Kanra widząc śpiącą przyjaciółkę bez skrupułów wskoczyła na nią. Usiadła na jej udach wesoło się uśmiechając.

- Ne ne~... Shizuko co jest? Jesteś mniej zabawowa niż zwykle~... - poskarżyła się robiąc smutną minkę. - A obiecywałaś mi, że będziemy się dużo bawić~...

     Blondynka zawarczała ostrzegawczo, czując nacisk na swoje uda. Dobrze, że uda a nie biodra, bo zaraz po obudzeniu zastałaby Kanrę wbitą w ścianę. Zapewne nawet nie wiedziałyby, kiedy.

- Mam okres, jak mam się niby bawić?! - warknęła na nią, obracając się tak, żeby brunetka zleciała na drugą połowę łóżka. W tym stanie była nie do dotknięcia, a przynajmniej od kolan do pasa nie powinno się jej dotykać. Orihara już dawno powinna była to wiedzieć... I rozpoznać! Jak mogła nie widzieć, że stan w jakim znalazła się teraz to nie zwykłe podenerwowanie?! "Spostrzegawcza" pani informator, akurat! - ... - Burknęła coś pod nosem, obracając się na drugi bok i zaciskając wargi, żeby żadna z tych głupich myśli nie wydostała się na wewnątrz. Bądź co bądź nie chciała znów urazić dziewczyny.

   Kanra wyszczerzyła się wesoło i błyskawicznie sięgnęła do szuflady wyjmując talię kart. Pomachała nimi przed blondynką, równocześnie potrząsając jej ramieniem, żeby jej nie zasnęła.

- Jak wygram jestem na górze, co ty na taki układ~? - zaproponowała. - Oczywiście za kilka dni~... Teraz najpewniej byś mnie zabiła gdybym tylko spróbowała~! - zachichotała nie zrażając się, że jej przepowiednia była bardzo prawdopodobna.

- Jasne, że tak. - mruknęła oczywiście co do tego, że by ją zabiła. Jednak Kanra niezwykle entuzjastycznie zabrała się za rozdawanie kart, więc dała spokój z wyganianiem jej. - No dobra, pograć możemy... I tak wygram. - zastrzegła. Siadła, podkuliła nogi i włożyła poduszkę między nie a brzuch. Złapała za karty, żeby je przejrzeć. - W co gramy...?

- Hm... - Zastanowiła się brunetka pukając się kartami delikatnie w głowę. - W makao! - postanowiła w końcu dość wesoło i zabrała się za przeglądanie kart które miała w ręku, uprzednio jeszcze zostawiając piątkę kier między nią, a jej dziewczyną. - Kto zaczyna?

- Świetnie. - zapewniła, kiwając głową. W makao była dobra... Pozbyła się pierwszej siódemki kier, układając strategie w myślach. Skupiona nie myślała tak o rozdrażnieniu.

- To dobrze. - Kanra uśmiechnęła się wesoło i położyła siódemkę wino. Cóż... Nie do końca wiedziała jakie zasady makao obowiązują w ich grze... Ale to się raczej wyjaśni w trakcie. A przynajmniej taką miała nadzieję. - To co... Przegrany robi kawę? - zaproponowała.

- Rezygnujesz z opcji z bycia na górze...? - Spojrzała na nią nieco zdziwiona. To był żart?

Więc gra nie była aż tak zacięta... Ale to tym lepiej. Popatrzyła na swoje karty i dobrała jedną.

- Jakkolwiek szalona i lekkomyślna bym była to jednak zależy mi na przeżyciu i spędzeniu z tobą jeszcze długich lat. - zapewniła chichocząc wesoło i dołożyła kolejną kartę. Tym razem trójkę.

- To dobrze. - stwierdziła, uśmiechając się nawet przelotnie. Dobrze, że zrozumiała jej humor... Widząc trójkę zmarszczyła jednak brwi i szybko położyła dwójkę tego samego znaku. - To o kawę... Albo dla mnie kakao.

- Z piankami pewnie~... Jjasne jasne... Ale dasz mi fory! - Wskazała na nią palcem niby to oskarżycielsko. - Wiesz, że jestem beznadziejna w karty... - mruknęła i niby to naburmuszona dobrała kartę.

- Fory? Nie ma mowy. - Pokręciła głową i ułożyła głowę na poduszce między nogami a brzuchem. Przyglądała się, czy ta położy kartę, czy dobierze jeszcze cztery. Chciała kakao. Popatrzyła w swoje karty. Chciała wygrać i tyle...

- To może ja już zacznę je robić? - westchnęła brunetka odkładając karty. Zostawiając je jak gdyby nigdy nic na kocu, wiedząc, że Shizuka nie lubi oszustwa, ruszyła do kuchni. Nasypała do kubka kakao i dosypała jeszcze dwie łyżeczki cukru. Zalała mieszankę przegotowanym chwilę wcześniej w mikrofali mlekiem i dorzuciwszy na górę piankę ruszyła do pokoju, po drodze zabierając też swój kubek z mocną, czarną kawą.

- Trzymaj~... - mruknęła, podając blondynce jej napój z przemiłym uśmiechem. - Mam nadzieję, że to uspokoi jakoś tego czerwonego potwora~! - zażartowała, wskazując brzuch barmanki.