Poranki pełne miłości 6

 Um... to miał być taki bonusik niespodzianka z podziękowaniem dla Psychedelic smiles za to, że.. nie wiem podobała jej się ta seria XD A teraz się zastanawiam czy nie napisać jeszcze dnia 7 i nie spełnić jej prośby.... no to się zobaczy~...
UWAGA WAŻNE -> tam na górze po boku jest baner "PustaMiska" proszę kliknijcie i nakarmicie psiaka :3 to was naprawdę nic nie kosztuje a pomóc może~.... jak widzę, że codziennie jest ponad 300 wyświetleń i jakby każdy klikną to pomoglibyśmy dziennie 4 pieskom... myślę, że warto więc przygotujcie się, że przy moich notkach będzie cały czas ta prośba~!
A i jeszcze jedno jak ktoś jeszcze nie zagłosował to za parę dni znika ankieta~.... proszę zagłosujcie.
A teraz (w końcu) Enjoy~!


Dzień 6
     Izaya obudził się słysząc głośne tupanie, szarpanie i szeleszczenie. Mrucząc niezadowolony, podniósł się do siadu.
- Co jest Shizu-chaaaaa~n? - ziewnął, przeciągając się.
- Zaspałem, kurwa, pierdolony budzik nie zadzwonił! - warknął zirytowany blondyn, kończąc zapinać koszulę i chwycił za muszkę.
     Brunet spojrzał w bok, na stolik na którym zwykł stać budzik Shizuo. Teraz magicznym sposobem zmienił się on w kupkę metalowych, połamanych części. Izaya westchnął i chwycił za swoją komórkę. Sprawdził godzinę. Zegarek wskazywał 8:47. Brunet uśmiechnął się szeroko i wrednie, widząc co jest napisane na wyświetlaczu. Rozbawiony informator spojrzał na mocującego się z muchą blondyna.
- Powinniśmy ci kupić muszkę na gumkę, tak jak się daje dzieciom~... - mruknął rozbawiony. Energicznie zeskoczył z łóżka i podszedł do blondyna, pomagając mu zawiązać kokardkę. Shizuo obejrzał się w lustrze i aż poczerwieniał.
- Coś ty zrobił pchło! Zawiązałeś ją jak sznurowadło...! - warknął, starając się rozplątać supełek.
- Bo lepiej zawiązana i tak ci niepotrzebna~... - powiadomił go, skacząc na łóżko. Odbił się od niego ze dwa razy, nim usiadł spokojnie. Chwycił za komórkę, otworzył ją i pokazał blondynowi. - Dziś jest niedziela, Shizuś no baa~ka!!! - wykrzyknął wesoło, chwilę później zanosząc się śmiechem. - Zemściło się na tobie za to śniadanie z wczoraj~... - rzucił uspokajając się.
- A gdzie coś miłego, co? Ty dostałeś chociaż kawę! - przypomniał ze złością zdejmując koszulę. W muszce został... Nie potrafił rozwiązać supełka Izayi.
- Dobre jest to, że "zaspałeś" a nie wyszedłeś rano jak normalnie~... - wyjaśnił mu. - Nie zdejmuj koszuli. - poradził. - Skoro już jesteś ubrany jak barman to poproszę kawę do łóżka~!!! - zachichotał, zakopując się znów w pościeli.